Գերիների հարցն առաջնային է. մտավորականների ակցիան գերիների վերադարձի համար՝ ֆոտոշարքով

Երրորդ օրն է՝ մտավորականներն ակցիա են անում՝ պահանջելով ինչ-որ քայլեր ձեռնարկել հայ գերիների վերադարձի համար: Երեկ նրանք երթով գնացին Ռուսաստանի դեսպանատուն, այսօր երթով գնացին Ֆրանսիայի դեսպանատուն, վաղը ժամը 13-ին հանդիպելու են ԱՄՆ դեսպանատան մոտ:

Tert.am Life-ը ներկայացնում է ֆոտոշարք ակցիայից, որին ներկա էին Հրանտ Թոխատյանը, Աշոտ Ղազարյանը, Լալա Մնացականյանը, Դավիթ Հակոբյանը, Միքայել Պողոսյանը, Աննա Հարությունյանը, Սոնա Ռուբենյանը, Լուիզա Ներսիսյանը, Անաիս Սարդարյանը, Արամ Նիկոլյանը, Նարեկ Մարգարյանը, Արտակ Հերիքյանը, Պոնչը՝ Տարոն Իսպիրյանը, Թամարա Պետրոսյանը, Վարուժան Մարգարյանը և այլք:

«Երկու օր առաջ, երբ մեր հավաքը եղավ, մեզ Կառավարությունից ասացին՝ մենք գործում ենք, անում ենք, հիմա ուզում ենք հարցնել Կառավարությանը՝ ի՞նչ են արել, ի՞նչ ունեն արած, ե՞րբ կգա մեր առաջին զինվորը տուն: Հրատապ հարցեր այսօր շատ կան, բայց սա ամենակարևորն է»,- լրագրողների հետ զրույցում ասաց դերասան Հրանտ Թոխատյանը՝ նշելով, որ իրենց գործողություններին տեղյակ է ՄԻՊ-ը:

Հրանտ Թոխատյանը նաև ասաց, որ խնդրել է հանդիպում ՌԴ, ԱՄՆ և Ֆրանսիայի դեսպանների հետ:

Դերասան Աշոտ Ղազարյանն էլ նկատեց, որ ինքը երբեք քաղաքականությանը չի խառնվել, սակայն գերիների հարցն այսօր առաջնային է:

«Իմ տղան մեկ-երկու ժամ ուշանում է, տնից արդեն անհանգստանում ենք, այս մարդիկ ամսից ավելի է՝ սպասում են իրենց երեխաներից որևէ լուր լսեն, դաժան է, շատ դժվար է, դա է ինձ այստեղ բերել՝ դիմել միջազգային կառույցներին, որ գոնե նրանք մի բանով կարողանան օգնել: Ախր ամեն օր անարդարություն է, այս մարդիկ ասում են՝ գոնե իմանանք մեր երեխան կենդանի՞ է, թե՝ ոչ, մարդկանց մոտ ահավոր վիճակ է, հետները զրուցել եմ: Ես էլ չեմ կարողանում քնել, դաժան բան է այն մարդու համար, ով այս հողին ու ջրին կպած է, ով այստեղ է ծնվել, մեծացել, դժվար է այս ամենը, դաժան է»,- ասաց Աշոտ Ղազարյանը:

Դերասանուհի Անաիս Սարդարյանը, ով պատերազմի առաջին օրվանից բարեգործական ակտիվ գործունեություն էր ծավալում, առաջին օրվանից մասնակցում է ակցիային։

«Ես երկու ամիս հումանիտար օգնություն եմ բաժանել և օգնել 15 հազար ընտանիքի, որոնց մեջ կային զոհվածի, անհետ կորածների, գերիների ընտանիքներ։ Տեսնելով նրանց անելանելի վիճակը՝ շատ կարևոր է, որ ուղղակի լինես նրանց կողքին և նրանք իմանան, որ իրենց կողքին ես, մարդիկ խանութներում ու ռեստորաններում չեն, այլ դրսում են ու քայլում են իրենց երեխաների համար: Պատրաստ եմ ամեն օր գալ ու քայլել, որպեսզի ծնողները հավատան, որ մենք իրենց կողքին ենք։ Ես ինձ պատկերացնում եմ այս մարդկանց փոխարեն, իրենց ինչքան տհաճ կլինի քայլել սրճարանի կողքով ու տեսնել, որ սրճարանում մարդիկ կան նստած, իսկ երբ տեսնում է, որ 100 կամ 10 մարդ է հավաքված, որ իրենց կողքին են կանգնած, որ իրենց երեխան գտնվի»,– ավելացրեց նա։

Լուսանկարները՝ Էլեն Գասպարյանի