Ինչ է շաղկապենաբորբը (կոնյունկտիվիտ) և որոնք են դրա ախտանշաններն ու բուժման եղանակները

Շաղկապենաբորբը (կոնյունկտիվիտ) աչքի լորձաթաղանթի բորբոքումն է: Սա շատ տարածված հիվանդություն է ինչպես մեծահասակների, այնպես էլ երեխաների շրջանում: Վարակն ախտահարում է շաղկապենին, որն աչքի պաշտպանիչ թաղանթն է, ուստի միշտ շփման մեջ է լինում, բակտերիաների, վիրուսների և արտաքին միջավայրի աղտի հետ: Նորմալ վիճակում այն ունենում է հարթ, խոնավ ու վարդագույն մակերևույթ:

Հիվանդության տեսակները, առաջացման պատճառներն ու ախտանշանները

Այս վարակիչ հիվանդությունը լինում է մի քանի տեսակի.

·         Սուր շաղկապենաբորբ. այս դեպքում նկատվում է լույսի հանդեպ անհանդուրժողականություն և ուժեղ արցունքահոսություն:

·         Ադենովիրուսային կոնյունկտիվիտ. Շաղկապենաբորբի այս տեսակի դեպքում խնդիրը կապված է լինում շնչառական ուղիների հետ: Ախտանշանները կարող են զարգանալ մինչև 8 օր: Այս դեպքում ախտահարվում է մի աչքը և նկատվում է արցունքահոսություն, կարմրածություն, այտուցվածություն ու արյունազեղում:

·         Էպիդեմիկ կոնյունկտիվիտ. դրսևորվում է ուժգին արյունազեղումով:

·         Սնկային կոնյունկտիվիտ. այս դեպքում հիվանդության առաջացման պատճառը վիրուսային սնկերն են, որոնք գտնվում են հողի մեջ, չլվացած մրգերի ու բանջարեղենի վրա:

·         Ալերգիկ շաղկաբենաբորբ. հիվանդությունը պայմանավորված է լինում որևէ ալերգենի առկայությամբ: Այն շատ արագ է զարգանում (մոտ 6 ժամում) և դրսևորվում է ուժեղ ցավով ու քորով:

Շաղկապենաբորբի առաջացման պատճառները կարող են տարբեր լինել՝ կախված հիվանդության տեսակից: Հիվանդությունը կարող է պայմանավորված լինել ինչպես ներծին (էնդոգեն) պատճառներով (կարմրուկ, քութեշ, քթըմպանի, ատամների, ստամոքսաաղիքային համակարգի, լյարդի հիվանդություններ և այլն), այնպես էլ արտածին (էքսոգեն) պատճառներով (ստրեպտոկոկեր, ստաֆիլակոկեր, դիֆթերիային ցուպիկներ, գոնոկոկեր և այլն): Վարակվել կարելի է հիվանդ մարդու հետ շփվելու և նույն կենցաղային իրերն օգտագործելու դեպքում:

Հիվանդության ախտանշաններն են կոպի լորձաթաղանթի այտուցը, թարախային արտադրությունը, քորը, այրոցը, կարմրածությունը, կուտակված թարախը, որի պատճառով հիվանդը դժվարանում է բացել աչքը, տեսողական ֆունկցիայի խանգարումը:

Կոնյունկտիվիտի ախտորոշումը, բուժումն ու կանխարգելումը

Հիվանդությունը պետք է ախտորոշի միայն մասնագետը բուժզննման միջոցով, որի ժամանակ օգտագործվում է հատուկ սարք: Բացի այդ, շատ դեպքերում հարկավոր է նաև հավելյալ անալիզներ հանձնել (արյան անալիզ, քսուքի անալիզ, անալիզ ալերգիկ ռեակցիաների որոշման համար):

Բուժզննումից հետո մասնագետը նշանակում է բուժման կուրս: Հարկավոր է աչքը հաճախ լվանալ բուժիչ լուծույթներով, օգտագործել հատուկ քսուքներ ու գելեր: Այս հիվանդության դեպքում չի կարելի փակել աչքը կտորներով ու վիրակապերով, այլապես կարող են առաջանալ բարդություններ: Նաև կիրառվում են հատուկ ներարկումներ, սակայն որպեսզի այդ պրոցեդուրան անցավ լինի, հարկավոր է օգտագործել տեղային ցավազրկման միջոցներ:

Բորբոքումից ազատվելու համար նշանակվում են հատուկ կաթիլներ: Եթե հիվանդությունը պայմանավորված է բակտերիաներով կամ վիրուսներով, ապա օգտագործվում են հակավիրուսային և հակահիստամինային դեղամիջոցներ ու վիտամիններ իմունային համակարգի համար: Խիստ բարդացած դեպքերում նշանակվում են հակաբիոտիկներ:

Կոնյունկտիվիտից խուսափելու համար հարկավոր է հետևել անձնական հիգիենային և ճիշտ բուժել հիվանդությունները: Հարկ է հիշել, որ անհրաժեշտ է միշտ հետևել բժշկի ցուցումներին և խնդիրների դեպքում չուշացնել բուժումը:

Նյութի աղբյուրը՝ medicinaportal.com