Միզային ուղիների վարակային բարդություններ

Ներհիվանդանոցային միզային ուղիների վարակային բարդությունները համարվում են լրացուցիչ հիվանդություններ, որոնք երկարացնում են հիմնական հիվանդության բուժման տևողությունը` միջինում 4-20 օրով, բարձրացնում են բուժման ծախսերը` 150-3.000 ԱՄՆ դոլարով (կախված հիվանդության ծանրության աստիճանից` տարբեր երկրների հաշվարկների տվյալներով), բացասաբար են անդրադառնում հիմնական հիվանդության ելքի վրա: Երբեմն միզային ուղիների վարակային բարդություններին բնորոշ կլինիկական ախտանշանները նույնիսկ կարող են բացակայել:

Դա նկատվում է հատկապես միզային կատետրավորում ունեցող մեծահասակների և ընկճված դիմադրողականությամբ հիվանդների մոտ: Հաճախ վարակային բարդություն առաջացնող ախտաբանական վիճակը տարածվում է գերազանցապես ընդգրկելով միզային ուղու որևէ օրգան: Այս դեպքում այն կարող է արտահայտվել որպես այդ օրգանի ինքնուրույն հիվանդություն և ընթանալ հետևյալ կլինիկական ձևերով.

1) ցիստիտ

2) պիելիտ

3) պիելոնեֆրիտ

4) միզուկաբորբ

5) հետվիրահատական վերքի վարակային բարդություն և այլն

Ներհիվանդանոցային միզային ուղիների վարակային բարդությունների ուսումնասիրման ընթացքում հայտնաբերվել են մի շարք գործոններ, որոնք նպաստում են դրանց ծագմանն ու զարգացմանը: Դրանք են.

1) միզապարկի կատետրավորումը: Բազմաթիվ հետազոտություններ ցույց են տվել, որ միզային ուղիների վարակային բարդությունների 62,8%-ը կատետր- համակցված են: Այս բարդությունների առաջացումը կանխելու նպատակով անհրաժեշտ է իրականացնել նշված վիճակագրության ներքին կառուցվածքի մանրամասն վերլուծությունը: Արդյունքում պարզ է դարձել, որ առաջնահերթ նշանակություն ունի միզային կատետրի պահպանման տևողությունը: Բազմաթիվ հետազոտությունների արդյունքները ցույց են տալիս, որ միզային կատետրի պահպանման լավագույն միջին տևողությունը կազմում է 4-7 օր: Այն գերազանցելու դեպքում դիտվում է միզային ուղու վարակային տարբեր բարդությունների ծագման մակարդակի բարձրացում: 31,3% են կազմել այն հիվանդները, որոնց մոտ կատետրի պահպանման տևողությունը գերազանցել է 7 օրը: 7,6% տոկոս կազմել են չհիմնավորված կատետրավորումները: 16,8 % են կազմել այն հիվանդները, որոնց միզային կատետրի խնամքը իրականացվել է սխալներով և հիվանդների 19,8%-ը ենթարկվել են ոչ համարժեք հակաբիոտիկային բուժման:

2) տարիքը` տարեցների մոտ հաճախ միզային ուղիների վարակային բարդություններին բնորոշ կլինիկական ախտանիշները բացակայում են,

3) սեռը` կանանց մոտ այն արձանագրվում է ավելի հաճախ, ինչը պայմանավորված է նրանց միզային ուղիների անատոմիական առանձնահատկություններով: Կանանց մոտ հղիության և հետծննդյան շրջանում միզային ուղիներում տեղի են ունենում ֆիզիոլոգիական փոփոխություններ, որոնք հեշտացնում են մանրէների թափանցումը միզապարկ,

4) ֆիզիկական ցածր ակտիվությունը, սահմանափակ շարժունությունը,

5) իմունային համակարգի ընկճվածությունը,

6) միզային ուղիներում վնասվածքների առկայությունը,

7) միզագոյացման և միզարտադրության խանգարումները,

8) օրգանիզմում այլ վարակի օջախների առկայությունը;

Աղբյուրը՝ NCDC, Armenia