Հանրային խորհուրդը կարո՞ղ է քննարկել համաներման հարցը. ո՞ւմ համար է Հասարակական պալատը

«Ես ամիսների ընթացքում կամաց–կամաց գալիս եմ այն եզրակացության, որ այժմ Հայաստանում այնպիսի քաղաքական իրավիճակ է, որ հասարակության և իշխանության հետ կապվածությունն այս մարմնի միջոցով կարող է շատ մեծ նշանակություն ունենալ»,– այսօր հայտարարել է Հանրային խորհրդի ժամանակավոր նախագահ, ԱԺՄ կուսակցության նախագահ Վազգեն Մանուկյանը՝ նախագահ Սերժ Սարգսյանի մոտ կայացած Հանրային խորհրդի անդրանիկ նիստից անմիջապես հետո։

Նախագահի մոտ կայացած նիստից հետո Վազգեն Մանուկյանը շտապել է հեռանալ դահլիճից, սակայն լրագրողները հասցրել են երկու հարց ուղղել Հանրային խորհրդի ժամանակավոր և նորանշանակ ղեկավարին։ Վազգեն Մանուկյանն ասել է, որ ինքը չէր հեռացել քաղաքականությունից։ «Ես չէի հեռացել քաղաքականությունից, քաղաքական դաշտում խոսքը զրկվել էր իր արժեքից և ես կարծում եմ, որ կամաց–կամաց խոսքը նորից ունենում է իր արժեքը»,– ասել է Վազգեն Մանուկյանը ու հավելել, որ ինքը բոլոր ջանքերը ներդնելու է Հանրային խորհրդի կայացման գործում։

Երեկ արդեն հայտնի էր, որ նախագահ Սերժ Սարգսյանը նշանակել է Հանրային խորհրդի առաջին 12 անդամներին՝ ազդարարելով մեկ տարուց ավելի խոսվող Հանրային խորհրդի կամ Հասարակական պալատի ստեղծումը։
«Ես դրական եմ համարում հանրապետության նախագահի կողմից Հանրային խորհրդի նիստի ստեղծումը»,– լրագրողներին ասել է ԱԺ պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանն ու հավելել, որ ինքը դեռևս 2007 թ–ին է ԱԺ ներկայացրել օրենսդրական նախաձեռնություն Հանրային պալատ ստեղծելու մասին։ Ըստ նրա, նման խորհուրդներ կան աշխարհի ավելի քան 50 երկրներում և որոնք զբաղվում են հանրությանը հուզող տարաբնույթ խնդիրներով։

«Հանրային խորհուրդում ձևավորվելու են 12 մշտական հանձանժողովներ մոտավորաեպես ԱԺ–ում գործող հանձնաժողովների անալոգիայով, և նրանք զբաղվելու են մեր երկրին վերաբերվող տարաբնույթ՝ տնտեսական, քաղաքական, սոցիալական, բնապահապանական զանազան խնդիրներով։ Հանրային խորհրդի անդամները հնարավորություն են ունենալու ԱԺ–ին ներկայացնել իրենց տեսակետները օրինագծերի վերաբերյալ, մասնակցելու են նաև կառավարության նիստերին և հանրության տեսակետները ներկայացնելու նրանց և նախագահին, կառույցում ներկայացվելու են նաև մարզերը»,– ասել է ԱԺ պատգամավորը, որը Հանրային պալատի կանոնակարգի հեղինակն է, բայց ոչ խորհրդի անդամը։
Ո՞ւմ համար է Հանրային խորհուրդը կամ ո՞վ կարող է Հանրային խորհրդին հարց ներկայացնել Tert.am–ի հարցին Վիկտոր Դալլաքյանը պատասխանել է. «Հանրային խորհրդին ցանկացած մարդ կարող է առաջարկություն ներկայացնել, որը կքննարկվի համապատասխան հանձնաժողովներում»։

Ուշագրավ է եղել նաև Վիկտոր Դալլաքյանի մեկ այլ գնահատականը Հանրային խորհրդի ստեղծման կապակցությամբ. «Իմ գնահատականով, Հանրային խորհուրդի ձևավորումը կարևոր նշանակություն կարող է ունենալ ՀՀ–ում քաղաքացիական հասարակության ձևավորման համար։ Ես կարծում եմ, որ, օրինակ, այդ լարվածությունը (նկատի ունի ներկա ներքաղաքական վիճակը–հեղ.) որոշակիորեն մեղմացնելու քայլ կարող է լինել, մասնավորապես, Հանրային խորհրդի կողմից, որը խորհրդակցական մարմին է՝ հանրապետության նախագահի կողմից ստեղծված, լինի առաջարկություն հանրապետության նախագահին՝ մեր երկրում համաներում իրականացնելու։ Օրինակ, Հանրային խորհրդի քայլերից մեկը կարող է լինել դա»։

Այն, որ Հանրային խորհրդի փորձի մասին օրինակները մեջբերվում են աշխարհի տարբեր երկրներից, թերևս հասկանալի է, որ այն գործուն մարմին պետք է լինի։ Հանրային խորհրդի ստեղծման մտադրության դեռ քննարկման ժամանակ սակայն կարծիքներ էին հնչում, որ եթե երկրի ԱԺ–ն, կառավարությունը և պետական մյուս ապարատները լավ աշխատեին, Հանրային խորհրդի ստեղծման անհրաժեշտություն չէր լինի։ Հանրային խորհրդի նկատմամբ անվստահություն էր հայտնվում նաև այն պատճառով, որ դրա կազմում էին հասարակության կողմից մերժված գործիչներ։

Ցանկալի է, որ այս խորհուրդը լինի ոչ թե ֆորմալ որևէ կառույց, որի մասին կհիշվի տարին մեկ–երկու անգամ, այլ իսկապես զբաղվի հասարակությանը հուզող հարցերի լուծմամբ։ Իսկ այդպիսի հարցերն ամենուր են և սպասում են անհապաղ լուծման։ Կարելի է, իհարկե, հուսալ, որ Հանրային խորհուրդը իսկապես կծառայի նախագահ Սարգսյանի ելույթից հայտնի «անվստահության պատի» քանդմանը, այլ ոչ թե կդառնա Եվրոպայի աչքերին թոզ փչելու միջոց, սակայն այս պահին, հաշվի առնելով խորհրդի անդամների ներկա կազմը, դրան դժվար է հավատալ։