«Շատ ծանր ապրումներ ունեի». Լիլուն՝ ԱՄՆ-ում ցույցի մասնակցելուց հետո հիվանդանոցում հայտնվելու, նորածին դստեր և Հայաստան գալու ցանկության մասին

Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում բնակություն հաստատած երգչուհի Լիլուն նոյեմբերի 11-ին կրկին մայրիկ դարձավ: Նա հղիության վերջին եռամսյակում էր, երբ սկսվեց Արցախի պատերազմը: Tert.am Life-ի հետ զրույցում Լիլուն խոսել է պատերազմի շրջանում իր ապրումների, Միացյալ Նահանգներում հայերի կազմակերպած ցույցին մասնակցելուց հետո հիվանդանոցում հայտնվելու և Հայաստան գալու ցանկության մասին:

Երգչուհին ասաց, որ հղիությամբ պայմանավորված ոչ միշտ էր կարողանում մասնակցել ցույցերին: «Ամուսինս էր միշտ մասնակցում, իսկ ես մասնակցածս վերջին ցույցից հետո հիվանդանոցում հայտնվեցի, որովհետև շատ ծանր հոգեբանական վիճակի մեջ էի, չէի կարողանամ այդ վիճակից դուրս գալ: Չէր ստացվում հոգ տանել ինքս իմ մասին, մտածել, որ հղի եմ ու պետք է հետևեմ ինձ: Շատ մտերիմներ ու բարեկամներ ունեի, ովքեր առաջնագծում էին՝ չնայած բոլոր զինվորներն էլ իմ հարազատներն են, երեխաները: Հազիվ կարողացանք վիճակս կայունացնել: Այդ ընթացքում ամեն օր վախի մեջ էի անցկացնում, անբացատրելի իրավիճակում էի, քանի որ հղի էի, ամեն ինչ ավելի զգացմունքային էի ընկալում»,- նշեց նա:

Լիլուի խոսքով՝ Աստծո օգնությամբ է կարողացել հաղթահարել այդ շրջանը: «Նույնիսկ մտածում էինք՝ երեխան ժամանակից շուտ կծնվի: Գոնե երեխային պետք էր ազատել այդ վիճակից, Փառք Աստծո, ամեն ինչ լավ ավարտվեց և նոյեմբերի 11-ին երեխաս առողջ լույս աշխարհ եկավ: Երբ գնում էի հիվանդանոց, մտահոգվում էի ոչ թե ծննդաբերության, այլ Հայաստանի իրավիճակի մասին, ինձ միայն դա էր անհանգստացնում,- ասաց երգչուհին ու հավելեց, որ առաջնեկի ծննդի ժամանակ այլ զգացողություններ ուներ, վախենում էր: -Երբ աղջիկս ծնվեց, լսեցի իր ձայնը, հասկացա, որ մայր եմ, պետք է ուժեղ լինեմ և երեխաներիս կողքին»:

Լիլուն ընդգծեց, որ Մարիայի հետ կապված շատ նուրբ, քնքուշ զգացողություններ ունի: «Չեմ կարող ասել, որ Ռոբերտի ու Մարիայի սիրո միջև տարբերություն կա, նույն սերն է, ուղղակի Մարիան ավելի նուրբ է, քանի որ աղջիկ է: Ամուսինս երազում էր աղջիկ ունենալու մասին, Մարիա անունն ինքն է ընտրել: Ի սկզբանե Արկադին ասում էր, եթե աղջիկ ունենանք, անունը պետք է Մարիամ լինի: Ես ոչ թե հակառակվեցի, այլ ասացի, որ Մարիան ավելի հեշտ է արտասանել: Եթե Արկադին չլիներ, ես մեծ դժվարությամբ կկարողանայի խնամել երեխային: Հենց առաջին օրվանից խնամել է Մարիային, փայլում է խնամքի հարցում,- ասաց նա և նշեց, որ որդին՝ Ռոբերտը, շատ ոգևորված է դիմավորել իրենց, հիմա էլ երբեմն-երբեմն համբուրում է Մարիային, բայց վախենում է շատ մոտենալ, գիտակցում է, որ փոքրիկ է,- Ամեն ինչ անում ենք, որ Ռոբերտն ուշադրության պակաս չզգա, նրա հետ շատ եմ զրուցում, բացատրում, որ իր քույրիկն է, որպեսզի կարողանա շուտ հարմարվել»:

Երգչուհին նշեց՝ երջանիկ է, որ աղջիկն առողջ է ծնվել, ինքն էլ ֆիզիկապես լավ է, թեև հոգեպես գոյություն չունի: «Դեռ շատ ծանր վիճակում եմ, ինչպես բոլորը: Այդ օրերին անընդհատ տանը լուրերն էին միացված, Ռոբերտն էլ զգում էր, որ ինչ-որ բան այն չէ: Տղաս ասում էր՝ կգնա կկռվի հայրիկի հետ, կկրակի: Երեխան զգում է, որ տանն ուրախություն չկա, մի կերպ ապրում ենք մինչև հիմա,- ասաց նա և հավելեց, որ ամեն ռազմագերու, զոհի հետ ապրում են,- Հայաստան գալու մեծ ցանկություն ունենք, ամուսինս էլ վայրկյան առաջ ցանկանում է գալ: Մեզ մոտ էլ համատարած տխրություն է, չես կարող տեսնել ժպտացող հայ, չկա ընտանիք, որն ինչ-որ մի պահ կարող է զվարճանալ: Ավելի բարդ է, երբ չգիտես ինչ անել, օտար երկրում ես, հեռու ես, բայց մեր սփյուռքը ոտքի կանգնեց, ցույց տվեց, որ Հայաստանի կողքին է»:

Հարցին, թե ի՞նչ հուշեր ունի Արցախի հետ կապված, Լիլուն պատասխանեց. «Արցախն ինձ համար միակ վայրն է, որտեղ ինձ 7-րդ երկնքում եմ զգում: Արցախի օդը, հողը, ջուրն ինձ այլ ուժ է տալիս: Մինչև ԱՄՆ տեղափոխվելս գրեթե ամեն ամիս Արցախ էի գնում: Ամեն մի վայրի հետ մի պատմություն ունեմ: Տարիներ առաջ, երբ Արթուր Գրիգորյանի հետ համերգների էինք գնացել Արցախ, գնացինք մինչև Ակնա: Ամենածիծաղելին այն էր, որ ուզում էի սխտորի թթու գնել շուկայից, բայց, մարդկանցից հարցնելով, գնացի Շուկա գյուղ: Մի մարդու հարցրի՝ որտեղ է շուկան, ասաց՝ արդեն Շուկայում եմ»:  

Վերջում երգչուհին ասաց, որ, անկախ ամեն ինչից, ուզում է մարդիկ սիրով լինեն միմյանց հանդեպ, չվիրավորեն տեղի, թե անտեղի:

Մարիամ Խաչատրյան