«Հասկանում եմ, որ վարչապետի հեծանիվ քշելը դեպք է, բայց դեպք է նաև, որ «Համլետ» է բեմադրվում». «Համլետ»-ին մարմնավորում է Լիդիա Գրիգորյանը

«Մի քանի տարի առաջ, երբ ստացա Համլետ խաղալու առաջարկ, քունս կորցրեցի, որովհետև գիտեի ինձ ինչ է սպասվում», - Tert.am Life-ի հետ զրույցում ասաց դերասանուհի Լիդիա Գրիգորյանն, ով փորձերի ողջ ընթացքում քնից բացի կորցրել է նաև 5 կգ քաշ:

Հ. Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնում ռեժիսոր Գրիգոր Խաչատրյանի բեմադրությամբ «Համլետ»-ը հանդիսատեսի դատին կհանձնվի հունիսի 22-ին, իսկ մինչ այդ թատրոնում կայացավ ներկայացման  փակ դիտումը: Ներկայացման մեջ զբաղված են Գագիկ Մկրտչյանը, Լուիզա Ղամբարյանը, Դիանա Մալենկոն, Վիլեն Սարգսյանը, Վլադիմիր Մսրյանը, Արմեն Մեսրոբյանը և այլք: Սիրանույշից հետո, Հայաստանում Լիդիան առաջին կինն է, ով մարմնավորում է Համլետին:

Ռեժիսորի խոսքով՝ կարծրատիպերը կոտրելու ժամանակն է:

 «Համլետը մեզ մոտ մեծ կարծրատիպերի տակ է, հայ հանդիսատեսը պատկերացնում է 2 մետրանոց բարձրահասակ տղա, ով թուրը ձեռքին խոսում է Հայոց ցեղասպանությունից:

Համլետը դրա մասին չէ, Համլետը դեր չէ, այլ՝ կերպար է: Իմ համոզմամբ՝ Համլետի նման կերպար համաշխարհային գրականությունը չունի:

Կիրթ, անանձնական, դաստիարակված և այս համագումարի մեջ անտանելի՝ իր պերֆեկցիոնիզմի մեջ: Ես տեսել եմ դա Լիդիայի մեջ, նա համապատասխանում է և՛ արտաքնապես, և՛ ներքինով»,- նշում է ռեժիսորը:

Նրա համոզմամբ՝ մեր հասարակությունը մի խնդիր ունի, պայմանականությունը լավ չի ընկալում:

«Սերիալային դաստիարակությունը մեր հանդիսատեսի ճաշակը և որակը փոխեց, որովհետև այնտեղ երևակայության հետ կապված ոչինչ չկա:

«Ես հասկանում եմ, որ վարչապետի հեծանիվ քշելը դեպք է, բայց նաև դեպք է, որ մայրաքաղաքի թատրոններից մեկում «Համլետ» է բեմադրվում: Դա պարտադիր պետք է նայել, որովհետև դա՝ դեպքերի դեպքն է»,- ասում է բեմադրիչը:

Դերասանուհի Լիդիա Գրիգորյանը խոստովանում է՝ «Համլետ»-ը իր կյանքի ամենաբարդ դերն է:

«Եվ՛ հեշտ էր, և՛ շատ բարդ այս պատասխանատվությունը վերցնել ինձ վրա: Ինձնից առաջ, առաջին անգամ Համլետ խաղացել է Սիրանույշը՝ 1901թ-ին, ես Հայաստանում այս դերի 2-րդ կին դերակատարն եմ:

ՌԵժիսոր Գրիգոր Խաչատրյանի մտահղացումն էր, նա այս ներկայացումով ուզում է ցույց տալ, թե ինչպիսին է իր պատկերացրած Համլետը, ինչ արժեհամակարգով, ինչպես է տվյալ կերպարը կյանքը ողբերգական դարձնում իր կայացման ճանապարհի ընթացքում:

Իր կյանքում առաջին անգամ բախվելով մահվան ու դավաճանության հետ, ճանաչելով մարդուն՝ վերջում իր ողբերգական ավարտն է ունենում»,- պատմում է դերասանուհին:

Նրա խոսքով՝ Համլետին պատրաստվել են երկար տարիներ, սկզբում ուսումնասիրություններ են արել, բազում գրքեր կարդացել տարբեր լեզուներով: Երկար նախապատրաստվելուց հետո կարճ ժամանակ աշխատել են սեղանի շուրջ ու սկսել բեմական փորձերը:

«30-40 բեմական փորձ ենք ունեցել, նման գործի համար դա շատ արագ արդյունք է:  Երբ սկսվեցին բեմական փորձերը, ինձ շատ էին ասում, որ նիհարելուց բացի դեմքիս արտահայտությունն է փոխվել: Երևի կերպարն էր ձևավորվում:

Բացի այն, որ պիտի Համլետի կերպարը հաղթահարեի, Հայաստանում կարծրատիպեր կոտրելու  մեծ խնդիր կար:

Համլետի կերպարը ստացել ենք այնպիսին, որ ոչ տղա է, ոչ աղջիկ, ինքը մարդ է, ոչ թե սեռ: Դրա համար արտաքնի հետ կապված ոչ մի հնարքներ չենք կիրառել, մազերս չեմ կտրել կամ հավաքել, անգամ ձայնս չեմ փոխում»:

Գրիգոր Խաչատրյանի խոսքով՝ հանդիսատեսը միշտ պիտի պատասխան ստանա, թե ինքը որ ժամանակներում է ապրում:

«Համլետն ասում է՝ ժամանակը դուրս է սայթաքել իր շավղից, և պիտի  ստանա գլխավոր հարցի պատասխանը՝ լինե՞նք, թե՝ չլինենք:

Լիդիայի հետ ստեղծագործական վեճեր ունեցել ենք, բայց դա կոնֆլիկտ չեմ համարում, ես թատերախմբում կոնֆլիկտները չեմ ընկալում, ես հարմարավետություն սիրող եմ, պիտի վստահեմ մարդկանց:

Ամենակարճ փորձերն են եղել, որ ես երբևէ բեմադրել եմ: Ստեղծագործական խումբը շատ արագ ստացավ իմ պատերացրածը: Հանդիսատեսին առաջարկում ենք որակով ու ճաշակով գործ»,- նշեց բեմադրիչը:

«Շնորհակալ եմ Գրիգոր Խաչատրյանին, որ նման բան տեղի ունեցավ իմ կյանքում, նա այն բացառիկ ռեժիսորներից է, ում հետ աշխատելը գերագույն հաճույք է: Անակնկալներով լի փորձեր ենք ունեցել, փորձություններ ենք հաղթահարել: Շատ հետաքրքիր էր ընթացքը մեզ համար, ու հիմա տխրում եմ, որ ավարտվեց»,- անկեղծացավ դերասանուհին:

Հեղինակ՝ Անի Մնացականյան