«Ընտանիքիս բարեկեցիկ կյանքի ապահովումը հնարավոր չէր համատեղել թատրոնի հետ». Յուրի Իգիթխանյանը` այլ աշխատանքով զբաղվելու և ընտանիքի մասին

Դերասան Յուրի Իգիթխանյանին վերջին շրջանում քիչ կարելի է տեսնել հեռուստաէկրանին,  իսկ թատերական գործունեությանը դերասանն հինգ տարի առաջ է հրաժեշտ տվել՝ հեռանալով Ստանսիլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոնից:  Յուրին ասում է՝  այս տարիների ընթացքում մշտապես մտածել է վերադառնալու մասին, բայց դա կանի այն ժամանակ, երբ իր թատրոնում իրավիճակ փոխվի, պետական հոգածությունն էլ թատրոնների նկատմամբ ավելանա:

Tert.am Life-ը դերասանի հետ զրուցել է ներկայիս գործունեության, թատրոն վերադառնալու ցանկության և ընտանիքի մասին։

Յուրին նշեց, որ այս շրջանում հեռուստատեսային առաջարկներ ստացել է, սակայն ոչ բոլոր դեպքերում է համաձայնում նկարահանվել: Դերասանի խոսքով` դա պայմանավորված է ինչպես տրվող հոնորարի, այնպես էլ առաջարկի բովանդակային մասի հետ:

«Այնպես չէ, որ թողել եմ իմ մասնագիտությունը, ուղղակի սկսել եմ ավելի ընտրողական վերաբերվել առաջարկներին: Սերիալները թե՛ ցածր հոնորոր են վճարում, թե՛ ինձ հետաքրքիր չեն` որպես դերասան: Ի՞նչ խաղամ, հոգնեցի բժիշկ խաղալով: Երևի, նույն կերպ են մտածում նաև պրոդյուսերները, որ շատ ժամանակ չեն էլ զանգում ինձ այս կամ այն առաջարկը քննարկելու համար»,- ասաց դերասանը և ավելացրեց, որ ներկայումս ավելի շատ զբաղված է կորպորատիվ երեկոներ կազմակերպելով ու վարելով:

Այս փուլում Յուրին նոր առաջարկ է ստացել նկարահանվելու Գոռ ԿԻրակոսյանի «Ազնիվ գողերը» ֆիլմում. «Նկարահանումներն արդեն սկսված են, բայց իմ մասնակցությամբ տեսարանը դեռ չի նկարահանվել: Անհամբեր սպասում եմ Գոռի հետ աշխատանքին: Մինչև այս ճանաչել եմ նրան, բայց որպես ռեժիսոր-դերասան սա մեր առաջին համագործակցությունն է»: 

Չնայած  Յուրին շարունակում է զբաղվել սիրելի մասնագիտությամբ, թատրոնի աշխատանքը կարոտել է։ «Այն, ինչ ինձ բերում էր գումար և ապահովում ընտանիքիս բարեկեցիկ կյանքը, հնարավոր չէր համատեղել թատրոնի հանդեպ սիրո հետ: Չկա դերասան, որը լքած լինի թատրոնը ու չմտածի բեմ վերադառնալու մասին: Թատրոնների կառավարման սովետական մտածելակերպը մինչև հիմա կա, բայց մենք 21-րդ դարում ենք ապրում և դերասանը պետք է  լինի ազատ, առանց կաղապարների: Այսօր դերասանը պետք է  կարողանա և՛ թատրոնում լինել, և՛ կինոյում նկարահանվել։ Եթե թատրոնը չի կարողանում այդքան վճարել, այդ սահմանափակումը դնելու իրավունք չունի: Տարիներ առաջ ես շատ դժվար որոշում կայացրի, իհարկե, ոչ հօգուտ թատրոնի: Այս փուլում, ինչպես ասում են, երկրում իրավիճակ է փոխվել, բայց չեմ կարծում, որ դա նկատելի կլինի մշակույթի ոլորտում»,-ասաց նա:

