Քոս. ախտանշաններն ու կանխարգելումը

20:35 • 23.05.16

Քոսը վարակիչ մակաբուծային հիվանդություն է, որն առաջանում է մաշկի մեջ քոսի տզի(Acarus Scabiei, Sarcoptes Hominis) ներթափանցման դեպքում։

Քոսի կանխարգելման համար կարևոր դեր ունի անձնական հիգիենան և պատշաճ ջրամատակարարումը:

Հիվանդության հիմնական ախտանշանն է պապուլովեզիկուլյար ցանը, որը հաճախ առաջանում է ձեռքերի, հատկապես միջմատնային թաղանթների, արմունկների, ծնկերի, կրծքի և ուսերի վրա:

Հիվանդությունը հաճախ առաջացնում է սուր քոր, հատկապես գիշերը: Քորելը առաջացնում է խոցեր, որոնք կարող են վարակվել մանրէներով: Քոսի ավելի ծանր տեսակը, որը հայտնի է որպես նորվեգական քոս, տարածված է թույլ իմունային համակարգ ունեցող մարդկանց շրջանում:
Հիվանդության այս ձևի ժամանակ վեզիկուլները մաշկի վրա առաջացնում են հաստ կեղևներ, իսկ քորը կարող է լինել ոչ սուր կամ բացակայի:

Քոսը առաջացնում է միկրոսկոպիկ տիզը (Sarkoptes skabei): Մարդը վարակվում է հիվանդի հետ անմիջական շփման միջոցով՝ օգտագործելով նրա հագուստը, սպիտակեղենը:

Բեղմնավորված տիզը ներթափանցում է մաշկի մեջ և ձվադրում: Ձվերից գոյացած թրթուրները դուրս են գալիս մաշկի երես և ձևափոխվում են հասուն տզի: Բեղմնավորումը կատարվում է մաշկի վրա: Հասուն տիզը կարող է ապրել մաշկի վրա մոտ 1 ամիս: Լքելով մարդու մարմինը՝ տիզը կարող է գոյատևել 48-72 ժամ: Քոր եկող ցանը, որը բնորոշ է քոսին, իրենից ներկայացնում է ալերգիկ ռեակցիա: Քոսով առաջին անգամ վարակված մարդկանց մոտ ախտանշանները սովորաբար արտահայտվում են 4-6 շաբաթ անց:

Հաջորդ վարակման ժամանակ ախտանշաններն ի հայտ են գալիս մի քանի օրվա ընթացքում:
Քոսի դեմ պայքարի և կանխարգելման գործքում կարևոր դեր է խաղում անձնական հիգիենայի պահպանման մակարդակի բարձրացումը, որի ապահովման համար կարևոր դեր ունի բավարար ջրամատակարարումը: Վարակված հագուստն անհրաժեշտ է լվանալ տաք օճառաջրում և մանրէազերծել:

Աղբյուր՝ NCDC, Armenia ֆեյսբուքյան էջ