«Պատերազմի ավարտից հետո մեկ հարց ենք տալու ինքներս մեզ` ի՞նչ ենք արել, ես իմ պատասխանն ունեմ». Անաիս Սարդարյանը` կարիքավոր ընտանիքներին օգնելու նախաձեռնության մասին

Դերասանուհի Անաիս Սարդարյանի և նրա թիմի համար Երևանի Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոնն արդեն 24 օր է` հարազատ տուն է դարձել, հասցրել են օգնել 7000 ընտանիքի: Առավոտյան 9-ից մինչև ուշ գիշեր սնունդ ու անհրաժեշտ իրեր են հավաքագրում օգնության կարիք ունեցող արցախցիների և այն ընտանիքների համար, որոնց միակ կերակրողն առաջնագծում է: Անաիսի թիմը նրանից թաքուն խոստովանեց, որ դերասանուհին ցավում է ամեն ընտանիքի համար, նույնիսկ ընդմիջման չի գնում, քանի որ նույն ժամանկահատվածում այլ ընտանիքներ սոված են:

Tert.am Life-ը ներկա է եղել առաջին անհրաժեշտության իրերի, սննդի հավաքագրման աշխատանքներին, լուսանկարել ու զրուցել է Անաիսի հետ:

«Սկզբում չէինք էլ մտածում, որ պատերազմն այսքան երկար կշարունակվի և օրական 700 ընտանիքի կկարողանանք օգնություն ապահովել: Ամեն ինչ սկսվեց այն բանից, երբ ինձ զանգահարեցին ու ասացին, որ Մարտակերտում ընտանիք կա, որը դրսում է հայտնվել: Գնացի ու անձամբ 4 երեխային և երկու կնոջը բերեցի Հայաստան: Երեխաներն այնքան վախեցած էին, որ չէին ցանկանում մեքենաս նստել: Նրանց կացարանով ապահովեցի: Հիմա կացարաններով այլևս չենք զբաղվում, քանի որ չենք հասցնում»,-ասաց նա:

Անաիսի խոսքով` սկզբում մեկ ներքնակ և մեկ տուփ մակարոն են ունեցել. «Սարյան փողոցում ընկերներիցս մեկը 8 արցախցու էր հյուրընկալել: Զանգահարեց ինձ ու հարցրեց` որտեղի՞ց կարող ենք ներքնակ գտնել: Ես էլ որոշեցի Ինստագրամի հարթակն օգտագործել ու խնդրեցի ներքնակներ ուղարկել: Րոպեների ընթացքում 17 ներքնակ հավաքվեց։ Երեխայիս ծննդից հետո ակտիվ չեմ եղել սոցցանցերում, հիմա հասկացա, որ այդ հարթակը կարող եմ ճիշտ օգտագործել,-ասաց նա և հավելեց, որ տեսնելով մարդկանց արձագանքները, սկսել է նաև սնունդ խնդրել,-Սնունդ, առաջին ահրաժեշտության իրեր խնդրեցի, այնքան բան հավաքվեց, որ տարածքն արդեն չհերիքեց մեզ: Տիկնիկային թատրոնին խնդրեցինք տարածքը մի քանի օրով տրամադրել, բայց արդեն 24 օր է` այստեղ ենք: Ունեցել ենք նույնիսկ 10-20 հազար դոլարի առևտուր: Եղել է, որ 35 հազար դոլարի առևտուրը բաժանել ենք 3 ժամվա ընթացքում: Ուզում եմ շեշտել, որ այդ գումարները որպես գումար չեն մտել մեզ մոտ, այլ որպես առևտուր»,-նշեց նա:

Ըստ դերասանուհու` արցախցիների հետ կապված սխալ կարծրատիպ կա, բայց ինքն էլ կարող է երևանցիների հետ կապված կարծիքներ ասել, նաև իր ընկերներից մի քանիսի մասին, ովքեր սրճարաններում նստած անհոգ իրենց սուճն են խմում:

«Նույն ժամանակահատվածում, երբ մարդիկ արցախցիներ են տեսնում մոլերում, սրճարաններում, ես տեսնում եմ հաշմանդամ արցախցի, բոբիկ երեխա: Եղել է, որ գիշերվա ուշ ժամին գնացել ենք Արտաշատ, տվյալ մարդը զանգերին չի պատասխանել, բարկացել ենք բնականաբար, բայց կապ չունի: Փոքրիկ, սոված երեխաները մեղավոր չեն, եթե իրենց ծնողներն ինչ-որ սխալներ են թույլ տալիս: Ամեն օր հետևորդներիս ասում եմ, որ մեր շահառուներն այն արցախցիները չեն, որոնց մասին անընդհատ մարդիկ խոսում են: Իսկ եթե անգամ նման մարդիկ կան, մենք մեր խղճի առաջ ենք պատասխանատու, իրենք` իրենց: Ես չեմ պատրաստվում լավի ու վատի բաժանումներ անել, մենք օգնում ենք բոլորին»,-ասաց նա:

Անաիսի թիմն արդեն բավականին մեծ է: Նրա թիմից 24-ամյա Ֆընգը Չինաստանից է: Հայաստանում սովորում և աշխատում է, հիմա նաև կամավորությամբ զբաղվում: Սիրում է Հայաստանն ու ասում` պետք եղավ, կգնա ու կկռվի:

«Սոցցանցերի միջոցով տեղեկացա Անաիսի նախաձեռնության մասին, ես շատ էի ցանկանում օգնել, այդ իսկ պատճառով եկա: Բնականաբար, երկրում իրավիճակն այնքան էլ լավ չէ, բայց մարդիկ օգնում են միմյանց, վստահ եմ` հաղթելու ենք»,-ասաց Ֆընգը, ում Անաիսն ընդհատեց հարցով` շատ եմ չէ՞ գոռում ձեզ վրա: Ֆընգը միանգամից պատասխանեց, որ ամեն ինչ նորմալ է, իսկ Անաիսը պարզաբանեց. «Ես շատ եմ գոռում իրենց վրա, որովհետև սա գումարով աշխատանք չէ, կամավոր է: Երեխայի տակդիրը, պապիկի դեղը պետք է ճիշտ պահին հասնի տեղ: Մենք պայմանավորվել ենք ամբողջ թիմով, որ կարող ենք գոռալ, նեղացնել միմյանց, բայց չնեղանալ: Ես բացատրել եմ, որ նրանք իրենց խղճի համար են անում ամեն ինչ, ոչ թե իմ կամ արցախցիների: Պատերազմի ավարտից հետո մեկ հարց ենք տալու ինքներս մեզ` ի՞նչ ենք արել, ես իմ պատասխանն ունեմ»:

Անաիսի թիմում են նաև արցախցի տղաները` Սուրենը, Հայկը, Արենը, ովքեր ևս սոցցանցերի միջոցով են գտել նրան: Ասել են, որ չեն ցանկանում հենց այնպես սնունդ ստանալ, ուզում են օգնել:

Դերասանուհին ասաց, որ որքան էլ փորձում են հոգեպես ամուր լինել, երեբեմն չեն կարողանում հույզերը զսպել: «Հոգեպես բարդ է հաղթահարել այս ամենը: Օրեր առաջ մեզ մոտ վիրավոր զինվորի մայրիկ էր եկել: Այդ ընթացքում զանգահարեցին նրան ու ասացին, որ տղան մահացել է: Չեմ կարող բացատրել, թե ինչ էր կատարվում մեզ մոտ, անելանելի իրավիճակ էր: Այդ իրավիճակից կես ժամ հետո զանգահարեց մեկ այլ արցախցի կին ու ասաց, որ փոքրիկ է ծնվել: Կյանքը շրջապտույտ է, մի տեղում մահ է, մյուսում` երեխայի ծնունդ»,-պատմեց Անաիսն արցունքներն աչքերին:

Հարցին` բարդ չէ՞ իր բալիկից հեռու գտնվելը, Անաիսը պատասխանեց. «Մոնթեից հեռու գտնվելը բարդ է, ես նրան եմ կարոտում, ինքը` ինձ: Բայց ես գիտեմ, որ երեխաս սոված չէ, տաք վերմակ ունի, ապահով է, ես հանգիստ եմ: Նույն ժամանակ նրա տարիքի մեկ այլ երեխա սոված է, չունի տաք հագուստ, քնում է հատակին: Ես հասկանում եմ` պետք է երեխայիս չտեսնեմ, որ մյուս երեխան ունենա այն ամենը, ինչ ունի իմը»:

Մարիամ Խաչատրյան

Լուսանկարները` Էլեն Գասպարյանի