Ալեքսանդր Բաբասյան. «10 տարի է` քաղաքականությամբ չեմ զբաղվում, թեև առաջարկներ եղել են»

14:32 • 27.04.18

Tert.am Life-ի «Հայտնիների անհայտ կողմերը» խորագրում այս անգամ բացահայտում ենք դերասան Ալեքսանդր Բաբասյանին:

«Կայարան» հեռուստատասերիալում բացասական կերպար մարմնավորած, արտաքինից ինքնավստահ դերասանին հանրությունը հաճախ ընկալում է որպես մեծամիտ մարդու։ Պարզվում է՝ իր ամենամեծ թերությունը Ալեքսանդրը հենց մեծամտությունն է համարում:

Ալեքսանդր Բաբասյանի կարծիքով` հանրությունը այսօր կարող էր իրեն ճանաչել որպես որևէ ոլորտի նախարարի։ Դա նրա երբեմնի նպատակն է եղել: Դերասանը խոսել է տարիներ առաջ քաղաքականությամբ զբաղվելու ու դրանից հեռանալու պատճառների մասին:

Ո՞րն է Ձեր բնավորության ամենաբնութագրական գիծը։

-Իշխող լինելը:

-Ո՞րն եք համարում Ձեր ամենամեծ թերությունը, որը, հնարավորության դեպքում, կուզեիք շտկել կամ վերացնել։

-Մեծամտությունը:

-Կա՞ մի բան, ինչից վախենում եք, անհաղթահարելի համարո՞ւմ եք այդ վախը։

-Այո։ Մարդկային կորուստը:

-Ի՞նչ հատկությամբ կուզեիք օժտված լինել:

-Կուզեի օժտված լինել ներողամտությամբ, որն իմ մեջ, ընդհանրապես, չկա:

-Որևէ գերբնական կարողությամբ կուզեի՞ք օժտված լինել։

-Պարզապես կուզեի հրաշքներ գործել, որպեսզի ցանկացած ժամանակ, երբ ես ինչ-որ մեկին ուզում եմ օգնել, բայց դա ինչ-ինչ պատճառներով չի ստացվում, ստացվեր: Կուզեի կարողանալ մարդկանց ավելի շատ օգնել, քան հիմա եմ անում:

-Ի՞նչն է Ձեզ ամենից շատ բարկացնում հասարակության, մարդկանց մեջ։

-Չարությունն ու նախանձը, ընդ որում` նախանձն առաջնահերթ:

-Հաճա՞խ եք մենակ մնալու հնարավորություն ունենում։ Ի՞նչի մասին եք մտածում, երբ ինքներդ Ձեզ հետ մենակ եք մնում։

- Հաճախ մենակ մնալու հնարավորություն չեմ ունենում։ Երբ մենակ եմ մնում, սկսում եմ երազել, դառնում եմ ռոմանտիկ, բայց դա միայն ես եմ տեսնում:) Այդ ժամանակ մտածում եմ վերացական բաների մասին: Օրինակ, որ երկրի վրա դրախտ լինի կամ այն մասին, թե մարդիկ որքան ավելի լավը կարող են լինել, բայց, իրականում, այդպիսին չեն:

-Ի՞նչը կարող է Ձեզ ստիպել հունից դուրս գալ, նյարդայնանալ։

-Երեք բան կա: Մեկը, երբ ինձ խաբում են, հետո, երբ դիմացինը փորձում է իրեն ավելի խելացի մարդու տեղ դնել ու ինձ հիմարեցնել և վերջինը, երբ ինձ խորհուրդներ են տալիս:

-Իսկ ի՞նչը կարող է խաղաղություն պարգևել Ձեզ նյարդայնացած ժամանակ, հակասթրեսը ո՞րն է:

-Միայն որդիս: Ես որքան էլ ափերից դուրս եկած լինեմ, երբ որդիս կողքիս է և ձեռքը դնում է այտիս, աշխարհի ամենաբարի ու խաղաղ մարդն եմ դառնում:

-Ինչի՞ց կարող եք հիասթափվել։ Հասցրե՞լ եք ունենալ խորը հիասթափություն։

-Երևի միայն մարդկային դավաճանությունից: Չնայած դա էլ ինձ հիասթափություն չի պատճառում, որովհետև արդեն պարզ է, որ մարդիկ տեսակով խաբեբա են: Դրա համար ես կյանքիս ընթացքում շատ ընկերներ եմ կորցրել: Իսկ ընդհանուր առմամբ կասեմ՝ երևի թե ոչ մի բանից չեմ հիասթափվում:

-Ափսոսանքի զգացողություն հաճա՞խ եք ունենում, ինչի՞ համար եք ամենից շատ ափսոսում:

-Ափսոսում եմ միայն չարած բաների համար: Չեմ առանձնացնի կոնկրետ մի բան, որովհետև շատ են եղել, երբ ինչ-որ տարիքում հասկացել եմ, որ պետք է անեի այս կամ այն քայլը, ասենք՝ բնակարանի ձեռքբերում կամ հաջողության հասնելու համար այս կամ այն աշխատանքից դուրս գալ, այլ աշխատանքի ընդունվել և նմանատիպ այլ բաներ: Բայց իմ ոչ մի արածի համար չեմ ափսոսում:

-Ո՞վ կամ ի՞նչը կարող է ոգեշնչման աղբյուր լինել Ձեզ համար։

-Դրական իմաստով, ինձ համար ոգեշնչման աղբյուրն ընտանիքս է, իսկ բացասական կողմով՝ ինձ քննադատողներն ու, այսպես ասած, չուզողները: Ես երկու կողմերից էլ կարող եմ ոգեշնչվել: Այսինքն, նույնիսկ այն մարդիկ, ովքեր ինձ խոչընդոտում են, փնովում ու չարախոսում, կարող են ինձ համար ոգեշնչման աղբյուր դառնալ։ Առաջին հերթին հենց իրենք են իմ կյանքում ոգեշնչման աղբյուր հանդիսացել, երբ թերագնահատել են իմ հնարավորություններն ու վատաբանել են ինձ:

-Եթե քաղաքական գործիչ լինեիք, ի՞նչ կարգախոս կունենայիք։

-Ես քաղաքականության մեջ եղել եմ 10 տարի առաջ, երբ դեռ երիտասարդ էի:) Չեմ նշի, թե որ կուսակցությունում ու ինչ պաշտոնում, ինձ ճանաչողները գիտեն, բայց նոր մարդկանց համար չեմ բացահայտի: Երբ ինձ ասում էին՝ քո վերջնական նպատակը ո՞րն է, պատասխանում էի՝ նախարար եմ դառնալու, ասենք՝ տրանսպորտի կամ ֆինանսների: Կարգախոսս էլ միշտ եղել է հետևյալը՝ կյանքում կան արժեքներ, որոնք անգին են: Երբ հին ընկերները սա կարդան, կժպտան: Հիմա քաղաքականությամբ զբաղվելու հավակնություններ չունեմ: Արդեն մոտ 10 տարի է, ինչ հասկացել եմ, որ դա շատ վատ բնագավառ է: Հիմա ոչ մի քաղաքական պաշտոնի կատեգորիկ չեմ հավակնում, թեև շատ առաջարկներ ունեմ և ընկերներ, որոնք արդեն ԱԺ պատգամավորներ են` տարբեր կուսակցություններից, տարբեր գաղափարների կրող:

-Իսկ կյանքում ունե՞ք կարգախոս, որով առաջնորդվում եք։

- Նույն կարգախոսն է՝ կյանքում կան արժեքներ, որոնք անգին են: Դա իմ կարգախոսն է եղել 19 տարեկանից: Ես միշտ առաջնորդվում եմ դրանով։ Եթե մարդը հասկանա այդ խոսքերի իմաստը, երբեք չի կորցնի իր կայուն արժեքները: Իմ կյանքում այդ արժեքները շատ են՝ սերը ընտանիքի հանդեպ, սերը ընկերների հանդեպ, հավատարմությունը քո երկրին, քո ժողովրդին և այլն: Այդ արժեքները կորցնելը հավասար է նրան, որ դու կորցնես քեզ ու քո ես-ը:

-Ունե՞ք իր, որը միշտ Ձեզ հետ է:

-Մորս նվիրած խաչն է: Միշտ կրում եմ` քնելիս, արթնանալիս, լոգանք ընդունելիս:

Հեղինակ Անահիտ Հակոբյան