Ինչ են թրոմբները և ինչ է հարկավոր անել դրանց առաջացման դեպքում

Երբ թրոմբը խցանում է արյունատար անոթը, առաջանում է երակային թրոմբոէմբոլիզմ: Երբ այն խցանում է ավելի խորքային երակները, ապա առաջանում է խորքային երակների թրոմբոզ: Սակայն եթե թրոմբն առաջանում է թոքերում, ապա սա հանգեցնում է թոքային թրոմբոէմբոլիզմի:

Թրոմբոզն ու թրոմբոէմբոլիզմը շատ հազվադեպ են հանդիպում, սակայն հղիության և հետծննդաբերական շրջանում կանայք ավելի են հակված այս խանգարումներին, քանի որ հղության հորմոնը՝ էստրոգենը փոփոխություններ է անում արյան մեջ: Այդ հորմոնի պատճառով արյունն ավելի արագ է մակարդվում: Հնարավոր է, որ սա բնության կողմից տրված մի պաշտպանիչ մեխանիզմ է, որպեսզի կանանց մոտ հետծննդաբերական արյունահոսություններ ավելի քիչ լինեն:

Բացի այդ, հղիության վերջին ամիսներին արգանդի ծանրության հետևանքով սեղմվում է սիներակը, ինչի պատճառով վատանում է ոտքերում արյան շրջանառությունը, ընդ որում՝ անշարժությունը միայն էլ ավելի է վատացնում իրավիճակը:

Նախկինում ծննդաբերությունից հետո կանայք 1-2 շաբաթ անկողնում էին անցկացնում, սակայն հիմա նույնիսկ կեսարյան հատումից հետո խորհուրդ է տրվում հնարավորինս շուտ սկսել շարժվել՝ թրոմբների առաջացումից խուսափելու համար:

Բացի այդ, ծննդաբերությունից հետո հարկավոր է անպայման ստուգել ոտքերը, քանի որ ամենից հաճախ հենց ոտքերում են առաջանում թրոմբներ: Հարկավոր է անպայման տեղյակ պահել բժշկին, եթե.

·         ոտքերում (հատկապես միայն մեկում) նկատվում են ցավեր ու տհաճ զգացողություններ,

·         մարմնի ջերմատիճանը բարձրանում է,

·         այտուցվում են ոտնաթաթերն ու կոճերը,

·         առաջանում է թեթև հևոց ու կրծքի ցավեր,

·         նկատվում է ցավ որովայնի ստորին հատվածում:

Այս ախտանշաններից որոշները (օրինակ այտուցվածությունը) հղիության ընթացքում սովորական երևույթ են, ուստի պետք չէ հուսահատվել ու խուճապի մատնվել:

Որոշ կանայք շատ ավելի վտանգված են, քան մյուսները: Ռիսկային են.

·         35 տարեկանից բարձր կանայք,

·         շատ գեր կանայք,

·         կանայք, որոնց մոտ նախկինում թրոմբներ են եղել,

·         երակների վարիկոզային լայնացման ծանր փուլերով տառապողները,

·         ծխախոտը չարաշահող կանայք,

·         մանգաղաբջջային անեմիայով տառապողները,

·         բորբոքային հիվանդությամբ տառապողները:

Ոմանց մոտ տրոմբոզի առաջացման վտանգը կապված է հենց հղիության հետ, օրինակ՝

·         բազմապտուղ հղիության դեպքում,

·         էկլամպսիայի դեպքում,

·         եթե հղիությունն արդեն 4-րդն է կամ ավելին,

·         վարակների դեպքում (օրինակ միզուղիների վարակների),

·         ծննդաբերությունից հետո մեծ քանակությամբ արյուն կորցնելու դեպքում,

·         կեսարյան հատման դեպքում:

Եթե ռիսկային գործոնները շատ են, ապա բժիշկը կարող է կանխարգելիչ նպատակներով նշանակել ոչ մեծ չափաբաժնով հակակոագուլյանտներ:

Սակայն ամբողջ հղիության ընթացքում նման դեղամիջոցների օգտագործման դեպքում հարկավոր է խորհրդակցել բժշկի հետ և որոշել ցավազրկման հետագա միջոցը: Որոշ դեղամիջոցներ չի կարելի օգտագործել էպիդուրալ անզգայացման հետ մեկտեղ: Հիվանդը նաև ստիպված կլինի բժշկի հետ նախապես որոշել արյունը ջրիկացնող ու անզգայացնող դեղամիջոցները: Բացի այդ, եթե նախկինում արդեն եղեն են թրոմբների հետ կապված խնդիրներ, սակայն դեղամիջոցների կարիք նարկայում արդեն չկա, հնարավոր է, որ ծննդաբերությանը մոտ լինի դրանք կրկին ընդունելու անհրաժեշտություն:

Թոքային թրոմբոէմբոլիզմը համարվում է Մեծ Բրիտանիայում հղի կանանց ու ծծնդկանների մահացության հիմնական պատճառը: Այն ամեն տարի խլում է 16 կնոջ կյանք:

Հղիությունն ինքնին բարձրացնում է թրոմբոզի հավանականությունը 5 անգամ, իսկ կեսարյան հատումը՝ 10 անգամ: Կեսարյան հատման վիրահատությունների մոտ 1%-ի դեպքում առաջանում են թրոմբների հետ կապված խնդիրներ:

Նյութի աղբյուրը՝ trental.ru