«Հայտնի դառնալուց հետո մարդկանց հետ վերևից էի խոսում, իմ մեջ գոռոզություն կար». Սրբուհի Ավանեսյանը՝ կտրուկ ոճափոխությունների, համբույրի տեսարաններում նկարահանվելու և նաև որպես մենեջեր աշխատելու մասին

Երիտասարդ դերասանուհի, մոդել Սրբուհի Ավանեսյանը եթերում հաճախ չի երևում, ինչը բացատրում է մարդկանց չհոգնեցնելու իր վախով: Tert.am Life-ի հետ զրույցում նա խոսել է նկարահանվելու առաջարկները մերժելու, որպես մենեջեր աշխատելու, հայտնիություն ձեռք բերելուց հետո գոռոզանալու, համբույրի տեսարաններում նկարահանվելու և հաճախակի ոճափոխությունների մասին:

Դերասանուհու խոսքով՝ կար ժամանակ, երբ եթերում շատ էր երևում, ինչը սխալ է: «Պետք է դադարներ վերցնես, որպեսզի հեռուստադիտողին չհոգնեցնես: Ես ուզում եմ մարդկանց համար ներկայանալի լինել, ոչ թե հոգնեցուցիչ: Երբ հեռուստացույց եմ դիտում, տեսնում եմ նույն մարդկանց, նույն դեմքերը, ինչից հոգնում եմ և ենթադրում, որ հեռուստադիտողը ևս կհոգնի: Նկարահանումների առաջարկներ շատ եմ ստացել, բայց մերժել եմ, որովհետև հանգիստ էի ուզում: Որոշ ժամանակ անց կվերադառնամ: Այս շրջանում նկարահանվել եմ միայն Հրաչ Քեշիշյանի «Երջանկության մեխանիկա» ֆիլմում: Հրաչը տեսավ նոր կերպարս և ինձ տվեց այդ դերը, մնացածը կտեսնեք եթերում»,- ասաց նա:

Ըստ Սրբուհու՝ քանի որ եթերում հաճախ չի երևում, աշխատում է մեկ այլ մասնագիտությամբ: «Ամիսներ առաջ որոշեցի մարքեթինգ ուսումնասիրել, բիզնեսի մասին գրքեր կարդալ, նոր բաներ բացահայտել, հիմա աշխատում եմ «լաունջ բարերից» մեկում՝ որպես մենեջեր: Ես մասնագիտությամբ ռեժիսոր եմ, աշխատել եմ որպես դերասանուհի, իմ մասնագիտության մարդիկ շատ ճկուն են: Ինչ-որ կերպար մարմնավորելու համար դերասանը կարող է փոխել ոճը, մտքերը, այդ պատճառով ինձ համար հեշտ էր նոր մասնագիտություն սովորել: Իմ հիմնական մասնագիտությամբ ևս զբաղվում եմ: Աշխատանքիս շրջանակում տեսանյութեր եմ նկարահանում, փորձում եմ ռեժիսորությունը մտցնել մարքեթինգի մեջ: Ժամանակին փորձել եմ ինձ որպես ռեժիսոր, նկարահանել եմ սոցիալական հոլովակ բանակի մասին: Հիմա էլ շատ նախագծեր կան, որոնց վրա աշխատում եմ, ընթացքում դրանք կերևան»,- նշեց նա:   

Հարցին, թե տեսախցիկի ո՞ր կողմում է իրեն ավելի հանգիստ զգում, Սրբուհին պատասխանեց. «Տեսախցիկի հետևի հատվածում և թատրոնի կուլիսներում ինձ ավելի լավ եմ զգում։ Իսկ որպես դերասանուհի՝ վախենում եմ ինձ փորձել թատրոնում: Այնտեղ բարդ է, նկարահանվելիս կարող ես սխալներ թույլ տալ, բայց թատրոնում մարդկանց ինչ-որ բան ցույց տալու համար ընդամենը մեկ հնարավորություն ունես: Ինձ դեռ այնքան լավ դերասանուհի չեմ համարում, որ կարողանամ թատրոնում խաղալ»:

Սրբուհին ընդգծեց, որ նկարահանվելուց հետո ձեռք բերած հայտնիությունը խանգարել է իրեն: «Սկզբում, երբ նկարահանվում ես, հայտնիությունը քեզ շատ հաճելի է լինում, փողոցում քայլում ես, քեզ ճանաչում են, ինչից լավ ես զգում: Որպես դերասանուհի հանդես գալուց հետո ինքնավստահությունս էլ ավելի բարձրացավ, մարդկանց հետ վերևից էի խոսում, իմ մեջ գոռոզություն կար: Դրանից հետո ջնջեցի սոցցանցերի էջերս, որովհետև դառնում էի սոցիալական կերպար: Մտածեցի՝ ավելի լավ է հանգստանամ, հետ գամ այդ իրավիճակից. հիմա սոցցանցերում ակտիվ չեմ, վախենում եմ նորից գոռոզանալ: Դա չեմ կարող վերահսկել, այդ պատճառով այնպես եմ անում, որ չհասնեմ այդ կետին»,- ասաց Սրբուհին

Դերասանուհին նկարահանվում է նաև համբույրի տեսարաններում: Նկատեց, որ դա իր աշխատանքն է․ «Չնայած իմ աշխատանքն է՝  ամեն տեղ չեմ անի: Կան նախագծեր, որտեղ համբուրվելու տեսարանը կարող է քո կարիերայում սխալ քայլ համարվել, կան նախագծեր, որտեղ կարող ես ինքդ առաջարկել նման տեսարան, որպեսզի կերպարն ու պահը դառնան ավելի գեղեցիկ և էսթետիկ: Ամեն ինչ նախագծից է կախված, կարող ես համբույրի տեսարանից հետո հաջողություններ, կարիերայում աճ ունենալ: Եթե ընտրել ես մասնագիտությունդ, հարգում ես ընտրությունդ, պետք է լիովին մտնես դրա մեջ, ոչ թե կիսատ»:

Վերջին մեկ տարվա ընթացքում Սրբուհին հաճախ է կտրուկ ոճափոխությունների դիմել: Նախ՝ կտրել էր երկար վարսերը, հետո ներկել մի քանի վառ գույնով, հիմա կանգ է առել «բլոնդ» երանգի վրա:

«Ուզում էի ինձ գտնել, փնտրում էի, մազերս կտրելով, վերջապես, գտա: Սիրում եմ փոփոխվել, նոր բան փորձել, որովհետև ոճափոխություններից հետո ունենում եմ փոփոխություններ ներսում, կյանքում: Ամեն անգամ թեկուզ մազերս գունափոխելուց հետո կյանքումս հետաքրքիր իրադարձություններ են տեղի ունենում: Հաճախակի ոճափոխություններն ինձ համար կախվածություն են դարձել: Մինչև մազերս կտրելը բոլոր փոփոխություններս կախված էին անձնական ոչ ներդաշնակ վիճակի հետ, կտրեցի ու բաց թողեցի այն ամենը, ինչն ինձ ճնշում էր: Մազերս զոհեցի ներքին փոփոխությունների համար, դա կյանքիս միակ ճիշտ որոշումն էր,- ասաց նա և հավելեց, որ ոճափոխություններից հետո ռեժիսորներն իրեն առաջարկում են ոչ թե բարի աղջկա, այլ հասուն կնոջ կերպարներ,- Նախկինում ինձ տալիս էին աղջկական, բարի հերոսուհու կերպար, բայց բացասական կերպարներն ավելի շատ եմ սիրում»: