«Երբ իմացանք երեխայի սեռը, շատ ուրախացանք». Սուսաննա Պետրոսյանը ամուսնու և ապագա բալիկի մասին

Նախորդ տարվա օգոստոսին ամուսնացած երգչուհի Սուսաննա Պետրոսյանի կյանքում բերկրալի շրջան է։ Ամռանը նա առաջին անգամ մայր կդառնա։ Մայրության և գեղեցկության տոնի առթիվ Tert.am Life–ը զրուցել է հղիության վերջին շրջանում գտնվող երգչուհու հետ։ Թեև Սուսաննան հազվադեպ է խոսում ընտանիքի մասին, մեր ընթերցողների համար բացառություն է արել և խոսել ամուսնու` Գեորգի հետ հարաբերությունների ու ապագա բալիկի մասին։

Ի դեպ, ամուսնությունից 1 ամիս անց զույգը ժամանակավոր բնակության էր մեկնել Չինաստան, քանի որ Գևորգն մասնագիտական բարձր որակավորում ստանալու առաջարկ ուներ, սակայն հղիության մասին իմանալուց հետո Գևորգն ու Սուսաննան վերադարձել են Հայաստան, որպեսզի փոքրիկը հայրենիքում լույս աշխխարհ գա։

–Սուսաննա, այսօր Մայրության և գեղեցկության տոնն է։ Այսուհետև տոնը լիարժեք վերաբերում է նաև Ձեզ։ Ի՞նչ զգացողություններ ունեք հղիության վերջին շրջանում։

–Դեռ չկա այն իրական զգացողությունը, սակայն որքան մոտենում էր տոնը, այնքան հասկանում էի, որ արդեն ինձ էլ է վերաբերում։ Դա շատ հաճելի է։ Կարծում եմ` մայրությունն ամենաթանկ ու գեղեցիկ բանն է աշխարհում, որ կարող է պատահել կնոջ հետ։

-Հղիության շրջանում կինը իր ներքին կապ է ունենում երեխայի հետ։ Ասում են՝ դաստիարակությունը պետք է հենց այդ փուլից սկսել։ Դուք ինչպե՞ս եք վարվում, խոսո՞ւմ եք փոքրիկի հետ։

-Իհարկե, խոսում եմ։ Կարծում եմ` կապը երեխայի հետ ի սկզբանե պետք է լինի։ Մեր միջև այդ կապն արդեն կա։ Մեխանիկորեն այնպես է ստացվում, որ խոսում ես իր հետ, երգում իր համար։ Կարծում եմ՝ բոլորի մոտ է այդպես։

Ինչ վերաբերում է դաստիարակությանը, հիմա հատուկ բաներ չեմ անում։ Եթե նախկինում ուղղակի մտածում էի` պետք է լավ դաստիարակել երեխային, հիմա գիտակցաբար փորձում եմ հասկանալ` ինչպես է պետք դաստիարակել նրան, որպեսզի ճիշտ մեծանա, լավ մարդ ու քաղաքացի լինի։

Հատկապես այս փուլում շատ ուշադիր եմ շրջապատիս երեխաներն ինչպես են իրենց պահում։ Արդեն մտածում եմ` այսպես եմ անելու, որ իմ երեխան այսպիսին չլինի, օրինակ եմ վերցնում մայրիկներից` ինչ են անում, որ երեխան ինչ–որ հատկանիշ ունենա կամ ոչ։

–Իսկ ի՞նչ եք անելու։ Երեխայի դաստիարակության հարցում որո՞նք են Ձեզ համար սկզբունքային հարցերը։

–Ես չեմ սիրում լկստված երեխաների։ Պետք է ամեն ինչ անեմ, որ իմ բալիկը լկստված չլինի։ Երբ երեխան ծնվի, ինչ–որ բան անելու պահը գա, մեխանիկորեն կհասկանամ` ինչ է ինձ պետք։ Դաստիարակությունը պետք է սկսել առաջին իսկ օրվանից։ Դեռ 1 տարեկանը չլրացած` մայրը, հայրը, ընտանիքի անդամները պետք է կազմավորեն երեխայի բնավորությունը։

–Որոշել եք խի՞ստ մամա լինել։

–Խիստը հարաբերական է։ Ես այդքան էլ չեմ ընդունում այն մտածելակերպը, թե երեխա է, թող ինչ ուզում է` անի։ Կարծում եմ` երեխան ինչ–որ տեղ պետք է արգելքներ էլ ունենա, որպեսզի երես չառնի։

–Երեխայի սեռի հարցում նախընտրություններ ունե՞ք, պարզե՞լ եք սեռը։

–Այո, բայց որոշել ենք դա գաղտնի պահել։ Լինում են դեպքեր, երբ բժշկությունն էլ է սխալվում, այնպես որ, սեռը կհայտնենք, երբ փոքրիկը ծնվի։

Ես շատ եմ ուզում ունենալ և՛ աղջիկ, և՛ տղա։ Ինձ համար  ամենակարևորն այն է, որ առողջ երեխա լինի, երջանիկ մանկություն ունենա, լավ մարդ մեծանա։ Այս դարում դա շատ ավելի կարևոր է, քան  մտածես` պարտադիր պիտի տղա կամ աղջիկ ունենամ։ Ո՛չ իմ, ո՛չ ամուսնուս մոտ չի եղել այդպիսի բան։ Երբ իմացանք երեխայի սեռը, շատ ուրախացանք։

–Անվան տարբերակներ ունե՞ք։ Այս թեմայով վեճեր ունենո՞ւմ եք։

–Շատ դժվար է կողմնորոշվել։ Մի քանի տարբերակ ունենք։ Մտածում ենք` երբ երեխան ծնվի, իրեն տեսնելով կհասկանանք` ո՞ր անունն է իրեն ավելի սազում։

Վեճեր չենք ունենում, քանի որ մեզ մոտ հակառակն է` ես ասում եմ` դու ասա, ինչ տարբերակ ես ցանկանում, ամուսինս ինձ է թողնում ընտրությունը։ Մեզ մոտ այդ կռիվն է, որ ամեն մեկս էլ  ուզում ենք մյուսիս սրտով լինի։

–Սուսաննա, կանայք հղիության ընթացքում կամակորություններ են ունենում։ Ձեր դեպքում ինչպե՞ս է։

–Չէ, ինձ մոտ այդպիսի բաներ չկան։ Բնավորությանս մեջ փոփոխություններ չեմ նկատել։

Հղիությունս շատ ուրախ և լավ է անցնում։ Հիմա  կյանքիս ամենաերջանիկ շրջանն է։

–Ձեր ամուսինը հիմա երկուսի մասին է հոգ տանում, ավելի ուշադի՞ր է դարձել։

–Ամուսինս միշտ է ուշադիր եղել, իհարկե, հիմա առավել ուշադիր է, սակայն բացահայտումներ, որպես այդպիսին չկան։ Ինքը միշտ է ուշադիր եղել։ Ես նաև դրա համար եմ սիրում իրեն, որովհետև, իսկապես, շատ լավ ամուսին է, վստահ եմ` նաև լավ հայրիկ է լինելու։

–Կան զույգեր, որոնք ամուսնությունից հետո ուզում են մի քանի տարի վայելել ամուսնական կյանքը, հետո միայն բալիկ ունենալ։ Ձեր դեպքում ամեն բան շատ արագ ստացվեց։ Մինչև հղիության մասին իմանալն ունեի՞ք մայրանալու ցանկություն, թե՞ ամեն բան թողել էիք ինքնահոսի։

–Ամեն ինչ թողել էինք Աստծո կամքին։ Մենք բավականին երկար ժամանակ ենք իրար ճանաչում, այնպես որ, մի քանի տարի էլ կյանքը վայելելու հատուկ միտում չունեինք։

Ես անգամ փոքր ժամանակ էի մտածում` մեծանալու եմ, մայրիկ եմ դառնամ։ Ինձ համար դա միշտ եղել է գեղեցիկ ու կարևոր մի բան։ Հասկացել էի, որ արդեն ժամանակն է։

–Այս ընթացքում ստեղծագործական դադա՞ր եք վերցնելու։

–Նոր գործեր արել ենք։ Ցավոք, ես շատ ակտիվ չեմ եղել, այնպես որ, տեսանելի տարբերություն չի լինի։ Կան աշխատանքներ, որոնք պիտի ներկայացնեմ, ուղղակի տեխնիկական խնդիրներ կան, որոնք ինձանից կախված չեն։ Իմ հասանելիք աշխատանքն արդեն արել եմ։ Պասիվությունը մեծ ու երկար չի լինի, մինչև այս աշխատանքները ներկայացնեմ, կկարողանամ նոր աշխատանքներով զբաղվել։

–Այն, որ Ձեր գործունեությունը չի լցնում Ձեր առօրյան, պայմանավորված է Ձեր ընտանեկան կարգավիճակո՞վ, թե՞ հաշվի եք առնում, որ, միևնույն է, չեք տալու այն, ինչ շոու բիզնեսում կարող է բարձր ռեյթինգ ունենալ։

–Երկուսն էլ։ Ինձ համար շատ կարևոր են և՛ իմ ընտանիքը, և՛ այն աշխատանքը, որը սիրում եմ։ Միանշանակ, չեմ պատրաստվում ներկայացնել այնպիսի գործ, ինչպիսին շոու բիզնեսն է պահանջում։ Ես ներկայացնելու եմ այն գործերը, որոնք իմ սրտով և ճաշակով են, իմ լսարանն է լսում։ Մեծ, թե փոքր, կա  լսարան, որին փոփոխություններ չեմ ներկայացնի։

Ես նաև դասավանդում եմ, ինչը մեծ ժամանակ է խլում։ Այլ բաների համար ժամանակ չի մնում, սակայն ժամանակս անտեղի չի անցնում, ուսուցանելուն եմ նվիրում։