Որն է գլխացավի ամենատարածված տեսակը և որոնք են դրա բուժման ու կանխարգելման միջոցները

Շատ հաճախ գլխացավերի հիմնական պատճառը լինում է սթրեսն ու հոգեհուզական լարվածությունը, ուստի վիճակագրական տվյալներով գլխացավերի ամենատարածված տեսակը համարվում է լարվածությամբ պայմանավորված գլխացավը: Սակայն ոչ բոլոր դեպքերում է հոգեհուզական լարվածությունը դառնում լարվածությամբ պայմանավորված գլխացավի առաջացման պատճառ:

Ախտորոշման ժամանակ հարկավոր է հաշվի առնել գլխացավի տևողությունը, ցավի առաջացման հատվածը, դրա միակողմանի կամ երկկողմանի լինելը, խթանող կամ մեղմող գործոնները, ինտենսիվությունը, տարածվածությունը, օրվա այն ժամը, երբ այն ի հայտ է գալիս կամ ուժեղանում է: Շատ կարևոր են նաև ուղեկցող նյարդաբանական ախտանշանները, ինչպիսին են սրտխառնոցը կամ փսխումը, տեսողության խանգարումը և այլն:

Անհրաժեշտ է հաշվի առնել նաև գլխի վնասվածքները, միջին ականջի, քթի ծոցերի, քունքստործնոտային հոդի հիվանդությունները, ինչպես նաև հնարավոր դեպրեսիան, որը հաճախ չի ախտորոշվում՝ հատկապես տարեց հասակում: Մեծ նշանակություն ունի նաև գենետիկական նախատրամադրվածությունը:

Լարվածությամբ պայմանավորված գլխացավը գլխացավի ամենից հաճախ հանդիպող տեսակն է: Շատ հաճախ այն ի հայտ է գալիս առանց որևէ պատճառի: Նման գլխացավ կարող է առաջանալ հուզական լարվածության, տագնապի, սթրեսի դեպքում: Բացի այդ, անհարմար դիրքի հետևանով առաջացած պարանոցի ու գլխի մկանների ֆիզիկական լարվածությունը նույնպես կարող է հանգեցնել գլխացավերի առաջացման:

Գլխացավի այս տեսակը բնորոշվում է ամբողջ գլխի և պարանոցի ետին հատվածի ցավով, որը կարող է տևել կես ժամից մինչև 7 օր (միջինում մի քանի օր): Այն ի հայտ է գալիս ցերեկվա ժամերին և էլ ավելի է ուժեղանում երեկոյան: Ընդ որում՝ այլ ախտանշաններ սովորաբար չեն լինում:

Լարվածությամբ պայմանավորված գլխացավի բուժումն ու կանխարգելումը

Գլխացավի այս տեսակից խուսափելու և այն մեղմելու համար հիանալի միջոց կարող են լինել զբոսանքները, ֆիզիկական վարժությունները (քայլք, հեծանվավազք, լող և այլն) և առհասարակ սովորական դարձած սթրեսային աշխատանքից հանգստանալը:  Հարկավոր է սովորել հաղթահարել սթրեսային իրավիճակներն ու տագնապի զգացողությունը և հանգստանալ: Նոպաների ժամանակ շատ արդյունավետ կարող են լինել տաք հանգստացնող լոգանքն ու ողնաշարի պարանոցային հատվածին դրված տաք ջերմակը:

Արդյունավետ կարող են լինել նաև որոշ դեղամիջոցները, ինչպիսին են պարացետամոլը կամ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղամիջոցները, սակայն հարկ է հիշել, որ նման դեղամիջոցները չի կարելի օգտագործել երկար ժամանակ, քանի որ 15 օրից ավել օգտագործելու դեպքում բարձր է խոցային արյունահոսությունների առաջացման հավանականությունը:

Նյութի աղբյուրը՝ chh.ru