Վեներական հիվանդությունների փոխանցման ճանապարհները, ախտանշաններն ու դրանց առաջացրած բարդությունները

Վեներական հիվանդություններն այն հիվանդություններն են, որոնք հիմնականում փոխանցվում են սեռական ճանապարհով՝ լորձաթաղանթների շփման հետևանքով: Այս բոլոր հիվանդությունները փոխանցվում են չպաշտպանված սեռական ակտի ժամանակ, սակայն շատ հազվադեպ կարող են փոխանցվել նաև կենցաղային ճանապարհով: Օրինակ՝ պապիլոմավիրուսը կարող է փոխանցվել կենցաղային սերտ շփման դեպքում, իսկ տրիխոմոնասները կարող են բավականին երկար ժամանակ պահպանել իրենց վարակիչ հատկությունները խոնավ միջավայրում (խոնավ սրբիչի կամ հարթ խոնավ մակերևույթի վրա):

Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ վարակներն ավելի հեշտ են փոխանցվում տղամարդուց կնոջը, քան կնոջից տղամարդուն: Բացի այդ, գրեթե բոլոր վեներական հիվանդությունները փոխանցվում են նաև հիվանդ մորից նորածնին: Վիրուսային հիվանդությունները (օրինակ՝ ՄԻԱՎ, հեպատիտ, հերպես և այլն) կարող են փոխանցվել նաև արյան փոխներարկման ժամանակ կամ ախտահարված ներարկիչի միջոցով:

Առհասարակ՝ կանանց համար սեռավարակները ոչ միայն տհաճ խնդիր են, այլև շատ վտանգավոր, քանի որ կարող են երկար ժամանակ աննկատ մնալ և դրսևորվել միայն ուշ փուլերում, երբ հիվանդությունն արդեն խորացած է լինում: Սակայն որքան շուտ է հայտնաբերվում հիվանդությունը, այնքան քիչ բարդություններ հետագայում կառաջանան:

Վեներական հիվանդությունների հնարավոր ախտանշաններ են.

·        սեռական օրգանների հատվածում առաջացող քորն ու այրոցը,

·        սեռական օրգանների և հետանցքի հատվածի կարմրածությունը, իսկ երբեմն էլ մանր խոցերը, բշտիկներն ու կորյակները,

·        արտասովոր արտադրությունն ու հոտը,

·        հաճախակի և ցավոտ միզարձակությունը,

·        ավշային հանգույցների մեծացումը՝ հատկապես աճուկային հատվածում,

·        որովայնի ստորին հատվածի և հեշտոցի ցավը,

·        տհաճ զգացողությունները սեռական ակտի ժամանակ:

Հարկ է հիշել, որ որոշ դեպքերում վեներական հիվանդությամբ վարակվելու հավանականությունն էլ ավելի է բարձրանում: Վարակվելու հավանականությունը սովորականից բարձր է լինում.

·        սեռական զուգընկերոջ փոփոխության դեպքում,

·        չպաշտպանված սեքսի դեպքում,

·        թմրանյութերի ներերակային ներարկման դեպքում,

·        արյան փոխներարկման դեպքում:

Վարակման դեպքում հարկավոր է անհապաղ դիմել բժշկին, քանի որ որքան շուտ հիվանդը սկսի բուժումը, այնքան ավելի քիչ հետևանքներ ի հայտ կգան:

Հարկ է հիշել, որ շատ դեպքերում հիվանդությունը չի դրսևորվում որևէ ախտանշանով, ուստի հիվանդը կարող է անգամ չիմանալ դրա առկայության մասին: Սա է պատճառը, որ հարկավոր է խուսափել չպաշտպանված սեքսից և պարբերաբար բուժզննում անցնել:

Բացի այդ, բուժումից հետո նույնպես պետք է շատ ուշադիր լինել, քանի որ վեներական հիվանդությունները կարող են կրկնվել (բացի հեպատիտ B-ից):

Սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդությունները խիստ վտանգավոր են առողջության համար, սակայն մեծ մասամբ շատ ավելի վտանգավոր են լինում դրանց հետևանքով առաջացած բարդությունները: Օրինակ՝ խլամիդիոզի, ուրեապլազմոզի և միկոպլազմոզի դեպքում տղամարդկանց մոտ կարող է առաջանալ շագանակագեղձի բորբոքում, իսկ կանանց մոտ արգանդի և արգանդի հավելումների բորբոքային հիվանդություններ:

Մարդու պապիլոմավիրուսը կապված է արգանդի պարանոցի, հեշտոցի, ամոթույքի (վուլվա) և առնանդամի քաղցկեղի առաջացման հետ, իսկ հեպատիտ B-ի վիրուսը՝ լյարդի քաղցկեղի: Բացի այդ, հասարակ հերպեսի վիրուսով ներարգանդային վարակումը կարող է դառնալ պտղի մոտ լուրջ ախտաբանությունների առաջացման պատճառ:

Այս հիվանդությունները ոչ մի դեպքում չի կարելի ինքնուրույն բուժել հակաբիոտիկների միջոցով, քանի որ նման ինքնաբուժությունը կարող է անդառնալի հետևանքներ ունենալ: Ախտորոշման հաստատման դեպքում հարկավոր է անպայման տեղեկացնել այդ մասին նաև զուգընկերոջը և անհապաղ սկսել բուժումը:

Հարկ է հիշել, որ բուժումն ու անհրաժեշտ դեղորայքը պետք է նշանակի միայն որակավորված մասնագետը: Բացի այդ, բուժման ընթացքում անհրաժեշտ է բացառել սեռական հարաբերությունները, իսկ հետագայում էլ նման տհաճ խնդիրներից խուսափելու համար պարբերաբար բուժզննում անցնել, ժամանակին ազատվել ի հայտ եկած խնդիրներից և խուսափել չպաշտպանված սեռական հարաբերություններից:

Նյութի աղբյուրը՝ women-medcenter.ru