Միջողային ճողվածք. ախտանշաններն ու ոչ վիրահատական բուժման արդյունավետ մեթոդները

Նստակյաց կյանքը, մշտական ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունը կամ գոտկատեղի հատվածում շարժունության պակասը կարող են հանգեցնել միջողային ճողվածքի առաջացման, որը բավական ցավոտ հիվանդություն է: Բացի այդ, ժամանակին բուժօգնություն չստանալու դեպքում այս հիվանդությունը կարող է հանգեցնել անշարժացման:  Ցավոտ զգացողությունների սրմանը կարող են նպաստել նույնիսկ մրսածությունը կամ միջանցիկ քամին:

Միջողային ճողվածքի հիմնական ախտանշաններն են ուժեղ ցավը, վերջույթների թմրածությունը, գլխացավերն ու գլխապտույտները: Այս հիվանդությունը կարելի է բուժել մի քանի մեթոդով, պարզապես հարկավոր է ժամանակին որոշել հիվանդության տեսակն ու առանձնահատկությունները:

Ինչ է միջողային ճողվածքը

Միջողային սկավառակների միջև կա դոնդողանման միջուկ՝ շրջապատված ֆիբրոզային օղակով: Ճողվածքն այս օղակի տեղախախտումը կամ պատռվածքն է, որի դեպքում դոնդողանման միջուկը դուրս է գալիս արտաքին շերտ՝ հանգեցնելով նյարդային վերջավորությունների սեղմվելուն:

Ճողվածքի բուժման դեպքում վիրահատական միջամտությունը ոչ միշտ է համարվում լավագույն տարբերակը:  Բուժման սխեման ու ցավից ազատվելու մեթոդը որոշելու համար՝ հարկավոր է անցնել համալիր հետազոտություն, որը պետք է պարունակի ՄՌՏ-ի արդյունքները և ցույց տա, թե ինչպես կարելի է ազատվել ճողվածքից:

Միջողային ճողվածքի տեսակները և ինչ վտանգ են դրանք ներկայացնում

Գոյություն ունի ողնաշարի ճաղվածքի 3 հիմնական տեսակ, որոնք տարբերվում են ֆիբրոզային օղակի առանձնահատկություններով և վնասվածքի աստիճանով.

·        2-3 մմ-անոց արտացցում (пролабирование),

·        5-15 մմ-անոց պրոտրուզիա (протрузия),

·        էքստրուզիա, որի դեպքում օղակը պատռվում է և միջուկը դուրս է գալիս (экструзия):

Ըստ տեղակայման ճողվածքը կարող է լինել.

·        Կողային, սակայն ետևի կամ առջևի հատվածում (заднебоковая или переднебоковая),

·        Կողային (боковая),

·        Միջնամասային (срединная),

·        Խառը (комбинированная):

Ամենից հաճախ ճողվածքն առաջանում է պարանոցային կամ գոտկատեղային հատվածներում:

Միջողային ճողվածքի ախտանշանները

Կախված ճողվածքի տեղակայումից՝ հիվանդության ախտանշանները կարող են տարբեր լինել, ուստի հարկավոր է դրանք առանձնացնել:

Գոտկատեղային հատվածի միջողային ճաղվածքի ախտանշաններն են.

·        ախտահարված սկավառակի հատվածում նկատվող ցավոտ զգացողությունները,

·        դեպի նստատեղն ու ոտքը ձգվող ցավը,

·        վերջույթների ծակծկոցն ու թմրածությունը,

·        վերջույթների թուլությունն ու զգայունության կորուստը,

·        խնդիրներ՝ կապված միզասեռական համակարգի հետ:

Պարանոցային հատվածի միջողային ճողվածքի հնարավոր դրսևորումներն են.

·        դեպի ուսն ու ձեռքը ձգվող ցավը,

·        զարկերակային ճնշման կտրուկ բարձրացումն ու անկումը,

·        գլխապտույտները,

·        ձեռքերի ու մատների թմրածությունը:

Բուժման որ տեխնոլոգիան է ամենից արդյունավետը

Եթե բժիշկը որոշում է, որ վիրահատության կարիք չկա և ավելի ճիշտ կլինի իրականացնել ոչ վիրահատական բուժում, ապա հարկ է հիշել, որ այդ պրոցեդուրաներն ուղղված են ցավի մեղմացմանը, հետագա ցավոտ զգացողությունները կանխելուն, վերջույթների ակտիվությունը վերականգնելուն, արյան շրջանառության կարգավորմանը և մարմնի նորմալ գործունեության վերականգնմանը:

Բուժումն իրականացնելիս՝ առաջին հերթին հարկավոր ապահովել հիվանդի հանգստությունը՝ մեջքի և պարանոցի ծանրաբեռնվածությունից խուսափելու համար: Լավագույն տարբերակը անկողնային ռեժիմն է:

Միջողային ճողվածքի ոչ վիրահատական բուժման արդյունավետ մեթոդներ

1.      Դեղորայքային. ոչ ստերոիդային ցավազրկողներ, ցավազրկողներ, մկանները հանգստացնող միջոցներ, կորտիզոլ: Հիմնականում այս միջոցներն ուղղված են ցավի մեղմացմանը: Եթե ցավը չի մեղմանում, ապա բժիշկը նշանակում է ողնաշարի շրջափակում (բլոկադա) և վիտամիններ՝ օրգանիզմի աշխատանքը պահպանելու և հյուսվածների ռեգեներացիան արագացնելու համար: Հարկավոր է ընդունել B խմբի, A, E և C վիտամիններ, ինչպես նաև վիտամին D և կալցիում՝ ոսկրային հյուսվածքները վերականգնելու համար:

2.      Ուլտրաձայնային թերապիա. օգնում է ազատվել ցավից, նպաստում է հյուսվածքների վերականգնմանն ու առաձգականություն է հաղորդում:

3.      Ողնաշարի ձգում. այս թերապիան աղդում է ոչ միայն ախտահարված սկավառակի, այլև ամբողջ ողնաշարի վրա: Դրա շնորհիվ մեծանում է ողերի միջև հեռավորությունը, ճողվածքն ավելի քիչ է ճնշում գործադրում, իսկ նյարդային վերջավերությունները չեն սեղմվում:

4.      Բուժական մարմնամարզություն. այս պրոցեդուրաները սովորաբար նշանակվում են որպես հավելում հիմնական բուժմանը: Հատուկ մշակված վարժությունները կօգնեն բարձրացնել ողնաշարի դիմադրողականությունը, իսկ մկանները կդարձնեն ձիգ ու առաձգական:

5.      Բանդաժ ու սեղմիրան. նշանակվում են ողնաշարը քիչ ծանրաբեռնելու համար:

Միջողային ճողվածքն ամբողջությամբ բուժելը բավական բարդ է, ուստի խորհուրդ է տրվում մշտապես ստուգվել բժշկի մոտ, հետևել նրա բոլոր խորհուրդներին, վարել ակտիվ ապրելակերպ և հրաժարվել ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունից:

Նյութի աղբյուրը՝ estet-portal.com