Հստակեցմանը` արդյոք ժամանակին իրեն չի տրվել թատրոնի և կինոյի աշխատանքները համատեղելու ազատություն, դերասանը պատասխանեց, որ գրաֆիկն է ծանրաբեռնված եղել. «Համատեղելը շատ դժվար և հազվադեպ էր ստացվում: Այն օրերը, երբ ինձ նկարահանման էին կանչում, դեպրեսիվ խոսակցությունների առիթ էին դառնում: Առավոտյան փորձ, երեկոյան փորձ. իհարկե հրաշալի է, որ թատրոնն այդ ռեժիմով է աշխատում, բայց պետք է նաև հասկանալ, որ դերասանը 86 հազար դրամ աշխատավարձով չի կարող գոյատևել: Դերասանը պետք է կարողանա ինչ-որ տեղ նկարահանվել: Այսօրվա դրությամբ դերասաններին կորպորատիվ միջոցառումներն են եկամուտ բերում, իսկ դրանք, որպես կանոն, հանգստյան օրերին են անցկացվում: Նույն օրերին էլ ներկայացումներն են լինում: Իմ մեծագույն խնդիրը հենց դա էր: Հաճախ պատվիրատուի մոտ վատ դրության մեջ էի ընկնում: Արդյունքում որոշեցի, որ ավելի լավ է դուրս գալ թատրոնից»: 

Չնայած թատրոն վերադառնալու ցանկությանը, Յուրին այդ ուղղությամբ որևէ քայլ առայժմ չի արել։ «Վերադարձի հետ կապված մտքեր ունեմ, բայց կոնկրետ խոսակցություն թատրոնի ղեկավարության հետ չեմ ունեցել: Եթե թատրոնում ինչ-որ իրավիճակ փոխվի, ինչու ոչ՝ հնարավոր է  վերադառնամ:  Երբ թատրոնից գնում էի, գիտեի` հանուն ինչի, հիմա նույնը պետք է հասկանամ, հանուն ինչի եմ վերադառնում: Գիտեմ, որ հիմա մեր թատրոնում այն իրավիճակը չէ, որ այդ թեմայի շուրջ ինչ-որ որոշում կայացվի,-ասաց նա:

Վերջին շրջանում Ստանսիլավսկու անվան թատրոնում գեղարվեստական ղեկավարի ընտրության շուրջ ստեղծված իրավիճակին դերասանը մամուլի միջոցով է հետևում։ «Տեղյակ եմ, որ երկու հոգի են պայքարում այդ տեղի համար՝ Նորա Գրիգորյանն ու Ռոբերտ Հակոբյանը: Ռոբերտի հետ աշխատել եմ բեմում` որպես դերասան: Նրա մոնո ներկայացումներն եմ նայել: Թույլ տվեք, չբարձրաձայնել կարծիքս թեկնածուների վերաբերյալ: Ես բարոյական իրավունք էլ չունեմ խոսել այդ հարցի մասին, քանի որ վաղուց այնտեղ չեմ աշխատում: Միայն կասեմ՝ շատ եմ ցավում, որ թատրոնն այս վիճակում է: Այն թատրոնը, որը վարկանշային հարյուր տոկոսանոց բարձրության վրա է եղել, իրավունք չունի այս վիճակում լինելու: Չգիտեմ` ում սխալն է դա: Մի բան կարող եմ ասել, որ այս պաշտոնում նշանակվող մարդը պետք է լինի բարձր պրոֆեսիոնալիզմով անձնավորություն, որովհետև այնտեղ շատ գործ ունի անելու: Պետք է լինի տնօրեն-գեղարվետսական ղեկավար ուժեղ տանդեմ:  Այս պարագայում մտածում եմ, ինչու ոչ, կարող են պայմանավորվածություն ձեռք բերել և դրսից ռեժիսոր հրավիրել, չէ՞ որ ժամանակին Ալեքսանդր Սամսոնիչը այդ կերպ է հայտնվել թատրոնում: Դրսից եկավ տաղանդավոր, երիտասարդ, ամբիցիոզ ռեժիսոր, որը կառուցեց ու ղեկավարեց թատրոնը: Այդ կերպ հարցը շատ հետաքրիր լուծում կարող է ունենալ: Ես վստահ եմ, որ խոհեմություն և միասնություն կլինի կոլեկտիվում ու իրենք ճիշտ որոշում  կկայացնեն»,-ասաց նա:

Անդրադառնալով ընտանեկան կյանքին՝ Յուրին նշեց, որ կինը նույնպես վաղուց չի աշխատում Ստանիսլավսկու թատրոնում: «Առաջին երեխայի ծննդից հետո նա վերադարձավ աշխատանքի: Այդ ժամանկ Ալեքսանդր Սամսոնիչը դեռ թատրոնում էր, արդեն երկրորդ երեխայի ծննդի ժամանակ գնաց երեխայի խնամքի արձակուրդի, իսկ երբ երեխան վեց ամսական էր, նա էլ որոշեց թատրոնից հեռանալ: Կինս հիմա իր փոքրիկ բիզնեսով է զբաղվում: Ամեն դեպքում, ստեղծագործական վիճակը մեր ընտանիքում երբեք չի պակասում»,-եզրափակեց նա: