Ինչպե՞ս կանխել միկոզի առաջացումը

Սնկերը, մեկ անգամ մաշկի կամ եղունգների վրա «բնակություն հաստատելով», այլևս չեն վերանում, եթե դրանց բուժմամբ չզբաղվել: Միկոզը բուժելու համար անհրաժեշտ է նախապես կանխարգելել դրա առաջացումը:

Ինչպես հաղորդում է aif.ru կայքը, ամենից հաճախ մարդիկ վարակվում են սնկային հիվանդություններով, երբ չպաշտպանված ոտքերով քայլում են այն տարածքով, որտեղ գտնվում են հիվանդ մարդու մաշկից մնացած թեփեր: Սակայն դա միշտ չէ, որ հանգեցնում է վարակման, քանի որ հիվանդության զարգացման համար անհրաժեշտ են հատուկ պայմաններ, օրինակ՝ թույլ իմունային համակարգ, ուստի պետք է ամեն կերպ բարձրացնել իմունիտետը՝ սպորտով զբաղվել, հաճախ զբոսնել, ճիշտ սնվել (անհրաժեշտ է սահմանափակել հավի մսի և հավկիթի օգտագործումը, որոնց մեջ, ցավոք, մեծ քանակությամբ հակաբիոտիկներ են պարունակվում), ընդունել վիտամիններ, խուսափել արևայրուքից: Սակայն միկոզից խուսափելու համար այսքանը, բնականաբար, բավարար չէ:

Կարևոր է

Շաքարային դիաբետը բարձրացնում է եղունգների և ոտնաթաթի միկոզի վտանգը 3-4 անգամ: Վտանգավոր էնդոկրին հիվանդության զարգացումը կանխելու համար տարվա մեջ մեկ անգամ անհրաժեշտ է ստուգել արյան մեջ A1c հեմոգլոբինի մակարդակը: Այս անալիզը թույլ է տալիս հայտնաբերել հիվանդությունը դեռ նախնական փուլում և կանխել դրա զարգացումը ածխաջրերի ցածր պարունակությամբ դիետայի միջոցով և առանց ինսուլինի օգնության:

Խուսափել տաքությունից ու խոնավությունից

Սնկերը կարող են գոյատևել նույնիսկ շատ ցածր ջերմաստիճանում, սակայն հարմարավետ կյանքի համար նրանց անհրաժեշտ է տաքություն ու խոնավություն, ուստի պետք է խուսափել նման միջավայր ստեղծելուց: Այս միկրոօրգանիզմները կարողանում են հեշտությամբ ներթափանցել մարդկանց մաշկի կամ եղունգի մեջ, եթե կան վնացվածքներ կամ ճաքեր: Այդ իսկ պատճառով ցանկացած վնասվածք անհրաժեշտ է մշակել և փակ պահել: Միկոզը կարող է առաջանալ ցանկացած տարիքի, սեռի ու մասնագիտության մարդկանց մոտ, սակայն վտանգի գոտում են հատկապես նրանք, ովքեր ստիպված են մշտապես փակ կոշիկ կրել: Հատկապես վտանգավոր է ջերմաստիճանների հակադրությունը, երբ մարդը տաք միջավայրից միանգամից դուրս է գալից ցուրտ միջավայր և հակառակը: Կարելի է ասել, որ սնկային հիվանդությունը համարվում է մասնագիտական շտապ օգնության բժիշկների, զինվորականների, մարզիկների, հրշեջների և շատ ուրիշների համար:

Ոտքերը խոնավությունից ու տաքությունից պաշտպանելու համար անհրաժեշտ է.

o    կոշիկն ընտրել եղանակին համապատասխան,

o    խուսափել անհարմար, նեղ ու արհեստական կոշիկից, որը թույլ չի տալիս, որ ոտքերը շնչեն,

o    փոխել կօշիկները փողոցից ներս գալիս (հատկապես տարվա ցուրտ եղանակին),

o    չկրել նույն կոշիկը ամեն օր: Անհրաժեշտ է ունենալ մի քանի զույգ կոշիկ, քանի որ դրանց ամբողջական չորանալու համար անհրաժեշտ է առնվազն 48-72 ժամ: Բացի այդ, ամսվա մեջ մեկ անգամ անհրաժեշտ է մշակել կոշիկները հակասեպտիկներով (քլորհեքսիդինի կամ միրամիստինի 0,5-1%-անոց լուծույթով): Կարելի է օգտագործել կոշիկները չորացնելու համար նախատեսված հատուկ սարքից, որը ուլտրամանուշակագույն ճառագայթների միջոցով ոչ միայն չորացնում է, այլ նաև մանրէազերծում է կոշիկի ներքին մակերեսը:

Պաշտպանիչ միջոցներ

Հիվանդության առաջացման վտանգը նվազեցնելու համար պետք է հետևել որոշ կանոնների.

·         Անհրաժեշտ է լվանալ անկողնային սպիտակեղենն ու սրբիչներն առնվազն 60 աստիճան ջերմաստիճանում:

·         Պետք է հնարավորինս պայքարել ոտքերի քրտնարտադրության դեմ:

·         Տան բոլոր անդամները պետք է ունենան իրենց անհատական կոշիկներն ու հողաթափերը: Հյուրերի համար անհրաժեշտ է գնել ռետինե հողաթափեր և պարբերաբար մշակել դրանք հակասեպտիկով:

·         Ոտքրը պետք է ամեն օր լվանալ ջրով ու օճառով և լավ չորացնել, հատկապես՝ մատների միջև հատվածները, որտեղ մաշկը հատկապես նուրբ է ու զգայուն:

·         6-8 շաբաթը մեկ անգամ հնարավորության դեպքում անհրաժեշտ է գնալ մաշկաբանի մոտ կամ ոտնահարդարման սրահ, սակայն պետք է ընտրել միայն մասնագիտացված սրահները:

·         Ոչ մի դեպքում չի կարելի փորձել կոշիկը մերկ ոտքով: Անհրաժեշտ է անպայման գուլպաներ հագնել:

·         Չի կարելի արհեստականորեն երկարացնել եղունգը: Արհեստական ու բնական եղունգների միջև ստեղծվում է ջերմոցային էֆեկտ, որը սնկերի գոյատևման համար հիանալի միջավայր է:

·         Բացի այդ, անհրաժեշտ է խուսափել հասարակական վայրերում ոտաբոբիկ քայլելուց, ինչպիսիք են՝ լողափը, սպա-կենտրոնները, շոգեբաղնիքները, մարզասրահները, հանդերձարանները, լողավազանները և այլն: Սնկերը փոխանցվում են սպիտակեղենի, գորգերի և ընդհանուր կոշիկների միջոցով: Կանխարգելման համար կարելի է օգտագործել հատուկ հակասնկային միջոցներ քսուքների ու եղունգի լաքերի տեսքով, որոնք պաշտպանում են վարակումներից: