Նժդեհին ու Անդրանիկին էլ են ստիպել հեռանալ երկրից. Տ. Խզմալյանը՝ Ժ. Սեֆիլյանին երկրից վտարելու սպառնալիքի մասին

Tert.am-ի հետ զրույցում Նախախորհրդարանի անդամ Տիգրան Խզմալյանը, մեկնաբանելով Ժիրայի Սեֆիլյանին արտաքսելու սպառնալիքին՝ նշեց, որ, ցավոք, պատմությունը կրկնվում է. եթե 100 տարի առաջ երկրից արտաքսում էին Գարեգին Նժդեհին ու Անդրանիկ Օզանյանին, հիմա էլ նույնկերպ վարվում են Ժիրայր Սեֆիլյանին, ըստ նրա նույն ձեռագիրն է:

- Պարո՛ն Խզմալյան, Նախախորհրդարանի տարածած հայտարարության համաձայն՝ Ազգային անվտանգության ծառայության մի բարձրաստիճան սպա Նախախորհրդարանի ներկայացուցչի միջոցով պաշտոնապես Ժիրայր Սեֆիլյանին ուղղված՝ Հայաստանից արտաքսելու սպառնալիք է փոխանցել, որ, եթե նա այնտեղ Քեսաբի ազատագրման նպատակով մեկ անգամ էլ ազատամարտիկներ ուղարկի, ապա կարտաքսվի Հայաստանից: Ինչպես կգնահատե՞իք այս սպառնալիքը:

- Ես կարծում եմ, որ զարմանալ պետք չէ կամ կարող է՝ ինչ-որ մեկը զարմանալ: Ես չեմ կարող ազատվել տպավորությունից, որ պատմությունը կրկնվում է: Մոտավորապես 100 տարի առաջ՝ Թուրքիայի հետ կնքված պայմանագրից հետո, մեր առաջին հանրապետության ղեկավարությունը, փաստորեն, ստիպեց երկրից հեռանալ Գարեգին Նժդեհին, Անդրանիկ Օզանյանին, ապա նաև՝ պաշտոնական նամակներով հայտարարում էր, որ պատրաստ է հանձնել նրանց և արդարանում էր, որ չի կարող չեզոքացնել նրանց կողմից վտանգը՝ Թուրքիայի նկատմամբ: Այս մասին տպագրվել են նամակներ և մինչև հիմա գտնվում են մարդիկ, ովքեր կասկածի տակ են դնում։ Բայց պատմությունն ինքն իրեն է կրկնվում և հիշեցնում է, որ, այո՛, եթե մենք դասեր չենք քաղում, այդ դասերն անխուսափելիորեն կրկնվում են շատ ավելի դաժան: Ես ուղիղ զուգահեռներ եմ տեսնում այսօրվա և անցյալ դարասկզբի իրադարձությունների միջև, երբ ազատամարտիկները բանտ են շպրտվում, ինչպես եղել է Ժիրայրի հետ՝ 2006, 2008 թվականներին, ինչպես հիմա Վոլոդյա Ավետիսյանի հետ, ինչպես կատարվեց Շանթի և ընկերների հետ, և Նժդեհի, Անդրանիկի և բազմաթիվ այլ հերոսների հետ, որոնք կա՛մ պատժվել էին, կա՛մ արտագաղթել կամ էլ բանտարկվել: Փաստորեն, այդ ամենը կատարում է հիմա Հայաստանում իշխանության եկած Ռուսաստանը՝ նույն տրամաբանությամբ: Ռուսաստանը դիմում է Ադրբեջանին, ինչպես 20-21 թթ. դիմում էր Թուրքիային, Ռուսաստանը գործում է ՀՀ ազգային անվտանգության միջոցով, ինչպես և այն ժամանակ էր գործում: Եվ, ի վերջո, Ռուսաստանը պատրաստում է Հայաստանը կլանելու ծրագիր, և հենց այդ պատճառով էլ ձերբակալվում են ազատամարտիկներ, չեզոքացվում այն մարդիկ, ովքեր իրենց պատկերացմամբ՝ սպառնալիք են ներկայացնում Հայաստանի կլանման գործընթացում:

-Ազգային անվտանգության սպայի անունը, փաստորեն, հարկ չե՞ք համարում նշել:

- Դա իսկապես կարևոր չէ, որովհետև նա ընդամենը ցրիչ է, և նա կատարում է անգամ ոչ թե ՀՀ ազգային անվտանգության, այլ Ռուսաստանի դաշնային անվտանգության սկզբունքները և ՀՀ ԱԱԾ-ն վաղուց արդեն վերացվել է ФСБ–ի ընդամենը մի կցորդի:

- Իսկ Ժիրայր Սեֆիլյանին առաջադրված մեղադրանքը, որ Քեսաբ խմբեր է ուղարկում իրականությանը համապատասխանո՞ւմ է:

- Ժիրայրը՝ որպես Նախախորհրդարանի և «Սարդարապատ» շարժման համակարգող, իր վրա էր վերցրել կազմակերպչական աշխատանքները, մեր ընկերներին վերլուծական-հետախուզական աշխատանքներ իրականացնելու համար ուղարկել էր Սիրիա, այդ թվում նաև՝ Քեսաբ: Պարզ է, որ մեր ընկերներն այնտեղ մեծ քանակություն էին կազմում, հետևաբար, չէին կարող նաև լուրջ վտանգ ներկայացնել իրենցից, սակայն մեզ համար շատ կարևոր էր, որ հայությունն իմանար, որ մենք այնտեղ ներկայացուցչություն ունենք և կարող ենք անել անհրաժեշտը և կանցնենք ինքնապաշտպանության: Այո՛, իհարկե, Ժիրայրը տեղյակ էր, Ժիրայրը մասնակցում էր այդ գործողություններին, սակայն այն հանգամանքը, որ դա դիտվում է հանցագործություն ազգի նկատմամբ՝ ԱԱԾ-ի ու նախագահականի կողմից, ապացուցում է, թե ովքեր են ազգի դավաճանները:

-Բայց, այնուամենայնիվ, եթե Հայաստանից կամ Ղարաբաղից ազատամարտիկների հոսքեր լինեն, արդյո՞ք դա հենց այնտեղ՝ Սիրիայում ապրող հայերի համար վտանգ չի ներկայացնի:

- Մենք չենք ասել, որ մենք ազատամարտիկ ենք ուղարկել, մեր ընկերները գնացել են գնահատեն իրավիճակը և այդ մասին պարոն Բադասյանն ուղիղ ասել էր ժամանակին, մենք չէինք թաքցնում, որ մենք ուզում ենք մեր աչքերով տեսնել՝ ինչ է կատարվում: Այնտեղի մասին հսկայական ծավալի կեղծ տեղեկություններ ու տեսահոլովակներ էին հեռարձակվում և այդ կեղծիքը դուրս էր գալիս ռուսական զանգվածային տեղեկատվության միջոցներից, և մեր առաջին նպատակն էր՝ ճշմարտություն հաստատել և այդ պատճառով մեկնեցին փոքր խմբեր: Եվ մենք շատ արագ կարողացանք հասկանալ իրավիճակն ու ճիշտ եզրակացություններ անել: Մենք այնտեղ տեռորիստական խմբեր չենք ուղարկում, մենք այնտեղ ինքնապաշտպանության և ինքնակազմակերպման համար մի քանի հոգու ենք ուղարկել: Սրանք շատ տարբեր բաներ են, և ազգը միշտ ինքնակազմակերպման ու ինքնապաշտպանության դրսևորումներ պետք է ունենա, եթե պետությունը չի պաշտպանում իր հայրենակիցներին: