«Որպես մայր` փորձում եմ հետ պահել նրան, որպես հայ`հասկանում եմ». Հակինթ Բաղդասարյանը` 23-ամյա որդու բժիշկ դառնալու որոշման և իր վախի մասին

Դերասանուհի Հակինթ Բաղդասարյանին շատերը սկսեցին ճանաչել, երբ նա նկարահանվեց հեռուստասերիալներում, թեև մինչև այդ Հակինթը երկար ճանապարհ է անցել:

Tert.am Life-ի հետ զրույցում դերասանուհին խոսել է մանկուց եթերում լինելու, թատրոնում հանդես չգալու պատճառի, սերիալներում խաղալու, դրանց քարոզած արժեքների մասին: Քչերը գիտեն, որ 49-ամյա դերասանուհին 23 տարեկան որդի ունի: Զրուցել ենք նաև նրա մասին:

-20 տարուց ավելի է հեռուստատեսությունում եք, բայց թատրոնում երբեք հանդես չեք եկել, մի՞թե առաջարկներ չեն եղել:

-Թատրոնում խաղացել եմ ընդամենը մեկ ներկայացման մեջ: «Անձրև վաճառողը» իմ դիպլոմային աշխատանքն էր, բայց քանի որ շատ սիրվեց, մեկ տարի խաղացինք Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում: Դրանից հետո ես ամուսնացա, մեկնեցի Մոսկվա, հետո վերադարձա Հայաստան ու մտա հեռուստատեսության աշխարհ` որպես հաղորդավար: Հրաչյա Ղափլանյանի անվան թատրոնում խաղալու առաջարկ ունեցել եմ, նույնիսկ մի քանի օր փորձերի եմ գնացել, բայց հեռուստատեսությունն ու գեղարվեստական ֆիլմերն ինձնից այնքան ժամանակ էին խլում, որ թատրոնի փորձերին չէի հասցնում մասնակցել:

-Թատրոնում որպես հանդիսատես հաճա՞խ եք լինում:

-Այո, բայց ընտրված ներկայացումներ եմ դիտում: Շատ եմ հավանում Վահե Շահվերդյանի բեմադրությունները, ինձ շատ է դուր եկել «Հարսանիք թիկունքում» հրաշք ներկայացումը, բաց չեմ թողնում Վարդան Պետրոսյանի և Հրանտ Թոխատյանի ներկայացումները: Բայց ներկայացումները դիտելիս երբեք չեմ մտածել, որ կարող եմ ինչ-որ դեր խաղալ, քանի որ ի սրտե ուրախանում եմ այն ընկերներիս համար, ովքեր այդ պահին բեմում են: Երևի նաև նրանից է, որ ինքս սերիալային զբաղվածություն ունեմ ու բավարարված եմ էկրանին եղած իմ ժամանակով:

-Բավականին երկար ժամանակ նաև որպես հաղորդավար եք աշխատել: Կարոտու՞մ եք ուղիղ եթերները:

-Կարոտում եմ, քանի որ այն պատասխանատվությունն ու ադրենալինը, որ կա ուղիղ եթերի ժամանակ, չկա ոչ մի տեղ: Ուղիղ եթերում դու երկրորդ, երրորդ դուբլի հնարավորություն չունես, պետք է միանգամից անսխալ ներկայանաս: Անկեղծ ասեմ, որ ուղիղ եթերում հանդես գալու առաջարկներ չունեմ, եթե ունենամ, սիրով կընդունեմ:

-Մարդիկ կարծում են, թե միայն սերիալներում եք նկարահանվել, բայց Ձեր մասնագիտական ուղին հարուստ է նաև գեղարվեստական ֆիլմերով: Ինչու՞ դրանց մասին չեք խոսում:

- Ես չեմ սիրում խոսել իմ անցած ուղու մասին, ամաչում եմ նույնիսկ, երբ դրսում ինձ ճանաչում են, բայց չորրորդ դասարանից մայրս` բեմական խոսքի դոցենտ Գրիզելդա Ամիրյանը, ինձ իր հետ «Հայֆիլմ» կինոստուդիա էր տանում, քանի որ այնտեղ էր աշխատում: Այդ ժամանակ զանգվածային տեսարանների կրկնօրինակումներ էի անում: Նկարահանվեցի նաև «Каникулы у моря» ֆիլմում, որտեղ 800 աղջիկներից  ընդամենը 8-ն էին ընտրվել: Երբ ֆիլմը եթերում եղավ, դրսում չէի կարողանում քայլել, քանի որ բոլորը ճանաչում էին: 10-րդ դասարանում նկարահանվեցի «На дальнем пограничье» ֆիլմում: Երբ պետք է ընդունվեի Թատերական համալսարան, արդեն մասնագիտական ուղի էի անցել:

-Այն սերիալները, որոնցում Դուք եք նկարահանվում, ի՞նչ արժեքներ են քարոզում:

-Կուզեի, որ ավելի լավ արժեքներ քարոզեն: Բացասական կերպար ու գործողություններ կատարող դերասանը պարտավոր է հեռուստադիտողին ինքնամաքրման տանել: Պետք է սովորեցնենք տարբերել չարը բարուց, լույս պետք է արթնացնենք հեռուստադիտողի մեջ: Շատ կցանկանայի, որ հեռուստատեսությամբ ազգային արժեքներ քարոզեինք, բայց ոչ թե ուղիղ, այլ` ենթատեքստով: Հասարակ օրինակ է, երբ մեծը մտնում է սենյակ, ավելի փոքրը պետք է կանգնի` որպես հարգանքի նշան: Մենք պարտավոր ենք սա ցույց տալ մեր սերիալներում:

-Հայաստանում սերիալարտադրության որակը ինչպե՞ս կգնահատեք:

-Բավարար, որպեսզի սերիալարտադրողներին չվիրավորեմ: Ուզում եմ առանձնացնել Հանրային հեռուստաընկերության նախագծերից «Վերջին ուսուցիչ»-ը, «Ժիրայր Գլենց»-ը և «Անատոլիական պատմություն»-ը, որոնցից երկուսում ես ընդգրկված էի: Այդ սերիալներում կար այն, ինչ ես ուզում էի տեսնել: Մեզ պետք են նաև երկարաժամկետ սերիալներ, որոնք նկարահանվում են հանդիսատեսի այլ խմբի համար: Հեռուստատեսությունը երկուսն էլ պետք է ունենա, բայց կարճ նովելներն ավելի դինամիկ ու հետաքրքիր են:

-«Խաբկանք» հեռուստասերիալում Ձեր հերոսուհին կապված է ամուսնացած տղամարդու հետ: Ըստ Ձեզ` նրա քայլերն արդարացվա՞ծ են:

-Իմ սկզբունքներին բացարձակապես հակադիր կերպար է, որը մարմնավորելու հրավերն ընդունելիս շատ խորն եմ մտածել: Բանակցություններից հետո հասկացա, որ մարմնավորելու եմ մի խաբված կնոջ, ով ուղղակի սիրում է: Ավելի մեծ անբարոյականություն է մարդու հետ ապրել առանց սիրելու, բայց շահի համար: Հերոսուհիս խելակորույս ու անվերապահորեն սիրում է, բայց ես նրա փոխարեն իմ մեջ ուժ կգտնեի, ինձ հետ կպահեի ամուսնացած տղամարդու հետ գործ ունենալուց:

-Քչերը գիտեն, որ ունեք տղա, ով արդեն 23 տարեկան է: Տիգրանը ինչո՞ւ Ձեր ուղին չընտրեց:

-Տղաս շատ նախագծերում, սոցիալական հոլովակներում է նկարահանվել, բայց մի օր կտրականապես հրաժարվեց նկարահանվելուց` անտեսելով իմ ցանկությունն ու ջանքերը: Տիգրանը շնորհալի մարդ է, բայց որոշեց բժիշկ դառնալ ու կյանքեր փրկել: Այս օրերին կամավոր աշխատել է հիվանդանոցում, հիմա «Շտապ օգնություն»-ում է աշխատում, բայց հերթագրված է «Նորք»-ի ինֆեկցիոն հիվանդանոցում աշխատելու համար: Երբ կարիք լինի, կգնա այնտեղ: Որպես մայր` փորձում եմ հետ պահել, վախենում եմ` վարակվի, բայց որպես հայ`հասկանում եմ նրան: Այդ մարդասիրական գեները մայրիկիցս է ժառանգել, ով ծայրահեղ նվիրված կին է: Մեր տանը տարիներով բազմաթիվ ուսանողներ են ապրել` իմ իրավունքներից վեր իրավունքներով: Մայրս թե՛ հոգեբանական, թե՛ ֆինանսական մեծ աջակցություն է ցուցաբերել շատերին, բայց այդ մասին երբեք չի խոսել:

-Ձեր մասնակցությամբ նախագծերը Տիգրանը դիտու՞մ է:

-Չի դիտում, քանի որ չի սիրում, երբ արտասվում եմ: Հազվադեպ նախագծեր է դիտել, որտեղ չեմ արտասվել:

Մարիամ Խաչատրյան