Հո չենք գնալու առևտրի՝ 5 տոկոսը դարձնենք 3. «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ի ակտիվիստը՝ Կառավարության «փոխզիջման» առաջարկի մասին

Tert.am-ը «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքում Կառավարության առաջարկած փոխզիջումների մասին զրուցել է «Դ!ԵՄ ԵՄ» շարժման անդամ Դավիթ Մանուկյանի հետ: Պատասխանելով հարցին, թե իրե՛նց մասով ինչ փոխզիջումների կարող են գնալ՝ ակտիվիստն ասաց, որ պարտադիր բաղադրիչը հանելը ոչ թե իրենց «կապրիզն» է, այլ հանրային պահանջ և ընդգծեց, որ դա հանելուց հետո պատրաստ են մասնակցել նոր օրենքի մշակմանը։ «Այ էդպես ենք պատկերացնում, ոչ թե ՝«եկեք փոխզիջման», գնանք` տոկոսնե՞ր սակարկենք, 5 տոկոսը դարձնենք 3՞, սա հո առևտո՞ւր չի»: Անդրադառնալով առանց նախապայմանների քննարկման առաջարկին՝ ակտիվիստն ասաց. «Ի՞նչ է նշանակում նախապայման. հանրային պահանջը չի կարող դիտարկվել որպես նախապայման: Մի երկրում, որն իրեն հռչակել է ժողովրդավարական, հանրային պահանջը ոչ թե նախապայման է, այլ՝ հրամայական, ու դա աքսոիմա է»:

-Կառավարությունը հայտարարեց, որ «կուտակային»-ի հարցով պատրաստ է գնալ փոխզիջումների: Իրենք չեն ասում, թե ինչ են պատրաստ զիջել, բայց ո՞րը կարող է լինել ձեր կողմից զիջումը:

-Ես այդ ձևակերպումները և նման ձևով «գծագրումները» կոռեկտ ու ճիշտ չեմ համարում: Երկրորդը՝ ես լսեցի երեկ Կառավարության աշխատակազմի ղեկավա՞ր… ճի՞շտ եմ, Վաչե Գաբրիելյանին, որը օգտագործում էր «նախապայման» բառը։ Ի՞նչ է նշանակում նախապայման. հանրային պահանջը չի կարող դիտարկվել որպես նախապայման: Ու մեր պահանջն արդեն ապացուցման կարիք էլ չունի, հարցումները «Գելափ»-ի, ԵԿՄ-ի համագումարին Նախագահի հայտարարությունը… Ու մի երկրում, որն իրեն հռչակել է ժողովրդավարական, հանրային պահանջը ոչ թե նախապայման է, այլ հրամայական է, ու դա աքսոիմա է: Նախապայմանը ո՞րն է, փոխզիջումը ո՞րն է, մենք հո լոբբիստական խումբ չենք, որ երկու փոքր խմբով նստենք՝ առևտուր անենք: Սա տեղին չէ, ու ոչ էլ փոխզիջումը:

-Բայց չէ՞ որ, երբ չկա բացարձակ ուժ, հնարավորություն, ապա հարցի յուրաքանչյուր ռացիոնալ լուծում ենթադրում է փոխզիջում, ինչը գործնականում երկու տեսակետների համադրումն՝ սիմետրիկ կամ ասիմետրիկ:

-Կասե՞ք՝ ովքեր են այդ երկու կողմերը:

-«Դ!ԵՄ ԵՄ»-ը և Կառավարությունը, որը երկխոսելու առաջարկ է արել:

- Այ, էստեղ է սխալը, «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ը և Կառավարությունը չէ, հանրության պահանջն է և Կառավարությունը:

-Մի խոսքով՝ Դուք չեք ցանկանում բարձրաձայնել այն, ինչին պատրաստ եք գնալ փոխզիջման համար:

-Եթե Դուք այդպես հասկացաք, բան չունեմ ասելու, բայց զիջումը ո՞րն է, այստեղ զիջելու բան չկա, այստեղ հանրային պահանջն է, որ գերիշխի։ Եվ երբ որ օրենքից կհանվի պարտադիր բաղադրիչը, ինչն առաջին օրվանից եղել է մեր պայքարի առարկան ու թիրախը, անգամ անունը՝ «Դ!ԵՄ ԵՄ պարտադիրին», դրանից հետո, երբ դա կհանվի, մենք պատրաստ ենք գնալ, քննարկել: Որ այ էս ոլորտում բարեփոխումների կարիք կա, ոչ ոք չի ժխտում, կամ մենք ժխտողական ենք: Բայց պարտադիր բաղադրիչը պետք է հանվի ոչ թե նրա համար, որ սա «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ի կապրիզն է, սա հանրային պահանջն է: Եվ, այո, եկեք դրանից հետո ծավալենք հանրային քննարկումներ, մտածենք՝ ինչ տիպի օրենք ենք ուզում, որը լինի այնպիսին, որ հանրությանը ձեռ տա: Մենք էլ կմասնակցենք, մշակենք օրենքների մի քանի սցենարներ, օրինակ եմ ասում, և հանրությունը ընտրի: Հիմա հանրությունը ո՞նց կընտրի՝ հանրային հարցմամբ կանի, թե հանրաքվեով, ապագայի որոշելիք հարց է: Այ էդպես ենք պատկերացնում, ոչ թե՝«եկեք փոխզիջման», գնանք տոկոսնե՞ր սակարկենք, 5 տոկոսը դարձնենք 3՞, սա հո առևտո՞ւր չի:

