Ի՞նչ հետևանքներ է բերում վաղ ամուսնությունը

Հոկտեմբերի 11-ին նշվում է Աղջիկ երեխաների միջազգային օրը (International Day of the Girl Child): Տոնի ամսաթիվը հռչակել է ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան` ի նշան աղջիկների իրավունքների ընդունման ու այն խնդիրների, որոնց վերջիններս բախվում են ամբողջ աշխարհում:

Նշենք, որ առաջին անգամ աղջիկների օրը նշվել է 2012 թվականին ու նվիրված է եղել աշխարհի բազմաթիվ երկրներում արդիական խնդրին` մանկական ամուսնություններին: Վիճակագրությունը փաստում է, որ աշխարհի համարյա յուրաքանչյուր երրորդ 20-24-ամյա կին առաջին անգամ ամուսնացել է մինչև 18 տարին լրանալը, իսկ մեկ երրորդը` մինչև 15 տարին լրանալը:

Tert.am Life-ը վաղ ամունության հետևանքների, աղջիկների հոգեբանական պահանջմունքների մասին զրուցեց հոգեբան Գայանե Գուսիկյանի հետ:

 «Դեռահասները փորձում են նմանակել մեկը մյուսի կամ ինչ-որ մի կերպարի, որին կուռք են համարում: Նրանք  շատ են կարևորում կարծիքները, այնինչ հասուն աղջիկը հստակ արդեն գիտի, թե ինչ է ուզում և ձգտում է հասնել իր նպատակներին: Հասուն աղջկա պահանջմունքն է բավարարել իր ցանկությունները, ռեալիզացնել իր կարողությունները, իսկ դեռահասինը` ընդունված լինել իր միջավայրում և զգալ, որ սիրված է և պահանջված»,- ասաց հոգեբանը:

Ըստ Գայանեի՝ վերջին տարիների վիճակագրությունը ցույց է տալիս, որ պակասել է վաղ ամուսնությունների քանակը. «Այժմ աղջիկները  նախընտրում են սովորել, կայանալ, հետո նոր ամուսնանալ: Իսկ վաղ ամուսնությունները ավելի շատ նկատվում են այն վայրերում, որտեղ չկա հնարավորություն կայանալու»:

Հարցին՝ ի՞նչ հետևանքներ կարող է բերել վաղ ամուսնությունները, հոգեբանը պատասխանեց. «Լինելով չկայացած անձ և չպատկերացնելով ընտանեկան «դպրոցը», դեռահասը բախվում է այնպիսի դժվարությունների և իրավիճակների, որոնք հոգեպես և ֆիզիկապես ունակ չէ հաղթահարելու, միակ տարբերակը, ըստ իր պատկերացման, բաժանությունն է: Դեռահասը այնքան ճկուն  չէ, որպեսզի  կարողանա ստեղծել իր ընտանիքը, նա փորձում է ապրել իր հայրական ընտանիքի մոդելով, որն էլ չի կարող միանշանակորեն ընդունվել, հասկացվել և այն հաճախ տխուր ավարտ է ունենում: Ինչպես վաղ ամուսնություն կարող է բերել մի շարք խնդիրնել, այնպես էլ մեծ տարիքում, որոնք կարիերայի կամ այլ  պատճառով մի կողմ են դնում իրենց անձնականը: Ցանկացած աղջկա նպատակն է ունենալ  ապահով ընտանիք, բայց քանի որ ոչ միշտ չէ դա ստացվում, ելնելով սոցիալական  ծանր պայմաններից, աղջիկը  փորձում է կայանալ, նոր լուրջ քայլեր ձեռնարկել անձնական կյանքում: Ցավոք, ժամանակը անցնում է և, թեկուզ, բարդություններից մեկն էլ  երեխա ունենալու խնդիրն է, որը մեծ տարիքում ավելի ռիսկային է»:

Վերջում հոգեբանը հավելեց. «Դա շատ անհատական է, ամեն մարդ պետք է ինքը գիտակցի և զգա, թե երբ է պատրաստ գնալու այդ քայլին: Ցանկացած տարիքում յուրաքանչյուր աղջիկ կանգնում է խնդիրների առջև և պիտի այնքան ճկուն,ադեկվատ և կիրթ լինի, որպեսզի  կարողանա ընդունել այդ խնդիրները և օպտիմալ լուծումներ գտնել հօգուտ իր ընտանիքի»:

Լիլիթ Բոշյան