Կատակներ, որոնք ցավից են ծնվել. Հայկ Պետրոսյանի նոր սթենդափը տարբերվում է նրա նախորդ ներկայացումներից

«Մենք վստահում ենք ոսկուն» (In Gold We Trust) վերնագիրն ունի դերասան Հայկ Պետրոսյանի նոր սթենդափը: Այս դեպքում վերնագրի անգլերեն տարբերակը շատ կարևոր է, քանի որ խաղարկային է, Հայկը հանդիսատեսին առաջարկեց Gold բառից հեռացնել «l» տառը, ստանալ God ու վստահել Աստծուն:

Դերասանն իր ներկայացման պաշտոնական պրեմիերան կազմակերպել էր երկու ներկայացում խաղալուց հետո: Նրա խոսքով՝ առաջին երկուսը խաղաել է ներողամիտ հանդիսատեսի համար:

Tert.am Life-ը ներկա է եղել սթենդափի պրեմիերային, լուսանկարել հետաքրքիր դրվագներն ու զրուցել Հայկի հետ։ Ըստ դերասանի՝ այս անգամ թե՛ հանդիսատեսի, թե՛ իր համար մի փոքր անսովոր է ներկայանալու։

«Հայկը որոշել է լրջանալ։ Այնպես չէ, որ առավոտյան արթնացա ու մտածեցի՝ վերջ, լրջանալու եմ։ Ամեն ինչ ինքնաբերաբար ստացվեց, ես իմ մտորումներով մարդ եմ, որը չի կարող անմասն մնալ այն ամենից, ինչ կատարվում է մեր իրականության մեջ։ Թեման, որի շուրջ սթենդափը կառուցվել է, այնպիսին է, որ չեմ կարող անընդհատ կատակի վերածել: Պրեմիերայի օրը եղան մարդիկ, որոնք ասացին, որ ինձ լուրջ չէին պատկերացնում: Ինչ-որ չափով անսովորության զգացողություն կար նաև ինձ մոտ, գիտեի՝ ինչ եմ գրել, բայց սովոր չէի, որ ամեն նախադասության վերջում մարդիկ չեն ծիծաղելու»,-ասաց դերասանը:

Խոսելով ներկայացման խորագրի մասին՝ Հայկն ասաց․ «Երբ Նոր տարին գալիս է ու ամփոփում ես տարվա ընթացքում կատարված իրադարձությունները, սկսում ես խորանալ, թե մյուս տարի ինչպես կլինի, ինչ կլինի մեր երկրի հետ, որովհետև խառը ժամանակներ են: Ես որոշեցի բացել այս թեմաները, հատկապես, որ gold թիվ է գալիս՝ 2020: Այս ներկայացումը կառուցել եմ նյութական և հոգևոր արժեքների բախման ֆոնին՝ God թե՞ Gold: Մենք անընդհատ այդ երկուսի մեջտեղում ենք, ամեն մարդ  փորձում է գտնել իր ոսկե միջինը: Նկատենք, որ մարդ չի կարող այդ երկուսից մեկը բացառել, դրանք պետք է համատեղել։ Նույնն էլ քաղաքական հարցերում է՝ Ամուլսարի օինակով կարող եմ ասել՝ մի կողմից բնություն, մաքուր օդ, ջուր, մյուս կողմից՝ երկրի տնտեսություն, բյուջե, փող: Այստեղ ևս բախվում են հոգևորն ու նյութականը: Երբ նման հարցերի շուրջ ես խոսում, չես սկսել կատակել»:

Ըստ Հայկի՝ ներկայացումն ունի ենթատեքստ և հստակ ասելիք․ «Ի տարբերություն իմ մյուս ներկայացումների, որոնց շեշտը միայն կատակի վրա էր, այստեղ այլ մոտեցում կա: Նպատակս մենաթատրոնով իմ սրտի խոսքը հնարավորինս շատ մարդու հասցնելն է: Այս ներկայացման մեջ շատ կատակներ կան, որոնք ծիծաղելի են, սակայն ցավից են ծնվել։ Ժողովորդն ինքն իշխանության ղեկը հանձնեց մի մարդու, որին վստահում էր, սակայն հիմա անգամ այդ համատեքստում պառակտվածություն է սկսվել: Լինելով քաղաքագետ՝ ես շատ լավ գիտեմ, թե ինչ կարող է կատարվել հետհեղափոխական երկրում։ Սրանք թեմաներ են, որոնց մասին ես բեմից խոսում եմ, որտեղ հնարավոր է՝ կատակում եմ, որտեղ ոչ՝ հայտնում եմ իմ մտորումները»։  

Լուսանկարները՝ Էլեն Գասպարյանի