Շաքարային դիաբետի բուժումը տիբեթյան բժշկության մեթոդներով

Արևմտյան բժշկության մեջ 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետը համարվում է անբուժելի հիվանդություն: Այդ հիվանդության առկայությունը նշանակում է ցմահ դեղահաբերի օգտագործում ու արյան մեջ շաքարի մակարդակի վերահսկում: Բացի այդ այն նաև հանգեցնում է մի շարք այլ հիվանդությունների առաջացման, ուստի արևելյան բժշկության համաձայն 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետի բուժումը գրեթե անհնար է:

Մարդու մասին ժամանակակից զարգացած գիտությունը չի կարողանում գտնել հիվանդությունների վերջնական բուժման միջոցները, սակայն այն նույնիսկ չի էլ փորձում դիտարկել օրգանիզմը որպես ընդհանուր համակարգ: Շաքարային դիաբետի բուժման միակ տարբերակն այսօր բուժման հին, ոչ ավանդական, այընտրանքային միջոցներին դիմելն է:

Տիբեթյան կամ բուդդայական բժշկության ներկայացուցիչները հաստատ գիտեն՝ ինչպես բուժել շաքարային դիաբետը, և նրանց մեթոդների արդյունավետությունը կասկածի տակ առնելը կնշանակի ամբողջ կյանքում արհեստական դեղամիջոցների օգնությամբ ապրել ու չտալ օրգանիզմին ապաքինվելու ոչ մի հնարավորություն:

Տիբեթյան բժշկությունը արդեն առաջին հարյուրամյակը չէ, որ գրավում է մարդկանց ուշադրությունը: Այն հիմնված է մարմնի էներգիայի ու տարրերի հավասարակշռեցման, ինչպես նաև մարդու ու շրջակա միջավայրի փոխադարձ կապի վրա: Նույնիսկ մարդու մտքերը ազդում են նրա առողջության վրա: Տիբեթաբուժությանն անդրադառնալիս՝ պետք է հաշվի առնել, որ հին տրակտատներում մարդու օրգանիզմը դիտարկվում է որպես 3 բաղադրիչի՝ քամու, լորձի ու լեղու համադրություն: Դրանք նաև անվանվում են սկզբեր կամ «դոշաներ»:

Այս երեք բաղադրիչները ձևավորում են մարդու մարմնի կառուցվածքի տեսակը, նրա առանձնահատկություններն ու բնավորությունը: Մարդու գենետիկորեն ձևավորված մարմինն անվանվում է «Պրակրիտի» կամ «առաջինը ստեղծված»: Մարդու մարմին ներկայիս վիճակն անվանվում է «Վիկրիտի», իսկ «Պրակրիտի»-ի և «Վիկրիտի»-ի միջև բոլոր վիճակները համարվում են դիսբալանս կամ հիվանդություն:

Անհրաժեշտ է նաև նշել, որ հին Տիբեթում առողջության վիճակը շատ կարևոր էր և պետք էր շատ ուշադիր լինել: Հիվանդությունների բուժման համար տիբեթյան բժշկությունում օգտագործվում են միայն բնական բաղադրիչներ և հին բաղադրատոմսեր, որոնք չեն փոփոխվել դարեր շարունակ: Տիբեթյան բժշկության մեջ որպես բուժման միջոց կարող են օգտագործվել տեղի աղբյուրների ջուրը, ուտեստների ու ըմպելիքների բաղադրատոմսերը կամ սննդի մեջ որոշ սահմանափակումները: Մերսումը, այրումն ու ասեղնաբուժությունը նույնպես համարվում են բազմաթիվ հիվանդությունների բուժման միջոց:

Շաքարային դիաբետը տիբեթյան բժշկական տրակտատներում անվանվում է «չին-նի-զա-կխու» կամ միզազատության հիվանդություն՝ մեզի մեջ սննդի հյութի պարունակության պատճառով: Բուժման ուղղությունը կախված է մարդու հիմնական «դոշայից»:

Դրանք լինում են 3 տեսակի՝ քամի, լորձ ու լեղի:

Շաքարային դիաբետը առավել հաճախ հանդիպում է «Լեղու» տիպի մարդկանց մոտ, ովքեր աչքի են ընկնում ավելորդ քաշով, դեմքի կարմրությամբ, դյուրագրգիռ կամ անկառավարելի բնավորությամբ: Ավելի քիչ այս հիվանդությամբ տառապում են «Լորձի» տիպի մարդիկ՝ բարեսիրտ, գիրության հակումով, սպիտակավուն մաշկով, հանգիստ բնավորությամբ դանդաղաշարժ անձիք:

Ամենահազվադեպն այս հիվանդությունը հանդիպում է «Քամու» տիպի մարդկանց մոտ, ովքեր շարժուն են, կենսուրախ, նիհար և դիմացկուն: Նրանք սովորաբար ունենում են ոչ այնքան վառ արտաքին, բայց աչքի ընկնող դիմախաղ ու ժեստիկուլյացիա:

Հարկ է նշել, որ շաքարային դիաբետն ունենում է որոշ նախազգուշացնող ախտանշաններ.

աչքերի թարախակալում կամ ակնագարուկ (տիկնակլունձ, Ячмень)

քրտնարտադրություն,

քնի խանգարում,

թուլություն

կարմրություն կամ թեթև բորբոքում ծալքերի հատվածներում

ֆուրունկուլներ,

շուրթերի չորություն և ճաքեր,

ծարավի զգացում ու հաճախակի միզելու ցանկություն (մեզը հիմնականում լինում է բաց գույնի):

Այս ամենը լիում է ավշի շրջանառության խանգարման, վնասակար նյութերի կուտակման, մարսողության խանգարման ու կենսաքիմիական գործընթացների դանդաղեցման արդյունքում: Նման խանգարումները կարող են պայմանավորված լինել վատ էկոլոգիայով, սխալ սննդակարգով ու նստակյաց ապրելակերպով:

Տիբեթյան բժշկության տեսանկյունից, դիաբետն առաջանում է օրգանիզմում «Լորձի» ու «Լեղու» մակարդակների բարձրացումից: «Լեղին» բնական մարմնացումն է Ջրի ու Կրակի: Առաջին 2 դոշաները պատասխանատու են ճիշտ սնվելու համար, իսկ «Քամին» առաջացել է որպես հավելյալ գործառույթ:

Շաքարային դիաբետը կարող է առաջանալ չափազանց քաղցր կամ աղի սննդի չարաշահումի հետևանքով: Հավելյալ գործոններ կարող են հանդիսանալ նստակյաց կյանքը, խոնավ վայրերում երկար բնակվելը կամ բնածին հակումը:

Տիբեթյան մեթոդներով այս հիվանդության բուժման արդյունավետությունը կախված է դրա փուլից (որքան երկար ժամանակ է հիվանդ մարդը, այնքան դժվար է բուժելը): Հիվանդությունը սուր փուլում ախտորոշելն ու բուժելը բավական հեշտ է: Մեծ նշանակություն ունի նաև հիվանդի տարիքը և նրա գործադրած ջանքերը (անհրաժեշտ է փոխել ապրելակերպը և հետևել որոշ սննդային սահմանափակումների):

Հաճախ տիբեթյան բժշկությամբ զբաղվողները շաքարային դիաբետի դեպքում խորհուրդ են տալիս.

ավելացնել օրվա ընթացքում օգտագործվող ջրի քանակը (հատկապես սառը ջրի),

բացառել շատ համեմված, կծու և ճարպոտ սնունդը,

բացառել հացն ու հացաբուլկեղենը, քացախը և ձիթապտուղները,

ուտել հնարավորինս շատ հում բանջարեղեն ու մրգեր,

ամբողջությամբ բացառել սպիտակ շաքարավազով պատրաստված քաղցրավենիքը:

Այս ուղղորդումներին հետևելով՝ հնարավոր կլինի ճնշել «Լեղու» գործողությունները և հիվանդի քաշը աստիճանաբար կսկսի նվազել: Եթե նույն կերպ անհրաժեշտ է ազդել «Լորձի» վրա, ապա տիբեթյան բժշկությունը խորհուրդ է տալիս օրվա ընթացքում խմել կոճապղպեղով թեյ և ուտել կոշտ սնունդ՝ հում կամ շոգեխաշված վիճակում: Անհրաժեշտ է նաև բացառել տապակած, ճարպոտ ու չափազանց քաղցր սնունդը, սակայն կարելի է ուտել մի փոքր ոչխարի, հավի կամ ձկան միս:

«Քամիների» համար ամենակարևորը հանգիստ վիճակը պահպանելը, սթրեսերից խուսափելն ու սթրեսային իրավիճակների ստեղծման պատճառ չդառնալն է: Իրենց բնությունից ելնելով՝ այս տիպի մարդիկ նյարդային մի փոքր պոռթկումով կարող են խափանել օրգանիզմում «Լեղու» և «Լորձի» հավասարակշռությունը: «Քամու» տիպի մարդիկ պետք է էությամբ լինեն հանգիստ ու ներդաշնակ:

Տիբեթյան բժշկության մոտեցումը շաքարային դիաբետի բուժմանը ժամանակակիցների համար շատ օրիգինալ է, սակայն մեկ-երկու դար առաջ այս հիվանդությունը շատ ավելի հազվադեպ էր հանդիպում, քանի որ մարդիկ մարմնի հիմնական տարրերի առողջ ու ներդաշնակ համադրությանն ավելի մեծ ուշադրություն էին դարձնում և հետևում էին բժիշկների խորհուրդներին: Սինթետիկ հավելումների ու քիմիական դեղերի փոխարեն օգտագործվում էին բնական տարբերակները:  Բացի այդ, շաքարային դիաբետի բուժման համար օգտագործվում էին նաև դեղաբույսերի եփուկներ ու թուրմեր, մարմնի տաքացում, 18 և 19 ողերի այրում և շատ ուրիշ մեթոդներ:

Հարկ է հիշել, որ հիվանդության բուժման համար ամենակարևորը բոլոր նշանակումներին ու խորհուրդներին հետևելն է, նույնիսկ եթե դրանք թվում են անհեթեթ ու անկարևոր (օրինակ՝ կովերի հոտի հետ ոտաբոբիկ 3000 կմ քայլելու խորհուրդը): Ժամանակակից բժշկության մեջ դեռ չեն եղել շաքարային դիաբետի ամբողջական բուժման դեպքեր դեղորայքի միջոցով, սակայն կարելի է գտնել բուժման հազարավոր դեպքեր այլընտրանքային կամ ոչ ավանդական բժշկության միջոցով:

Նյութի աղբյուրը՝ econet.ru