Հերպեսի առավել տարածված տեսակները, ախտանշաններն ու վտանգավորությունը

Հերպեսին շատերը պատշաճ ուշադրություն չեն դարձնում, մինչդեռ դրա վտանգների մասին պետք է բոլորն իմանան:

Դեմքին, սեռական օրգաններին, ազդրերին կամ նստատեղին առաջացող «մրսածությունից» կարելի է ազատվել և ժամանակավորապես մոռանալ դրա մասին, սակայն վիրուսը շարունակում է ապրել մարդու օրգանիզմում՝ թաքնվելով նյարդային հանգույցների մեջ և սպասելով այն պահին, երբ իմունային համակարգը կթուլանա:

Գիտնականները մինչ օրս հայտնաբերել են հերպեսի մոտ 100 տեսակ, սակայն մարդկանց համար վտանգավոր են դրանցից միայն 8-ը, իսկ առավել տարածված՝ 5-ը:

Օրինակ՝ ցիտոմեգալովիրուսն ախտահարում է մոր արգանդում գտնվող երեխային, ուստի այն շատ վտանգավոր է հղի կանանց համար: Իմունային համակարգի աշխատանքի զգալի խանգարումների դեպքում այս վիրուսը նաև կարող է ծանր հիվանդություններ առաջացնել:

Էպշտեյն-Բարրի վիրուսով է պայնամավորված լինում սուր վարակիչ մոնոնուկլեոզը, որը դսևորվում է կոկորդի ցավերով, նշագեղձերի ու ավշային հանգույցների մեծացմամբ:

Երեխաներից շատերն են հիվանդանում ջրծաղիկով և այն, որպես կանոն, արագ բուժվող և ոչ շատ վտանգավոր հիվանդություն է: Սակայն եթե նույն ջրծաղիկով հիվանդանա հասուն մարդը, ապա այն կարող է բավական ծանր ընթանալ: Հիվանդության սրման դեպքում մաշկի վրա կարող է ցան առաջանալ: Այն կարող է նաև առաջացնել ուժեղ ցավեր՝ ծանր նևրալիգիա:

Հերպեսի մյուս երկու տեսակներն ամենատարածվածներն են: Վիճակագրական տվյալներով՝ սեռավարակների դեպքերի 30%-ը պայմանավորված է լինում սեռական օրգանների հերպեսով: Մարդը կարող է անգամ գլխի չընկնել, որ վարակակիր է, սակայն վարակել զուգընկերոջը: Վարակակիրների միայն 10%-ի մոտ է հերպեսն արտաքինից դրսևորվում: Կանանց մոտ սեռական շուրթերին և հեշտոցի լորձաթաղանթի վրա հայտնվում են առանձին բշտիկներ կամ բշտիկների խմբեր: Որոշ ժամանակ անց դրանք բացվում են և առաջանում են դեղնամոխրագույն թաղանթով պատված ցավոտ խոցեր: Շատերը բողոքում են ախտահարված հատվածի այտուցվածությունից, որովայնի ստորին հատվածի ցավից, բարձր ջերմությունից, հոգնածությունից, գլխացավերից:

Սեռական օրգանների հերպեսը կարող է բուժել միայն մասնագետը, իսկ շուրթերի հերպեսները կարելի է բուժել նաև ինքնուրույն: Ամենակարևորը ժամանակին ուշադրություն դարձնելն է: Հարկավոր է միջոցներ ձեռնարկել այն պահին, երբ այն դեռ նոր է արտահայտվում և նկատվում են միայն այրոց ու ցավ: Ախտահարված հատվածին հարկավոր է անմիջապես հակահերպեսային քսուք քսել կամ ընդունել անհրաժեշտ դեղամիջոցները: Ուշացման դեպքում առաջանում են բշտիկներ, այնուհետև ցավոտ խոցեր, որոնք ապաքինվելիս պատվում են կոշտ շերտով: Այդ խոցերին ցանկալի է ձեռք չտալ, այլապես վարակը կարող է ներթափանցել վերք և բորբոքային գործընթացը կկրկնվի: Քսուքը հարկավոր է օրական մինչև 5 անգամ քսել, իսկ հակահերպեսային դեղամիջոցներն ընդունել 5 օր:

Սակայն հերպեսի դեպքում հարկավոր է շատ ուշադիր լինել, քանի որ եթե տարվա ընթացքում այս խնդիրն ի հայտ է գալիս ավելի քան 6 անգամ, բուժումը տևում է մեկ շաբաթից ավել, իսկ «մրսածությունն» ուղեկցում է ցանկացած այլ հիվանդության, ապա հարկավոր է անպայման դիմել բժշկին: Կասկածների դեպքում մասնագետը բշտիկների պարունակության անալիզ կանի՝ պարզելու համար հերպեսի վիրուսի ԴՆԹ-ն:

Վարակման փաստը հաստատելու համար, ինչն առանձնահատուկ նշանակություն ունի հղիության ժամանակ, ստուգվում է արյունը՝ 1-ին կամ 2-րդ տիպի հերպեսների հակամարմինների առկայությունը հաստատելու համար:

Վարակից ամբողջությամբ ազատվել հնարավոր չէ, սակայն բժիշկը կարող է «քնեցնել» այն՝ նշանակելով հակավիրուսային դեղամիջոցների կարճ կուրս: Եթե հիվանդությունը հաճախ է կրկնվում և զգալի անհանգստություն է պատճառում, ապա դեղամիջոցները հարկավոր է ընդունել մի քանի ամիս շարունակ:

Շուրթի հատվածում առաջացած հերպեսից ազատելու համար հարկավոր հակավիրուսային քսուքը շուրթին քսել ոչ թե մատներով այլ կոսմետիկ փայտիկով: Ընդ որում՝ քսուքը սկզբում հարկավոր է քսել խոցի շուրջը և այնուհետև միայն մեջտեղի հատվածում:

Բուժման ընթացքում անհրաժեշտ է հրաժարվել շրթներկից ու փայլերից, քանի որ դեկորատիվ կոսմետիկ միջոցները միայն տարածում են վարակը, ինչի արդյունքում բշտիկներ ի հայտ կգան նաև այլ հատվածներում: խնդիրը թաքցնելու համար՝ կարելի է օգտագործել հակահերպեսային սպեղանի:

Բացի այդ, այդ օրերին օրալ սեքսով հարկավոր է զբաղվել միայն պահպանակով:

Նաև պետք է ժամանակավորապես հրաժարվել լինզաներից և փոխարինել դրանք ակնոցով՝ աչքի եղջերաթաղանթի բորբոքումից՝ հերպեսային կերատիտից, խուսափելու համար, քանի որ դա կարող է դառնալ կուրության պատճառ:

Նյութի աղբյուրը՝ aif.ru