ԱՄՆ-ում ևս վարչապետ Փաշինյանը զբաղվում էր բացառապես ՀՀ-ի  ներքաղաքական օրակարգով, այս ճամփորդության ընթացում այլ արդյունքներ չնկատեցի. քաղաքագետ

Երկրի համար և՛ տնտեսական, և՛ քաղաքական արդյունքներ այս ճամփորդության ընթացում ես չնկատեցի: Tert.am-ի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը՝ անդրադառնալով ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ Նյու Յորք կատարած աշխատանքային այցին, մասնավորապես ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 74-րդ նստաշրջանին նրա ելույթին:

«Դժվար է արդյունքների մասին խոսել, որովհետև, ըստ էության, դեռևս միակ արդյունքը, որ կա, ՀՀ և Կալիֆոռնիա նահանգի միջև համագործակցության պայմանագիրն է, իսկ նմանատիպ պայմանագրեր մենք շատ ունենք: Ավելի շատ Փաշինյանը փորձել է այցը ծառայեցնել իր անձնական հեղինակության բարձրացման խնդիրները լուծելուն և Լոս Անջելեսում տեղի ունեցած  հանրահավաքի, հայկական կառույցների կամ  լրատվամիջոցների հետ ասուլիսներին, և մենք տեսանք, որ Միացյալ Նահանգներում ևս վարչապետ Փաշինյանը զբաղվում էր բացառապես ՀՀ-ի ներքաղաքական օրակարգով»,-ասաց քաղաքագետը և նշեց, որ մասնավորապես հարցեր էինք քննարկվում, որոնք վերաբերում էին մեր ներքին զարգացումներին:

Ըստ Մելիք-Շահնազարյանի՝ Փաշինյանը չփորձեց օգտագործել ԱՄՆ-ում իր գտվելու ժամանակահատվածը հայ-ամերիկյան կամ այլ երկրների  հետ հարաբերություններ կառուցելուն: «Որևէ հանդիպում վարչապետ Փաշինյանը չի ունեցել ոչ Միացյալ Նահագների պաշտոնյանների և ոչ էլ այլ երկրների ղեկավարների ու պատվիրակությունների հետ, որոնք այս օրերին բազում էին ՄԱԿ-ում, և այս ուղղությամբ որևէ աշխատանք չի տարվել: Ես կարծում եմ, որ սա ներքաղաքական նշանակություն ունեցող կամ Նիկոլ Փաշինյանի համար անձնական շահագրգռվածություն  ունեցող այց էր և ոչ ավելին»,-ասաց նա:  

Անդրադառնալով ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 74-րդ նստաշրջանին Փաշինյանի ելույթին՝ քաղաքագետը նշեց, որ կարևոր շեշտադրումներ, ըստ էության, ինքը չտեսավ: «Չտեսա այն տեսակետից, երբ խոսում ենք մեր պետության շահերից և անվտանգության համակարգի բարձրացման տեսակետից: Նիկոլ Փաշինյանն անցած տարվա պես երկար պատմեց ՀՀ-ում տեղի ունեցած հեղափոխության մասին և խոսեց այնպիսի բաներ, կարծես այդ հեղափոխությունից առաջ Հայաստանում ինչ-որ վայրի ցեղեր էին, որտեղ չկար ժողովրդավարության ինստիտուտներ և այլն, և հեղաշրջումից հետո, Փաշինյանի ասած, առաջին անգամ սկսեցին ստեղծվել նման ինստիտուտներ՝ դատաիրավական  համակարգի բարեփոխում կամ կանանց ներգրավվածության մեծացում քաղաքականության մեջ և այլն, ինչն, իհարկե, ճշմարտությանը չի համապատասխանում: Բոլոր նրանք, ովքեր  հետևում են մեր տարածաշրջանային զարգացումներին, գիտեն, թե դատաիրավական  բարեփոխումների քանի փուլ է անցել Հայաստանը իր անկախությունից մինչ օրս»,-ասաց նա:  

Ըստ քաղաքագետի՝ Փաշինյանը փորձում էր իրեն բացառիկ լիդեր ներկայացնել, նաև Արցախյան հակամարտության կարգավորման հարցում՝ ասելով, թե ինքը առաջին հայ ղեկավարն է, որ մտածում է ադրբեջանցիների շահից և ադրբեջանցիներին բավարարող լուծումների մասին: «Ըստ էության, նման հայտարարություններ անելով՝ Փաշինյանը մեղադրում է ՀՀ-ին նախկինում բանակցային գործընթացը տապալելու մեջ, որովհետև եթե հիմա ինքը նաև հակառակորդի դիրքերից  է մտածում, իր տրամաբանությամբ նախկիները բացառապես սեփական շահով էին առաջնորդվում, լավ գործընկերներ չէին բանակցությունների, և դրա համար մենք չունենք առաջընթաց հակամարտության լուծման հարցում: Մինչդեռ նախկիններն ավելի դիվանագիտական ձևակերպումներ են տալիս, խոսում էին փոխզիջումների  տրամաբանության հիման վրա կարգավորման մասին: Իր անձի նշանակության հարցը բարձրացնելով՝ Փաշինյանը նշեց հակամարտության կարգավորման գործում նախկինների ներդրումը և պետության ինստիտուտների կայացվածությունը, որ մարդիկ կարող են մտածել, որ իսկապես մի վայրի հասարակություն է եղել,  իսկ հեղաշրջումը համաշխարհային  նշանակություն է ունեցել»,-ասաց նա:  

Խոսելով գլոբալ տերությունների մրցակցության մասին, որոնք ըստ վարչապետի, կարծում են, որ հեղափոխությունը հրահրվել է մեր տարածաշրջանում իրենց դիմակայող գլոբալ ախոյանների կողմից, Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը նկատեց, որ Փաշինյանը համոզված է, որ ինքը համաշխարհային նշանակության պրոցես է սկսել ՀՀ-ում, որը ապագայում պետք է օրինակ լինի այլ երկրներում ժողովրդավարություն կառուցելու համար և ուզում է պահպանել դրա հեղինակային իրավունքները, որ որևէ մեկը չի օգնել, ոչ մեկը չի աջակցել, և մենք այդքան բան մտածել ենք և արել:

«Դա առաջին կամ երկրորդ անգամ չէ, Փաշինյանն անընդհատ է խոսում դրա մասին և ՄԱԿ-ում էլ էր խոսում դրա մասին, այստեղ փորձում էր ցույց տալ, որ աշխարհին շատ հետաքրքիր են այդ մեխանիզմները, որոնք կիրառվել են ՀՀ-ում և ներկայումս գործում են, բայց ՄԱԿ-ի  դատարկ դահլիճը ցույց տվեց, որ որևէ մեկին այդ գովազդը, մեղմ ասած, հետաքրքիր չէ»,-ասաց նա:

Ինչ վերաբերում է հարևանների և ռազմավարական գործընկերների միջև հարաբերություններում առկա տարաբնույթ լարվածության մասին ՀՀ վարչապետի հայտարարությանը, որ ՀՀ-ին շատ անհարմար իրավիճակի մեջ է դնում, և հարցին, թե այսինքն՝ փո՞րձ էր արվում արտաքին քաղաքականության սուր անկյուները հարթել, Հրանտ Մելիք- Շահնազարյանը պատասխանեց, որ եթե փորձեր, դա ակնհայտ կերևար:

«Դրանք արարողակարգային հայտարարություններ էին, որոնք պետք է ասվեին և, ըստ էության, ասվեցին, բայց օրինակ, եթե խոսենք մենք Թուրքիայի հետ մեր հարաբերությունների մասին, Ցեղասպանության  ճանաչման կամ դրա հաղթահարմանն ուղղված որևէ խոսք չտեսա Փաշինյանի հայտարարության մեջ: Այսինքն՝ ինքը օգտագործել է ՀՀ նախկին իշխանության թեզերը՝ խմբագրված տարբերակով, ընդամենը փակ սահմանների հարցն է թողել և այլն, այսինքն՝ կարևոր հարցադրումները և շեշտադրումները Փաշինյանը շրջանցել է և ժամանակն օգտագործել է ՀՀ-ում տեղի ունեցած հեղաշրջումը լեգալիզացնելու կամ քաղաքական նշանակություն տալու, բայց ռեալ անվտանգության խնդիրներ, տարածաշրջանային հիմնախնդիրներ,  իրանական ճգնաժամ, որ կարող է ազդել մեր վրա, մրցակցություն Արևմուտք-ՌԴ, Թուրքիայից եկող վտանգներ, որևէ բան չի ասել, չի արձագանքել նաև Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանի հայտարարությանը, համաձյան որի Արցախի ողջ տարածքը պետք է հանձնվի Ադրբեջանին, անգամ այս խնդրում որևէ արձագանք չեղավ»,-նշեց նա: