Կարոտն ինձ բերում է հայրենիք. Աննա Դավթյան (ֆոտոշարք)

12:08 • 18.08.16

Tert.am Life-ն այս անգամ զրույց է ունեցել դերասանուհի Աննա Դավթյանի հետ: Աննան հեռուստադիտողներին հայտնի դարձավ Արմենիա հեռուստաընկերությամբ հեռարձակվող «Դիմակահանդես» և «Եղբայրներ» հեռուստասերիալներից:

Աննան Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնի դերասանուհիներից էր: Նա երեք տարի առաջ ամուսնացավ և ընտանիքի հետ տեղափոխվեց Մոսկվա՝ մշտական բնակության: Այս օրերին ԱՆնան Հայաստան է վերադարձել դստեր՝ Ադելի հետ:

Աննայի և Ադելի հետ ֆոտոշարքն իրականացրինք գեղեցկության սրահում և պետք է նշենք, որ Ադելն ամբողջությամբ իր «ափսեում» էր:

Ի՞նչն է Աննային բերել Երևան, փոխվել են արդյո՞ք դերասանուհու երազանքները, ինչպե՞ս է իրեն զգում Ադելը հայրենիքում, այս և մյուս հարցերի պատասխանները՝ հարցազրույցում:

-Հայաստան եք վերադարձել ընդմիշտ, թե՞…

-Հայրենիք եկել եմ կարճ ժամանակով ու օրեր հետո ստիպված եմ վերադառնալ, քանի որ ամուսինս այնտեղ է ու իմ կյանքը ևս դասավորվել է այնտեղ: Առաջին հերթին կարոտն է, որ ինձ բերում է հայրենիք, իսկ հետո նոր մնացածը: Ամեն տարի ամռանը գալիս եմ:

- Երեք տարիների բացակայության ընթացքում շա՞տ բան է փոխվել հայրենիքում:

-Շատ կարևոր բան է փոխվել՝ ամեն տարի ավելանում է, այն մարդկանց թիվը ովքեր լքում են Հայաստանը, որոնց մեջ են նաև իմ ընկերները: Սա մեծագույն ցավ է ինձ համար, սակայն պատճառները գիտակցում եմ: Փոփոխությունների մեջ լավ կետեր էլ կան՝ այս տարի Երևանիս ավելի են գեղեցկացրել:

- Երբ հանդիպեցին իրար ձեր ծնողներն ու Ադելը...

-Ծնողներս մի ամբողջ տարի սպասում են, որ տեսնեն այս փոքրիկ «այլանդակին»:): Ադելը նրանց առաջին թոռնուհին է: Դե կարելի է պատկերացնել, թե ինչ զգացին, երբ նրան տեսան: Ադելը շատ լավ, ազատ ու տանն է զգում իր հայրենիքում:

- Ի՞նչքան ժամանակ եք այստեղ անցկացնելու և ի՞նչ ծրագրեր ունեք:

-Սեպտեմբեր ամսվա սկզբին կմեկնեմ: Գործնականի մասին առայժմ բարձրաձայնել չեմ կարող, բայց միայն կասեմ, որ հեռուստադիտողին հետաքրքիր անակնկալներ է սպասվում:

-Ադելի լույս աշխարհ գալը փոփոխության ենթարկե՞ց Ձեր երազանքները:

-Ադելի լույս աշխարհ գալուց հետո երազանքներս ոչ թե փոփոխության են ենթարկվել, այլ ավելի են շատացել ու գունավորվել:

-Ադելն արդեն երկու տարեկան է: Արդեն տեսանելի՞ են նրա բնավորության ընդգծված կողմերը:

-Ձագուկս շատ ժիր, աշխույժ և չափազանց բարի է: Նա բոլոր երեխաներին քույրիկով ու ապերիկով է դիմում: Շատ սիրում է երգել ու պարել: Երգում է երեք լեզվով՝ հայերեն, անգլերեն և ռուսերեն: Տանը բազմաթիվ զուգերգեր ենք կատարում:) Նրա հետ ոչ մի րոպե ձանձրանալ չի լինի:

-Ու՞մ գենետիկ կոդն է առավել ժառանգել Ադելը:

-Արտաքնապես հայրիկին է նման: Ժառանգել է հայրիկի գեները: Բնավորությամբ հավասարապես նման է և’ ինձ, և’ ամուսնուս:

-Ինչպիսի՞ն են հայր ու աղջիկ հարաբերությունները:

-Շատ սիրում եմ հետևել հայր և աղջիկ «ժամեր»-ին: Նրանք ունեն իրենց հորինված խաղերը, որոնք միայն երկուսով են խաղում: Աղջիկս անհամբեր սպասում է, թե երբ է հայրիկը աշխատանքից տուն գալու:

-Ի՞նչ եք կարծում, որ մեծանա ո՞վ կլինի մասնագիտությամբ:

-Չեմ կարող ոչինչ ասել: Չեմ էլ փորձում կռահել: Գիտեմ մի բան, որ նա ինքը պետք է որոշի իր մասնագիտությունը:

-Շատ կանայք, մայրանալուց հետո առանձնապես չեն հետևում իրենց: Հաջողվո՞ւմ է Ժամանակ գտնել խնամքի, գեղեցկության սրահ հաճախելու համար:

-Արդեն այն փուլում եմ, որ կարող եմ և անհրաժեշտ է, որ հետևեմ ինձ: Ռուսաստանում ավելի շատ գործի բերումով եմ վարսահարդարման սրահ գնում: Հայրենիքում ավելի հաճախ է պատահում՝ թեկուզ լիցքաթափվելու նպատակով:

-Ո՞ր պրոցեսն եք ամենից շատ սիրում վարսահարդարման սրահում:

-Դեմքի, մազերի և մատների խնամք եմ շատ սիրում: Երևի ցանկացած կնոջ պես՝ վարսահարդարման սրահում յուրաքանչյուր պրոցես ինձ հաճելի է, իսկ արդյունքի մասին չասեմ:

-Ի՞նչ եք տանելու Ձեզ հետ Հայաստանից:

-Հայաստանից ինձ հետ տանելու եմ հայրենիքից ստացած բավականությունն ու բավարարվածությունը: