Օստեոխոնդրոզի առաջացման ներքին և արտաքին պատճառներն ու ախտանշանները

doctors.am-ը գրում է. չնայած որ «խոնդրոզ» բառը հունարենից թարգմանած նշանակում է «աճառ, կռճիկ»՝ օստեոխոնդրոզ բառը ընկալվում է ոչ թե որպես աճառային հյուսվածքի ամբողջական վնասվածք, այլ միայն ողնաշարային աճառների խնդիրներ: Օստոխոնդրոզի դեպքում խախտվում է միջողնային սկավառակների կառուցվածքը, և հետևաբար, նրանց ֆունկցիան: Միջողնային սկավառակները ապահովում են մեր ողնաշարի ճկունությունն ու շարժունակությունը:

Օստեոխոնդրոզի պատճառները լինում են ներքին (էնդոգեն) և արտաքին (էկզոգեն):

Էնդոգեն պատճառ կարող են լինել ներարգանդային ողնաշարի զարգացման խախտումները, ժառանգական նախատրամադրվածությունը և աճառային հյուսվածքի փոփոխությունները աճման ընթացքում:

Օստեոխոնդրոզի էկզոգեն պատճառը ողնաշարի վրա ծանրաբեռնվածության սխալ բաշխումն է, որն էլ ամենաճնշված հատվածներում հանգեցնում է աճառային հյուսվածքի փոփոխության: Հիվանդություն կարող են առաջացնել նաև ողնաշարի վնասվածքները, վարակները, մեջքի թուլացած մկանները, ողնաշարի Տ-աձև կորությունը, ծանրություններ քարշ տալը, անհարմար դիրքում երկարատև մնալը և այլն:

Օստեոխոնդրոզ կարող է ի հայտ գալ ոչ միայն սխալ կեցվածքով մարդկանց մոտ, այլև նրանց, ովքեր ֆիզիկապես մարզվում են: Բացի զուտ մեխանիկական պատճառներից, օստեոխոնդրոզի առաջացմանը նպաստում են նաև նյութափոխանակության խանգարումը (հիմնականում ֆոսֆորի, կալցիումի ), միկրոտարրերի և վիտամինների (մագնիում, ցինկ, վիտամին D) պակասը:

Ի՞նչ է տեղի ունենում

Ծանրություններ բարձրացնելիս, ցատկեր կատարելիս, մշտապես ծանրություններ բարձրացնելիս առաջանում են միջողնային սկավառակների միկրովնասվածքներ: Եթե դա տեղի է ունենում պարբերաբար, ապա միջողնային սկավառակները ժամանակի ընթացքում կորցնում են ճկունությունը, մաշվում , և ողերի միջև հեռավորությունը նվազում է:

Ինչպե՞ս է այն դրսևորվում

Օստեոխոնդրոզի գլխավոր նախանշանը ցավն է: Անկախ այն բանից, թե որտեղ են գտնվում վնասված միջողնային սկավառակները, ցավ կարող է զգացվել պարանոցի, ուսերի, ձեռքերի, մեջքի և նույնիսկ կրծքավանդակի շրջանում: Երբեմն մարդուն թվում է, թե սիրտն է ցավում, այնինչ դա օստեոխոնդրոզի հետևանքով առաջացած մկանային ցավ է: Միաժամանակ մարդը զգում է գերլարվածություն և նյարդերի ընդարմացում:

Նման բողոքների դեպքում պետք է դիմել նյարդաբանին և վնասվածքաբանին: Բժիշկը զննում է ողնաշարը, ստուգում ուղեղի արյունաշրջանառությունը, անհրաժեշտության դեպքում նշանակում ռենտգենոգրաֆիա, ԿՏ կամ ՄՌՏ հետազոտություն:

Օստեոխոնդրոզի բուժման մեթոդները բազմազան են. դեղորայք, մանուալ թերապիա, ասեղնաբուժություն, մերսումներ և բուժական մարմնամարզություն: Միայն այն դեպքերում, եթե հիվանդությունը ուղեկցվում է ճողվածքով, կատարվում է վիրահատական միջամտություն: