Երեխաները հստակ կայացրել են իրենց որոշումը. Սարգսի և Մանոյի, Լիլիի և Համոյի աղջիկներն ընդունվել են Պարարվեստի ուսումնարան և կսովորեն նույն դասարանում

Օրեր առաջ Սարգիս և Մանո Գրիգորյանների ու Լիլի Էլբակյանի և Համո Ադիյանի երեխաները` Յանան և Էլմին, ընդունվել են Պարարվեստի պետական ուսումնարան, սեպտեմբերից նույն դասարանում են սովորելու: Tert.am Life-ը զրուցել է մայրիկների հետ, ովքեր պատմել են ուսումնարան դիմելու որոշման մասին:

Սարգսի և Մանոյի աղջիկը` Յանան, պարում է 4 տարեկանից: Մայրիկը պատմեց, որ սկզբնական շրջանում հայկական պարերի դասերի է հաճախել, հետո հոգնել է, անընդհատ որոնումների մեջ է եղել: Մանոյի խոսքով` նրա մեջ պարի հանդեպ սերը արտահայտվել է, երբ սկսել է հաճախել եվրոպական, լատինաամերիկյան պարերի ու սիրահարվել այդ աշխարհին:

«Դպրոցում նրա համար ընկերներ ձեռք բերելը բարդ էր, քանի որ իր ու դասընկերների հետաքրքրությունները չէին համընկնում, նեղսրտում էր, սպասում էր, թե երբ պետք է գնա պարի, քանի որ այնտեղ շատ ընկերներ ուներ: Ասում էր՝ ուզում եմ գնալ այնպիսի դպրոց, որտեղ բոլորի նպատակներն ու ցանկությունները կհամընկնեն իմի հետ,-պատմեց Մանոն` պարզաբանելով, որ Յանան մաթեմատիկա չի սիրում, արվեստ է սիրում: -Ծնողի գերնպատակն է հասկանալ` երեխան ինչ նախասիրություններ ունի ու նրան դնել ճիշտ ուղղության վրա: Ժամանակը հստակ ցույց կտա` կցանկանա՞ համատեղել պարը երգի հետ, թե՞ ոչ: Ես ուզում եմ, որպեսզի դա ինքնուրույն հասկանա, ինքը որոշումներ կայացնի: Եթե ցանկանայի, կարող էի համոզել, որ չգնա ուսումնարան, բայց ուզում էի, որ սովորի որոշումներ կայացնել: Եթե նույնիսկ հետո փոշմանի, թող դա լինի իր որոշման արդյունքը»:

Տեսնելով երեխայի ապրումները` Մանոն նրան պատմել է Պարարվեստի ուսումնարանի մասին: «Մեր զրույցից քանի օր հետո Յանան ասաց, որ ուզում է ընդունվել ուսումնարան, բայց քանի որ այնտեղ միայն բալետի բաժին կար, ես, լինելով այդ ամենի մեջ, գիտեի, որ բարդ է լինելու: Յանան պնդեց, որոշեցինք դիմել ու երկու օր առաջ հայտնվեցինք ընդունելության քննության տեղում: Այնտեղ բոլորը մեր ընկերներն էին, բայց ոչ ոքի ոչինչ չէինք ասել: Յանային ասել էի, որ կարող է նաև չընդունվել, որովհետև շատ խիստ դպրոց է: Շատ մեծ էր մեր ուրախությունն ու հպարտությունը, երբ Յանան ընդունվեց»:

Լիլիի և Համոյի աղջիկը` Էլմին, պարի հանդեպ հետաքրքրություն ունի շատ փոքր տարիքից: Լիլին պատմեց, որ աղջիկն իր ատամհատիկին մասնագիտություններից պարուհին է ընտրել, ինքն էլ նեղսրտել է, խառնել է թղթերը, որ երեխան նորից ընտրի.  «Էլմին նորից պարուհու մասնագիտությունն ընտրեց: Հետո 3 տարեկանից պարի հաճախեց մոտ 5 տարի: Շատ էին ասում, որ Էլմիին տեղափոխեմ պարարվեստի ուսումնարան, բայց դեռ չէի ուզում, քանի որ տղաս` Էդգարը, այս տարի առաջին դասարան պետք է գնա: Ուզում էի` Էլմին գոնե մեկ տարի եղբոր հետ լինի, բայց պարզվեց, եթե այս տարի չտեղափոխենք, մյուս տարի ուշ կլինի: Էլմին վիճեց մեզ հետ, քանի որ հայրս` Արմեն Էլբակյանը, ամուսինս` Համոն, դեմ էին, որ ուսումնարան ընդունվի: Պատճառաբանում էին, որ բալետի պարուհիները մասնագիտական կարճ կյանք ունեն»:

8-ամյա Էլմին ծնողներին ընտրության առջև է կանգնեցրել. «Ասաց` կամ կգնամ ուսումնարան, կամ դպրոց չեմ գնա: Ես զրուցեցի իր հետ, բացատրեցի, որ բարդ է լինելու, երբ մեծանա, մեզ կմեղադրի, թե ինչու չենք զգուշացրել իրեն բարդությունների մասին: Նա մեծ մարդու պես խոստացավ, որ եթե թույլ տանք ընդունվի, մեզ երբեք չի մեղադրի, բայց եթե չթողնենք, ամբողջ կյանքում մեզ կմեղադրի»:

Անդրադառնալով ընդունելության քննությանը՝ Լիլին ասաց. «Ոչ ոքի չենք դիմել, միայն այդ օրը հայրս, հայի բնավորության համաձայն, եկավ մեզ հետ, որ տեսնեն` Էլմին ում թոռնիկն է, բայց ներս չթողեցին, երեխաները մտան ներս, դռները փակվեցին: Հետո պարզվեց, որ մոտ 30 երեխայից 5-7-ն են ընտրվել, որոնցից երկուսն Էլմին և Յանան էին»,-ասաց Լիլին:

Թե՛ Մանոն, թե՛ Լիլին ընդգծեցին, որ շատ ուրախ են, քանի որ երեխաները նույն դասարանում են սովորելու:  

«Շատ ուրախացա, որ Յանան ու Էլմին նույն դասարանում պետք է սովորեն: Շատ կարևոր է, որ Լիկայի ու մեր ընտանիքների գաղափարները համընկնում են: Հուսով եմ` իրար կօգնեն և մեզ հպարտանալու շատ առիթներ կտան»,-ասաց Մանոն:

Լիլին էլ նշեց, որ ինքը ևս ուրախ է, քանի որ իրենց ընտանիքների ճանապարհները հաճախ են խաչվում: «Մանոն և Սարգիսը հայրիկիս ուսանողներն են եղել, ես ու Սարգիսը խաղացել ենք միասին, մեր աղջիկներն էլ փոքրուց պարի են գնացել նույն տեղում, իսկ հիմա կսովորեն նույն դասարանում»,- նկատեց նա:

Մարիամ Խաչատրյան