«Սերունդների բախումն ու բանավեճերը շատ կարևոր են»․ Նարինե Ալեքսանյանը՝ երեխաների և ընտանեկան հարաբերությունների մասին

Դերասաններ Վարուժան Մանուկյանն ու Նարինե Ալեքսանյանն ամուսնացած են մոտ 27 տարի։ 2 երեխա ունեն՝ 23-ամյա Արծրունն ու 16-ամյա Մերին։ Դերասան ծնողների երեխաներից ոչ մեկը նրանց մասնագիտական ուղին չի ընտրել։ Նարինեն այս մասին խոսում է ժպիտով ու կատակում․ «Մոր աչքով նայում եմ դստերս ու ասում՝ ո՞ւր է կորելու դերասանուհու այն շնորհքը, որն ունես։ Ի պատասխան՝ Մերին խորը շունչ  է քաշում ու ասում՝ մամ հանգստացիր, ամեն ինչ լավ կլինի»։

Tert.am Life-ի հետ զրույցում Նարինեն ասաց, որ դուստրը խենթանում է հանրահաշվի համար, ընտրել է ծրագրավորողի ուղին, իսկ որդին, չնայած տարիքին, բավականին մեծ հաջողություններ ունի անիմացիայի ոլորտում։ Մայրական ոգևորությամբ Նարինեն պատմել է երեխաների ընտրած ճանապարհի, իրենց ազդեցության և սերունդների բախման մասին։

Դերասան ամուսինները ներկայումս նկարահանվում են «Արմենիա» հեռուստաընկերության «Փափուկ խաղալիք» սիթքոմում։ Դադարից հետո կրկին էկրան վերադառնալը, ըստ դերասանուհու, դրական է։ Նա նշեց, որ ստեղծագործական կյանքում եթերային դադարներն անհրաժեշտություն են։ 

Դադարները կարևոր են ընտանեկան կյանքի համար 

«Նկարահանվելու առաջարկը ստացա ռեժիսոր Հարութ Խալաֆյանից, քանի որ իր հետ նախկինում աշխատել էի, կասկած չկար, որ այս անգամ ևս հաջող համագործակցություն կունենանք։ Տաք ու լավ հիշողություններ ունեմ «Դոմինո» նախագծից հետո։ Սիրում եմ այդ ժանրը, ինձ դուր է գալիս խոսքի վրա հիմնված հումոր ներկայացնել։ Այս օրերին էլ նախապատվությունս, իհարկե, տալիս եմ հումորային, թեթև ժանրին, որովհետև մարդկանց հաճելի է դա դիտել։ Նախագծի շուրջ շատ հետաքրքիր դերասանական կազմ է հավաքվել, որոնց հետ շատ հաճելի է աշխատել։ Քանիցս փաստել եմ, որ լավ դերասանների հետ աշխատելը տաժանակիր չի լինում, այլ վերածվում է հաճույքի։ Ցավոք, փորձ եղել է նաև ոչ դերասանների հետ աշխատելու, իհարկե նման դեպքերում հասկանում ես խաղի կանոններն ու համակերպվում։ Սա միանշանակ այդ դեպքը չէ։ Պրոֆեսիոնալ աշխատում ենք՝ մեր գործն իսկապես վայելելով»,- նշեց դերասանուհին։

Նարինեն ասաց, որ դերասանը պետք է միշտ աշխատի, սակայն դադարներն անհրաժեշտություն են․ «Այնպես չէր, որ դադարի ընթացքում կային առաջարկներ, ես մերժում էի։ Այս ընթացքում մի առաջարկ եղավ, որից հրաժարվեցի՝ հասկանալով, որ ուղղակի պատրաստ չեմ և չեմ ուզում ներկայանալ այդ ժանրում, աշխատել այդ խմբի հետ։ Դերասանին աշխատանքը միայն էկրանին չէ, էկրանային և՛ հարկադրված, և՛ գիտակցված դադարներ անհրաժեշտ են։ Անընդհատ էկրանին լինելով՝ հեռուստադիտողներին ձանձրացնում ես։ Այս ընթացքում վերանայեցի իմ աշխատանքը, գործունեությունը, ստեղծագործական նոր հետաքրքիր երևույթների որոնումներով զբաղվեցի»։

Դերասանուհին վստահ է, որ դադարները կարևոր են նաև ընտանեկան լիարժեք հանգստի համար․ «Երեք ամիս ես ու Վարուժանը դադար վերցրինք և՛ թատրոնում, և՛ կինոյում։ Մենք ուղղակի ուզում էինք ոչնչի մասին չմտածել։ Մեր ընտանիքը մեզ համար առաջնային է։ Սիրում ենք մեր ընտանեկան ջերմ ու տաք մթնոլորտը։ Նաև փորձում ենք համատեղել՝ հաճելին օգտակարի հետ»։

Մեր երեխաները երջանիկ են

«Տղաս՝ Արծրունը, այս տարի կավարտի ուսումը՝ անիմացիայի ռեժիսուրայի ուղղությամբ։ Աղջիկս ավագ դպրոցում է սովորում։ Կարծում եմ՝ նրանք շատ երջանիկ են, որ հենց մենք՝ դերասաններս ենք նրանց ծնողները։ Ես ու Վարուժը ամեն ինչ անում ենք մեր երեխաներին երջանկացնելու համար։ Թե որն է երջանկության ընկալումն ու պատկերացումը, արդյոք կարողանում ենք տալ, այլ հարց է։ Ամեն դեպքում, մինչ օրս այդ առումով բողոքներ, փառք Աստծո, չկան: Դա հիմք է տալիս մտածելու, որ այո՛, կարողանում ենք»,- ասաց Նարինեն։

Նարինեն իրենց երջանկության բանաձևում կարևորում է երեք սերնդի բախումն ու դրա արդյունքում ծնված բանավեճերը․ «Մեր ընտանիքում երեք սերունդ է ապրում՝ ես ու Վարուժանը մի սերունդ ենք, տղաս՝ մեկ այլ, իսկ աղջիկս՝ բոլորովին այլ։ Աղջիկս կյանքին շատ թեթև է նայում։ Տղայիս ու աղջկաս տարիքային տարբերությունը յոթ տարի է, նրանց պատկերացումները կյանքի հանդեպ շատ տարբեր է։ Մենք փորձում ենք մտնել նրանց կենսական ռիթմի մեջ, հետ չմնալ ինչ֊որ հարցերում»։

Դերասանուհին ժպիտով ասաց, որ իր ու Վարուժանի բոլոր ձեռքբերումների, հաջողությունների, կյանքի ու ստեղծագործական վայրիվերումների մեծագույն մասնիկն իրենց երեխաներն են․ «Նրանց ճակատագիրն էլ է հետաքրքիր, երբ իրենք ծնվել են, մենք եղել ենք բեմին ու նկարահանման հրապարակում, իրենք մեծացել են՝ հետևելով բեմին ու նկարահանումների ընթացքին։ Տղաս էլ, աղջիկս էլ նկարահանման ու բեմում խաղալու փորձ ունեցել են դեռ փոքր տարիքում։ Տղաս դեռ դպրոց էլ չէր գնում, բայց հեռուստատեսության ներքին խոհանոցն անգիր գիտեր՝ սկսած օպերատորական աշխատանքից »։

Երեխաներս ընտրեցին այլ ուղի

«Արծրունը դերասանի մասնագիտությամբ շարունակել չցանկացավ։ Նա սիրահարված է մուլտիպլիկացիային։ Ունի իր աշխարհն ու մասնագիտական ճանապարհը, որով վստահ քայլում է։ Նա իր ուղին ինքնուրույն է հարթել ու հարթում այդ բնագավառում։ Այնպես չէ, որ մենք ծանոթ ենք ունեցել, ինքը հեշտությամբ առաջ է գնացել։ Իհարկե, եթե ունենայինք էլ, չէինք դիմի, մեր ընտանիքում դաստիարակությունը նման կերպ դրված չէ։ Ականատես լինելով որդուս հաջողություններին՝ մենք հասկացանք, որ ցանկացած գործ կհաջողես սիրով ու նվիրումով անելու դեպքում։ Արծրունն արդեն անիմացիոն երկու ֆիլմ ունի, մասնակցել է փառատոնների, ևս մեկին պետք է գնար, սակայն այս տարի ամեն ինչ մի փոքր այլ ընթացք ունեցավ»,֊ասաց դերասանուհին։

Նարինեն նշեց, որ անիմացիան Արծրունի կյանքն է, թվում է՝ նա այդ ոլորտի հետ կապված ամեն ինչ գիտի․ «Շատ լուռ, հանգիստ, հավասարակշռված տղա է, ով իր նպատակի հետևից գնում է առանց ավելորդ ուշադրության։ Մեր աչքի առաջ մեկ տարում հսկայական աշխատանք է արել, ղեկավարել է մեծ թիմ։ Որքան էլ մեր ցանկությունը մեծ լիներ, որ երեխաները շարունակեին մեր գործը, մենք չէինք կարող նրանց ասել՝ թողեք այն, ինչ սիրում եք և դարձեք դերասան։ Նրանք մեր մասնագիտությունը սիրում են, հարգում են թատրոնը, սակայն որոշեցին այլ ուղի ընտել»։

Դերասանուհու դուստրը՝ Մերին, սիրում է մաթեմատիկան։ «Աղջիկս որոշել է մաթեմատիկական ուղղությունն ընտրել։ Ես իր մեջ տեսնում եմ դերասանուհի, հաղորդավարուհի, երաժիշտ՝ շոու եմ տեսնում, բայց Մերին որոշեց, որ ծրագրավորող է դառնալու։ Երբեք չենք կարող հստակ ասել, թե հետո ինչ կլինի, մեկ տարի առաջ մենք բոլորս մտածում էինք, որ ընտրելու է ԵՊՀ «Միջազգային հարաբերություններ» բաժինը, բայց։ Հիմա Մերին պաշտում է հանրահաշիվը, ամբողջ օրը դրանով է տարված,- ասաց Նարինեն ու ժպիտով հավելեց,- ինչ մեղքս թաքցնեմ, սրտի մի անկյունում կցանկանայիք, որ մեր երեխաները մեր ուղին ընտրեին, բայց ընտրությունն իրենցն է։ Իրենք պետք է երջանիկ լինեն իրենց մասնագիտության հետ։ Անպատմելի մի բան է, որ հաշտ ես քո ու գործիդ հետ։ Եթե մի բան պարտադրված անես, հաջողությունը քեզ չի ժպտա, այդ գործի մեջ դու քո սիրտը չես դնի»։