-Սոցիալական ցանցերում կան մեկնաբանություններ, որ «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ում հայտնի կառույցներից օտար մարմիններ են հայտնվել, և որ դուք դուրս եք մղել «Նիկոլ Աղբալյան» ուսանողական միությանը:

-Այն, որ նման զրույցներ գնում են, ակնկալելի է մեզ համար, երբ որ շարժումը իսկապես սկսում է իրական ուժ ցույց տալ, բնական է՝ պիտակավորումները պիտի լինեն շարժման դեմ պայքարող ուժերի կողմից. պիտակավորեն, փորձեն պառակտել, բայց, փառք Աստծո, չի ստացվելու: «Դ!ԵՄ ԵՄ» շարժման մեջ ավելի քան առողջ ու ամենառողջ մթնոլորտ է, ինչի համար ես շատ ուրախ եմ, և ոչ ոք ոչ ոքի դուրս չի թողել: Իսկ «Նիկոլ Աղբալյանն» էլ Դաշնակցության մաս կազմող օղակ է, և ի՞նչ է նշանակում՝ դուրս թողել. մենք հարթակը վերցրե՞լ ենք ու ասում ենք՝ ոչ ոք պայքարի դուրս չգա, միայն մե՞նք ենք դուրս գալու: Կամ՝ հանրահավաքին արգելում ենք՝ ասում ենք՝ հանկարծ չգա՞ք: Կուզեի հարցնել էդ տարածողներին:

-Չէ, հարթակից ձայն չտալ, օրինակ:

-Մի րոպե, Դաշնակցությունից մարդ է խոսել, հիմա «Նիկոլ Աղբալյանը» Դաշնակցության մաս է չէ՞:

-Դավի՛թ, «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ի մասին հրապարակումներից մեկում էլ կարդացի, որ իզուր եք հպարտանում, որ շարժումը ապաքաղաքական է, այլ հակառակը, պետք է ձգտեք, որ այն դառնա քաղաքական: Կա՞ն նման կարծիքներ պաշտպանողներ «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ի ներսում:

- Ո՛չ հպարտանալու խնդիր կա, ո՛չ էլ ՝ չհպարտանալու, էստեղ ուղղակի օբյեկտիվ իրականության խնդիր կա, ամեն մարդ մի ձև է հասկանում: Եվ մենք գիտենք, որ արդեն մենք գտնվում ենք քաղաքական հարթության մեջ, և դա շատ նորմալ է, ու ոչ ոք կտրված չէ այդ քաղաքական իրականությունից: Բայց որ ասում ենք՝ չենք քաղաքականանում, մենք ասում ենք, որ մենք չենք ձգտում իշխանության: Չքաղաքականանալը մենք միայն այդ կոնտեքստով ենք նշում:

-Բայց չէ՞ որ, եթե քաղաքական ուժ է, ինքը պետք է ձգտի իշխանության:

-Բայց մենք քաղաքական ու՞ժ ենք: Ու էս պահին մենք նպատակ չունենք՝ դառնալու քաղաքական ուժ: Ես անձամբ չեմ ուզում իշխանության գալ, չեմ կարծում, որ էն մարդն եմ, որ պետք է էս երկիրը կառավարի: Գոնե էս պահին ես ինձ չեմ տեսնում: Հիմա եթե ինչ-որ մի մաս ուզում է, որ մենք քաղաքական ուժ դառնանք, նորմալ է: Բայց, մենք, կրկնում եմ՝ քաղաքական ուժ չենք, այլ քաղաքացիական, որը, այո, այս պահին զբաղվում է այդ քաղաքական հարցով: Ու ես սա կարող եմ ասել ոչ միայն իմ անունից, այլև բոլորի անունից:

-Առաջիկա օրերին՝ Սահմանադրական դատարանի քննությունից հետո ինչ-որ հանգուցալուծում լինելու է, եթե ամեն ինչ բավարարի Ձեզ, ու «Դ!ԵՄ ԵՄ»-ի հարցը լուծվի, պատրաստվո՞ւմ եք երկրում այլ անարդարությունների դեմ պայքարել: Թե՞ միայն ձեր խնդիրն է, փուշը մտել է ձեր մատը, դրանով եք զբաղվում:

-Նախ ասեմ, որ այնպես չէ, որ վաղը հաստատ հանգուցալուծում է լինելու, վճիռ, որովհետև վաղը առաջին նիստն է։ Երկրորդ, եթե եղավ հանգուցալուծում, եթե, տա Աստված, ամեն ինչ լավ լինի, ես իհարկե, բոլորի անունից չեմ կարող ասել, բայց կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր քաղաքացի ինքն իր համար կորոշի, ինչքանով և ինչպես է պայքարելու այլ անարդարությունների դեմ: Ես կարող եմ, օրինակ, պայքարել այս շարժման տեսքով, կամ այլ շարժման մեջ, չգիտեմ։ Դա արդեն ցույց կտա ապագան:

լուսանկարը՝ Դավիթ Մանուկյանի ֆեյբուքյան էջից