Հայոց բանակն ի վիճակի է կատարել իր առջև դրված խնդիրները, Ադրբեջանն իրականում պատրաստ չէ պատերազմական գործողությունների.կարծիքներ

Եթե Ադրբեջանը հասկանար, որ ռազմական ճանապարհով ի վիճակի է լուծել հակամարտությունը, վաղուց կսկսեր պատերազմական գործողություններ: Այս մասին Tert.am-ին ասաց պաշտպանության նախկին նախարար, գեներալ-լեյտենանտ Վաղարշակ Հարությունյանը և ընդգծեց, որ Ադրբեջանը պարզապես իր մասին հիշեցնում է դիվերսիոն գործողություններով:

«Ակնհայտ է, որ Ադրբեջանն ի վիճակի չէ պատերազմական գործողություններ սկսել, որովհետև պահպանվում է ռազմաքաղաքական բալանսը: Երբ որ մենք ասում ենք բալանս, միայն զինտեխնիկան նկատի չունենք, այլ դրա հետ միասին՝ զենքի որակը, բանակի մարտական պատրաստվածությունը, բարոյահոգեբանական վիճակը»,-նշեց նա:

Վաղարշակ Հարությունյանը նաև ընդգծեց, որ մեծ է հայկական և ադրբեջանական բանակների կարգապահական վիճակի տարբերությունը։ «Եթե վերցնեն իրավիճակը իրենց բանակում՝ կոռուպցիայի, կարգապահության, բարոյահոգեբանական առումով, ապա մի քանի անգամ մեր բանակից թույլ է»,-ասաց նա:

Ինչ վերաբերում է պատերազմի հնարավոր վերսկսմանը, ապա պաշտպանության նախկին նախարարն ընդգծեց. «Պատերազմական գործողություններ սկսվելու հավանականությունը շատ քիչ է: Ադրբեջանը դիմում է այդ քայլին, որպեսզի վախի մթնոլորտ ստեղծի սահմանամերձ գոտում, բանակում, լարված վիճակ պահի։ Բացի այդ, նաև թուրքական սպաները ադրբեջանցիներին սովորեցնում են դիվերսիոն գործողություններ իրականացնել, իսկ բուն գործողությունների ժամանակ արդեն ստուգում են, թե ինչքանով են նրանք պատրաստ»,-ասաց գեներալ-լեյտենանտը:

«Տեսնում եք, իրենք որևէ նպատակի լուրջ չեն կարողանում հասնել, կամ դա կանխվում է, կամ էլ, եթե մտնում էլ են մարտի մեջ, չեն կարողանում լուրջ վնաս հասցնել»,-նշեց նա։

Վաղարշակ Հարությունյանը նշեց, որ անկախ ամեն ինչից, պետք է հասկանանք, որ պատերազմական վիճակից ելնելով՝ նման գործողություններն անխուսափելի են։ «Որովհետև մենք խաղաղ պայմաններում չենք գտնվում, մեր շփման գիծը կազմում է մոտ 1000 կմ, և բնական է՝ այս միջադեպերը եղել են, կան ու կլինեն»,-ասաց նա։

Դիվերսիոն հատուկ նշանակության ջոկատի հիմնադիր, հրամանատար Վովա Վարդանովը իր հերթին ընդգծեց, որ այսօր հայոց բանակը իր հնարավորություններից նույնիսկ ավելին է անում և ընդունակ է կանխել հակառակորդի կողմից իրականացվող գրոհային գործողությունները:

«Մենք կարողանում ենք այսօր մեր զինված ուժերով հակահարված հասցնել կամ կանխել գրոհայինների գործողությունները, որոնք ուղղված են մեր դիրքերին: Մեր բանակը մարտունակ է անգամ այն իրավիճակում, որում հայտնվել է»,-ասաց նա:

Վովա Վարդանովը նշեց, որ ինքը խնդիր է տեսնում ոչ թե հայոց բանակի մարտունակության հարցում, այլ որ դրանք ինչպես հարկն է մշակված չեն լեռնային պայմաններին համապատասխան:

«Մեր բանակը ռուսական բանակի դուբլն է, որը մենք կառուցել ենք ու անունը դրել ենք հայկական բանակ: Ես համոզված եմ, որ հայոց բանակն իր խնդիրը միշտ էլ կկատարի ճիշտ, բայց մենք մի քիչ այլ կերպ պետք է բանակաշինությանը մոտենանք: Մեր հարևանների ագրեսիվության առաջն առնելու համար մենք չպետք է ռուսական բանակը կուրորեն արտատպենք, այլ մերը կառուցենք: Անգամ դարեր առաջ, երբ ռուսական բանակը հայտնվեց ասիական շրջանում, սկսեց իր բանակաշինության մեջ փոփոխություններ մտցնել. մենք էլ պետք է հարմարեցնենք մեր բանակը մեր լեռնային պայմաններին»,-ասաց նա և ընդգծեց, որ ասվածը կապ չունի վերջին շրջանում հակառակորդի կողմից ակտիվորեն իրականացվող դիվերսիոն գործողությունների հետ, սա գլոբալ խնդիր է:

Վովա Վարդանովը նաև շեշտեց՝ «ապրեն բանակում ծառայող մեր սպաները, ժամկետային ծառայողները»:

Արցախյան ազատամարտի մասնակից, Գրականության ինստիտուտի փոխտնօրեն Վարդան Դևրիկյանն էլ նշեց, որ այսօր իրականում մենք մեր բանակից ավելին ենք պահանջում: Ըստ նրա՝ երկրի պաշտպանության հարցը պետք է դրվի այլ կերպ. «Ավելի շատ ծանրություն ենք դնում բանակի վրա, քան պետք է, ու չենք մտածում, թե իրականում ինչ պետք է անել խնդիրների լուծման համար: Ամենամտատանջող հարցն այն է, թե մենք ինչով կարող ենք թիկունք լինել մեր զինված ուժերին, քանի որ պաշտպանությունը ընդհանրապես եռաստիճան է լինում: Առաջին գիծը պահում են զինվորները, երկրորդը՝ սահմանամերձ շրջանում ապրող ժողովուրդը, երրորդ թիկունքը ամբողջ ժողովուրդն է: Ես չգիտեմ՝ ինչ կարելի է անել, ինչ մեխանիզմ մշակել, որ մեր մասնակցությամբ բարձրացնենք բանակի մարտունակությունը, գոնե բարոյահոգեբանական մթնոլորտին նպաստենք»,-ասաց նա:

Վարդան Դևրիկյանն ընդգծեց, որ, իհարկե, այսօր մեր բանակը կարողանում է իր առջև դրված խնդիրները լուծել, բայց բոլորը պետք է կարողանան ներդրում ունենալ բանակի մարտունակության առավել բարձրացման գործում: