«Գաբին բացառություն է, բեմում լինելու ցանկություն չունի». Լուիզա Ղամբարյանը՝ դստեր հետ նոր ֆոտոշարքի և իրենց սիրելի զբաղմունքների մասին

ՀՀ վաստակավոր արտիստ, Դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի Լուիզա Ղամբարյանը դստեր՝ Գաբրիելայի հետ գարնանային նոր ֆոտոշարք է ունեցել, որն առաջինը տրամադրել է Tert.am Life-ին: Դերասանուհու հետ խոսել ենք ինչպես ֆոտոշարքի, այնպես էլ դստեր հետ հարաբերությունների, իրենց սիրելի զբաղմունքի և այլ հարցերի մասին:

«Ընկերուհուս խորհրդով որոշեցինք երեխաների հետ ֆոտոշարք կազմակերպել։ Սա առաջին դեպքը չէր: Ես սիրում եմ դստերս հետ ֆոտոշարքեր ունենալ, դրանցից մեկն էլ սա էր՝ կապված գարնան, մայրության, քնքշության, զարթոնքի, խաղաղության հետ»,-ասաց Լուիզան:

Մայր ու դուստր իրենց ջերմ ու անկեղծ ֆոտոշարքում հանդես են եկել միանման հագուստով: Դերասանուհու խոսքով` ինքն ու Գաբին միանման հագնվելու սովորություն ունեն, հիմա ավելի հաճախ է այդպես լինում. «Որոշեցինք նույնացնել հագուստները, որովհետև աղջիկս արդեն, այսպես ասած, օրիորդության շեմին է, մտածեցինք, որ կարող ենք, գրեթե, նույն հագուստը պատվիրել` երանգների փոքրիկ տարբերությամբ»:

Լուիզա Ղամբարյանի և բժիշկ-գինեկոլոգ  Գեորգի Պողոսյանի դուստրն արդեն 13 տարեկան է: Լուիզայի խոսքով`  թեև Գաբին դեռ հստակ կողմնորոշում չունի մասնագիտական ընտրության հարցում, բայց ոչ մայրիկի, ոչ էլ հայրիկի մասնագիտական ճանապարհով գնալ չի ուզում:

«Արվեստագետ մարդկանց երեխաների մեծ մասը հետևում է ծնողներին: Այս դեպքում պիտի ասեմ, որ Գաբին բացառություն է, որովհետև բնավ ցանկություն չունի լինել բեմում , չնայած, բավականին լավ պարում է, նկարում , բայց կոնկրետ դերասանական ասպարեզում հանդես գալու ոչ ցանկություն ունի, ոչ էլ, առանձնապես, տվյալներ: Ես ողջունում եմ դա, որովհետև շատ վատ կլիներ, եթե նա, տեսնելով մոր օրինակը` զբաղվածությունը, հաջողությունները,  փորձեր շարունակել նրա ճանապարհը, բայց չունենար անհրաժեշտ տվյալները։ Ես շատ օբյեկտիվ եմ նայում այդ ամենին: Նա և՛ իր կամային հատկություններով, և՛ իր  ցանկություններով, ուրիշ աշխարհի մարդ է,-ասաց Լուիզան՝ավելացնելով, որ իր ցանկությունը մեծ է դստերը տեսնել բժշկի մասնագիտությամբ: –Պատկերացրեք, որ իմ ցանկությանն ի պատասխան, կտրուկ ասաց՝ ոչ:  Վախենում է արյունից: Ոչ մոր, ոչ էլ հոր աշխատանքներն իր համար առանձնապես գրավիչ չեն, չնայած վերջերս խոստովանեց, որ շատ է  գնահատում և՛ պապայի, և՛ մամայի աշխատասիրությունը։ Ես իրան ասել եմ, որ ինչ մասնագիտություն էլ որ ընտրի, իր մեջ առաջին հերթին աշխատասիրություն պետք է սերմանի, որովհետև աշխատասիրությամբ է, որ յուրաքանչյուր մասնագետ իր գործում հասնում է  հաջողության»:

Որպես կանոն` հայրիկներն աղջիկներին երես են տալիս, և խստությամբ զիջում են մայրիկներին: Հարցին` արդյոք իրենց ընտանիքում էլ է այս դերաբաժանումը, դերասանուհին նկատեց, որ և՛ ինքը, և՛ ամուսինը երես տալու իրենց չափաբաժինն ունեն:

«Շատ հարաբերական է այդ ամենը: Ամեն տարիքում դերակատարումները փոխվում են: Ես հիմա ավելի պահանջատեր եմ, բայց լինում է իրավիճակ, երբ հայրը շատ ավելի հստակ, կտրուկ և խիստ է  դառնում, քան ես: Անշուշտ, ճիշտ եք նկատել, որ հայրերը հատուկ թուլություն ունեն  իրենց դստրերի նկատմամբ և դա օրինաչափ է, ինքս էլ եմ մեծացել այդպիսի ընտանիքում, և գիտեմ դրա առավելությունները: Եթե ընդհանուր պայմանները դաստիարակչական  հսկողության տակ են, երեխային մի քիչ երես տալը բնավ չի խանգարում, որովհետև չգիտես` վաղը ինչը կլինի և ինչպես կզարգանա  երեխայի կյանքը: Շատ կարևոր  է ջերմության ու ապահովության զգացողությունը մանկության շրջանում: Իմ երեխան, մեծանալով նման միջավայրում, և լինելով միայնակ երեխա  (չնայած ունի եղբայր հոր կողմից, ընդհանուր առմամբ, մեծանում է մենակ), չունի էգոիզմի որևէ դրսևորում: Նա շատ արագ տեղավորվում է ցանկացած սոցիումի մեջ և շատ գնահատող մարդ է, ինչը ինձ համար նրա ամենակարևոր մարդկային հատկանիշներից մեկն է»:

Լուիզան Գաբիի բնավորության մեջ շատ գծեր է տեսնում  իր խառնվածքից, թեև կան հատկանիշներ, որ միայն դստերն են հատուկ: «Պատկերացրեք, որ գնալով շատ ավելի արտահայտիչ են դառնում այն հատկանիշները, որոնք ինձնից են գալիս, իհարկե, այդտեղ անմիջական կապ ունի կենդանի օրինակը, պահվածքը, կեցվածքը, ընդհանուր կանացի տեսակը: Նա տեսնում է՝ ես ինչպես եմ ապրում, նույնիսկ բարկության պահին ինչպես եմ փորձում լինել զուսպ ու հավասարակշռված: Նա տեսնում է՝ ինչպես եմ ես, երբեմն, նաև անզուսպ լինում, ես ինչքան համբերատար եմ և կարող եմ քար համբերությամբ նայել կյանքի շատ հարցերին, բայց նաև չնչին մի բանից հուզվել, բորբոքվել»,-ասաց նա:

Մայր ու դուստր շատ են սիրում միասին ժամանակ անցկացնել՝զբոսնել քաղաքում, շրջել քաղաքից դուրս, այցելել վանքեր, տեսարժան վայրեր, միասին գնալ շոփինգի, որն, ի դեպ, ի տարբերություն մայրիկի, Գաբին ամենից շատն է սիրում: «Մեր շատ սիրած զբաղմունքների մեկն էլ, որով հենց երեկ էինք զբաղվում, սիրելի ֆիլմերը դիտելն է: Հերթականություն կա. ինքն իր սիրած ֆիլմերն է առաջարկում, որ ես նայեմ, հաջորդը ես եմ իրեն ասում, որ ֆիլմերը նայենք: Իհարկե, այստեղ կա նաև որոշակի ծրագիր, որովհետև այն ֆիլմերը, որ ես եմ նրան առաջարկում, ունեն որոշակի դաստիարակչական տարրեր, մարդկային սկզբունքներ են սերմանում»:

Գաբին սիրում է մայրիկին անակնկալներ ու նվերներ մատուցել: Օրինակ` Ապրիլի 7-ին ծաղկեփունջ և թատերարվեստի թեմային համահունչ սուրճի բաժակներ է նվիրել: Տնային գործերում էլ մշտապես օգնում է մայրիկին. «Նա գիտի, որ պետք է քո հետևից լվանաս ափսեն, մաքրես հատակը: Դա շատ կարևոր է, որովհետև ժամանակները կապ չունեն, աղջիկ երեխան, անպայման, պիտի փոքրուց հասկանա, որ ինքը ապագա տան տիկին է` մայր։ Հուսամ, որ նա կապրի բարեկեցիկ պայմաններում, բայց անկախ իր կյանքի հետագա պայմաններից, նա պետք է կարողանա ստանձնել այդ բոլոր պարտականությունները, որոնք  հատուկ են կնոջը, իսկ նա ապագա կին է»:

Լուիզայի խոսքով` թյուր կարծիք կա, թե երեխաներին պետք է միայն սովորեցնել, և նրանցից սովորելու բան չկա: Գաբին հաճախ է սեփական կարծիքն ու դիտարկումները արտահայտում, լինում մայրիկի խորհրդատուի դերում որոշ հարցերում: «Ես իմ երեխային  առաջին հերթին որպես երեխա, որպես դեռ կյանք չմտած մարդուկ եմ տեսնում, բայց դրան զուգահեռ որպես առանձին մտածող եմ ընդունում: Ինքն իր տեսակետներն ու բավականին ռեալ, կյանքից վերցված դիտարկումները, կարծիքը կարող է ասել, որը այս ինֆորմացված և շատ սխալ մտքերով լի մարդու ուղեղին, երբեմն, հասու չէ: Կարող է այնպիսի բան ասել, որ նույնիսկ քո մտքով չէր անցնի»,- եզրափակեց Լուիզան:

Լուսանկարները՝ Հովհաննես Պողոսյանի