«Նվիրումով աշխատելու հետևանք է»․ դերասան Արտաշես Մխիթարյանը ՀՀ Վաստակավոր արտիստի կոչմանն արժանանալու և անակնկալի գալու մասին

Հանրապետության տոնի առթիվ մշակույթի բնագավառում ունեցած վաստակի համար ՀՀ Վաստակավոր արտիստի պատվավոր կոչում է ստացել թատրոնի և կինոյի դերասան Արտաշես Մխիթարյանը։ Վերջինս իր տպավորություններն ու էմոցիաները հայտնել է Tert.am Life-ի հետ զրուցում։

38-ամյա դերասանի խոսքով իր համար, համենայն դեպս այս շրջանում, նման կոչման արժանանալն իսկապես անակնկալ է եղել։

«Իրականում անսպասելի էր՝ անսպասելի այն առումով, որ ես չէի պատկերացնում դա կլինի այս ժամանակահատվածում։ Իսկ առհասարակ սպասումներ իհարկե կային, որովհետև, կարծում եմ, ցանկացած արտիստ տարիներ շարունակ աշխատելով ինչ-որ մի փոքրիկ պարգևի, գնահատականի սպասում է։ Սա ինձ համար իսկապես հաճելի անակնկալ է եղել։ Իմացել եմ ընդամենը մեկ օր առաջ»,- ասաց դերասանը։

Թե որքանով է պարտավորեցնող ստացած կոչումը՝ Արտաշեսը մեկնաբանեց․ «Ցանկացած արվեստագետ, կարծում եմ, իր գործունեությամբ պարտավորությունների մեծ տարափ ունի՝ պարտավոր է իր աշխատանքը նվիրումով և որակով անել, անընդհատ կատարելագործվել, ստեղծագործել, հասնել նոր վերելքների։ Կոչումը ստանալուց հետո՝ էլ ավելի ուշադիր ես դառնում, առաջ գնալու, նոր շերտերի հասնելու ձգտումդ էլ մեծանում է։ Մեր գործում մենք պարտավոր ենք լինել լավագոււյնն ու հանդիսատեսին ներկայացնել լավագունը»։

Արտաշեսի խոսքով կոչմանն արժանացել է, ոչ թե իր անձի գործոնի, այլ իր գործունեության՝ արած աշխատանքի շնորհիվ՝ հատկապես թատրնում։

«Իմ ստեղծագործականկյանքի  14 տարիները, որ ես Դրամատիկական թատրոնում եմ՝ աննկատ չի մնացել։ Կարծում եմ պարգևը նվիրումով աշխատելու հետևանք է։ Ցանկացած մարդ իր առաջ պետք է դնի գործին նվիրումով մոտենալու խնդիրը,, որովհետև եթե որևէ բան անում ես, ապա պետք է դա անես անմնացորդ նվիրումով, աշխատես։ Եզնիկ Կողբացին է ասել․ «Գոհունակությամբ աշխատելն առանց պսակի  չի մնա»։ Այս խոսքը, կարծում եմ, տվյալ պահին շատ տեղին է։ Եթե աշխատում ես նվիրումով, ապա ինչ-որ տեղից, ինչ-որ արձագանք հաստատ կլինի»,- ասաց դերասանը։

Թե ինչը կփողի այս կոչումը Արտաշեսի ստեղծագործական կյանքում՝ դերասանը նշեց․ «Եթե աշխատանքիդ մեջ պահանջկոտ մարդ ես՝ ոչկոչումն է քեզ փոխելու, ոչ ուրիշ մի բանը, եթե դու անընդհատ աշխատող, անընդհատ առաջ գնացող մարդ ես։ Անկախ ամեն ինչից շաունակում ես նույն ոգով, նույն ոգևությամբ անել քո աշխատանքը։  Այս կոչումն իրականում շատ գեղեցիկ է,  շատ հաճելի է, սիմվոլիկէ, բայց գործումս շարունակելու եմ նույն եռանդով աշխատել և նույնիսկ ավելի շատ»։