«Սկանդալային» «Կիսաբաց լուսամուտներ» թոք-շոուն արդեն հինգ տարի է, ինչ եթերում է

Հաղորդման հնգամյակի կապակցությամբ Tert.am youth-ը զրուցել է ծրագրի հեղինակ և հաղորդավար Հրաչ Մուրադյանի հետ։ Վերջինս ամփոփեց անցած հինգ տարիները և խոսեց սպասվելիք ծրագրերի ու անելիքների մասին։

-Հանրության լայն շերտերին դեռևս մնում է հետաքրքիր արդյո՞ք «Կիսաբաց լուսամուտների»  բոլոր մասնակիցներն են իրական։ Երբեմն,այնքան ֆանտաստիկ դեպքեր են պատահում, որ մարդկանց մոտ կասկածի տեղիք է տալիս:

-Ես զարմանում եմ, որ հինգ տարի անց դա դեռ զարմանքի տեղիք է տալիս։ Յուրաքանչյուր թողարկման տեսանյութի մեջ արծարծվում է կոնկրետ ընտանիքի պատմություն, որտեղ նշվում է՝ մարզը, քաղաքը կամ  գյուղը, այսինքն՝ մարդիկ կարող են գտնել և համոզվել։ Ինչպես նաև նշեմ, որ ցանկացած «հերոս», որը հայտնվում է մեր տաղավարում ստորագրում է համաձայնագիր, որը մեզ տալիս է իրավունք հաղորդման շրջանակներում օգտագործել մասնակցի անձնական կյանքին վերաբերող ինֆորմացիաները։

-Հաճախ են հանդիպում պատմություններ, որոնց հակիրճ կարելի է բնութագրել՝ «կրքեր հատակից» ։ Մի՞թե ամեն օր, ծանոթանալով մարդկային ամենացածր կենցաղային ցանկություններին,  չեք հիասթափվել։

-Հիմա արդեն բացարձակ չեմ հիասթափվում։ Այն, ինչ որ դուք ասում եք, դրանք շրջաններ են եղել, որոնք հաղթահարել եմ։ Բայց, ամեն դեպքում, ես դեռ չեմ դադարել զարմանալ։ Ավելի շատ զարմանում եմ այն մարդկանց վրա, ովքեր վերցնում են զավեշտալի կադրեր հաղորդումից և սարքում համացանցային հիթ։ Այ դա ինձ, իրոք, հիասթափեցնում է...

-Ռուսական «Պատուհաններ» հաղորդման հաղորդավար Դմիտրի Նակիևը ասել է՝ «Իմ տաղավարում ամեն ինչ եղել է»։ Ի՞նչ կասեք ձեր տաղավարի մասին։

-Մեր տաղավարում գրեթե ամեն ինչ եղել է։

-Որպես անհատ այս տարիների ընթացքում, լինելով թոք-շոուի ղեկավար և հաղորդավար, անընդհատ առնչվելով մարդկային խնդիրներին, արդյո՞ք չեն փոխվել Ձեր աշխարհայացքը, մոտեցումները:

- Ժամանակին ես չափից դուրս լուրջ էի վերաբերվում դրան։ Երբ ինֆորմացիան նոր է և դու դեռ քո պրիզմայով չես կարողացել դա անցկացնել, դու տիրապետում ես ինֆորմացիային, բայց դրա վերլուծությունը քո ներսում դեռ տեղի չի ունեցել։ Անկեղծ ասած դեռ որոշ ժամանակ առաջ ես «վախենում և խուսափում» էի մարդկանցից, որովհետև անընդհատ տեսնում էի վտանգ։ Բայց, եթե շարունակեի այդպես ապրել, ինձ թվում է հիմա հոգեբանի կամ ավելի վատ հոգեբույժի կարիք կունենայի։ Ես հասկացա, որ, այնուամենայնիվ, դա պետք է ընդունել որպես ինֆորմացիա և ոչ թե առաջնորդվել դրանով։ Հիմա ես շատ հանգիստ եմ ապրում։

-Արդեն հինգ տարի է ինչ եթերում է «Կիսաբաց լուսամուտներ» թոք-շոուն։ Ի՞նչ է տվել հանրությանը տարիներ շարունակ լուսաբանելով՝ իրավական, սոցիալական և ընտանեկան խնդիրներ։

-Ես չեմ ուզում ասել, որ ինչ-որ բան տվել է, քանի որ դա ինձ համար ներկա ու շարունակական բնույթ է կրում, որի վկայությունն է «Կիսաբաց լուսամուտներ բարեգործական հիմնադրամը», ինչպես նաև՝ նույն հիմնադրամի ԱՄՆ-ում մասնաճյուղի բացումը, որը տեղի է ունեցել անցած տարի, որն անվանել ենք «Ընտանիքների փրկության ֆոնդ»։ Քիչ բան չենք արել։ Կարծում եմ հնարավորությունների սահմանում մաքսիմումն ենք արել, իսկ թե որքանով է դա պետք և օգտակար՝ թող որոշի հեռուստադիտողը։ Մեր երկրում քիչ հիմնադրամներ կգտնվեն, որոնք կարող են իրենց շահառուներին նվիրել բնակարաններ կոլտնտեսություններ, ինչպես նաև՝ լուծել աշխատանքի խնդիր։  Մենք հրաշալի հյուրեր ենք ունեցել. մարդիկ, ովքեր, իրենց աշխատասիրությամբ զարգացնելով մեր օգնությունը, հասել են նրան, որ տարիներ անց ունեն հնարավորություն օգնել մեր ներկա շահառուներին։ Ես ուզում եմ ասել շնորհակալություն այն մարդկանց, ովքեր նայում են «Կիսաբաց լուսամուտները», որովհետև հաղորդումը  հեռուստատեսային արտադրանք է և եթե չունենա վարկանիշ, հետևաբար եթերում չի լինի։

Պատրաստեց՝ Լենա Մինասյանը