Տպավորություն է, որ Հայաստանը փորձում է մի կողմ քաշվել, հետո ի՞նչ, որ Հայաստանի վարչապետին արցախցիները չեն ընտրել. Արցախի ԱԺ պատգամավոր

Պետք չէր, որ մենք անեինք այնպիսի առաջարկություններ՝ կանխավ իմանալով դրանց արդյունքը: Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց Արցախի Ազգային ժողովի «Ժողովրդավարություն» խմբակցության ղեկավար Վարդգես Բաղրյանը՝ խոսելով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի կողմից տարածած հաղորդագրության մասին, ըստ որի՝ հակամարտության ազատ և տևական կարգավորումը պետք է հիմնված լինի Հելսինկիի եզրափակիչ ակտի սկզբունքների վրա, ինչը ներառում է ուժի չկիրառում կամ դրա հետ կապված սպառնալիք, տարածքային ամբողջականություն, ժողովուրդների համար հավասար իրավունքներ և ինքնորոշում:

«Ես չէի սպասում, որ կարող է ձևաչափը փոխվել Հայաստանի վարչապետի առաջարկով: Չգիտեմ՝ որևէ մեկը կա՞ր, որ հավատում էր դրան: Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ Արցախը պետք է մասնակցի բանակցություններին, ըստ այդմ` պետք է փոխվի ձևաչափը: Ինձ համար անակնկալ չէր Մինսկի խմբի հայտարարությունը: Պետք չէր, որ մենք անեինք այնպիսի առաջարկություններ՝ կանխավ իմանալով դրանց արդյունքը: Դրա իմաստը չեմ հասկանում: Բոլորս էլ ուզում ենք, որ Արցախը լինի բանակցային սեղանին, դրա մասին մեկ անգամ չէ, որ ասել ենք, Ղարաբաղի իշխանությունները քանիցս խոսել են այդ մասին, բայց անսպասելի էր, որ այս համատեքստում խոսում են տարածքները վերադարձնելու մասին, միջանկյալ կարգավիճակի, խաղաղապահ ուժերի մասին և այլն»,- ասաց Բաղրյանը:

Նշենք, որ ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների հայտարարության համաձայն՝ հակամարտության կարգավորումը պետք է հաշվի առնի 2009-2012թթ. համանախագահող երկրների նախագահների առաջարկած հավելյալ տարրերը, որոնք ենթադրում են ԼՂ-ն շրջապատող տարածքների վերադարձ Ադրբեջանի վերահսկողության ներքո, անվտանգության և ինքնակառավարման երաշխիքներ ապահովող միջանկյալ  կարգավիճակ ԼՂ-ի համար, ՀՀ-նն և ԼՂ-ն կապող միջանցք, իրավական տեսանկյունից կամքի պարտադիր դրսևորման միջոցով ԼՂ վերջնական իրավական կարգավիճակի ապագա հստակեցում, բոլոր ներքին տեղահանված անձանց ու փախստականների՝ բնակության նախկին վայրեր վերադառնալու իրավունք, խաղաղապահ գործողություն ներառող միջազգային անվտանգության երաշխիքներ:

Վարդգես Բաղրյանն ասաց, որ պետք է բացել փակագծերը, պետք է բացատրել, թե ինչ նկատի ունեն միջնորդները սրա տակ, հակառակ դեպքում սրանք «անորոշ ձևակերպումներ են»:

«Ի՞նչ խաղաղապահ ուժերի մասին է խոսքը: Եթե տարածքները վերադարձնենք ու հաջորդ օրը խաղաղապահները, որոնք իբրև թե անվտանգությունն են ապահովելու, վեր կենան ու գնան, ի՞նչ է լինելու: Մենք տեսել ենք ռուսական ու ղազախական խաղաղապահ ուժերը, տեսել ենք, թե ինչ է լինում, հիմա մեզ նորից նո՞ւյնն են առաջարկում: Այս հայտարարությունը պարզաբանումների կարիք ունի»,- ասաց պատգամավորը:

Վարդգես Բաղրյանի խոսքով՝ արցախյան կողմի համար ընդունելի չէ տարածքներ հանձնելու տարբերակը, ինչի մասին բազմիցս խոսվել է:

«Ոչ թե Հայաստանը Ղարաբաղի փոխարեն կամ Ղարաբաղը Հայաստանը փոխարեն պետք է բանակցի, այլ պետք է լինեն և՛ Ղարաբաղը, և՛ Հայաստանը, որը պարտավորված է լինել Ղարաբաղի երաշխավորը: Այո, երկու պետություն ենք, բայց մեկ ազգ ենք, ազգովի ենք ազատագրել Արցախը և ես բացառում եմ, որ որևէ պահի Հայաստանը ձեռքերը լվանա: Հետո ի՞նչ, որ Հայաստանի վարչապետին արցախցիները չեն ընտրել, նախկին նախագահներին էլ Արցախցիները չէին ընտրել»,- նշեց նա:

Դիտարկմանը, թե նախկին երկու նախագահները ծնունդով էին արցախցի, Վարդգես Բաղրյանը հիշեցրեց, որ առաջին նախագահը արցախցի չէր և դա նշանակություն չուներ:

«Խնդիրը բարդ է, չպետք է որևէ մեկը փորձի խուսափել պատասխանատվությունից»,- շեշտեց նա: Հարցին՝ Նիկոլ Փաշինյա՞նն է խուսափում պատասխանատվությունից, նա պատասխանեց. «Տպավորություն է ստեղծվում, որ Հայաստանը կարծես թե փորձում է մի կողմ քաշվել, ասում է, թե ղարաբաղցիները իրեն չեն ընտրել: Գուցե դա տեսլական է, գուցե իսկապես մտածում է, որ դա է ճիշտ, բայց ես չեմ կարծում, որ սա ճիշտ է: Ադրբեջանը չի ուզում մեզ հետ նստել բանակցությունների սեղանի շուրջ: Համանախագահներն էլ դեմ են այդ ձևաչափին»:

Խոսելով առաջիկա հանդիպման մասին՝ պատգամավորն ասաց, որ ինքը որևէ լավ բան չի սպասում՝ հաշվի առնելով ադրբեջանական կոշտ հռետորաբանությունը: «Մենք պետք է պատրաստ լինենք ամենաանցանկալի սցենարին: Ադրբեջանը ցանկացած պահի կարող է պատերազմ սանձազերծել: Ադրբեջանը պատրաստ չէ ճանաչելու Ղարաբաղի անկախությունը, Ղարաբաղն էլ միակողմանի տարածքներ չի զիջելու: Դրանք տարածքներ չեն, դրանք սահմանադրությամբ ամրագրված հողեր են: Ով ուզում է, լինի նախագահը, վարչապետը, կառավարությունը, չի կարող ժողովրդի անունից որևէ որոշում կայացնել»: