Տարածված «միֆեր» փորկապության մասին, որոնց մարդիկ շարունակում են հավատալ

Փորկապությունը բավական տհաճ խնդիր է, որի դեմ շատերն են պայքարում: Յուրաքանչյուրն էլ կյանքում առնվազն մեկ անգամ բախվել է այս խնդրին, սակայն չնայած խնդրի տարածվածությանը, այնուամենայնիվ կան փորկապության մասին տարածված բազմաթիվ «միֆեր», որոնց մարդիկ շարունակում են հավատալ: Ձեր ուշադրությանն ենք ներկայացնում դրանցից մի քանիսը:

Փորկապության բուժման համար հարկավոր է շատ ջուր խմել

Հեղուկը շատ կարևոր է աղիների աշխատանքի կարգավորման համար, սակայն տարածված կարծիքն այն մասին, որ հեղուկի պակասի հետևանքով մարսողության արգասիքները չեն կարողանա առաջ շարժվել աղիներով և կառաջանա փորկապություն, իրականում չի համապատասխանում իրականությանը: Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ հեղուկն իսկապես որոշակի ազդեցություն է ունենում այդ գործընթացի վրա, սակայն այդ ազդեցությունը գրեթե աննշան է լինում և չի կարող դառնալ փորկապության զարգացման պատճառ:

Մանրաթելերի դեֆիցիտի հետևանքով զարգանում է քրոնիկ փորկապություն

Մանրաթելերը նպաստում են արտաթորանքի ծավալի ու դեֆեկացիայի ակտի հաճախականության ավելացմանը, ինչպես նաև ակտիվացնում են աղիների պերիստալտիկան, ինչի շնորհիվ սնունդն ավելի արագ է անցնում աղեստամոքսային տրակտով: Մանրաթելերի քանակությունը նվազեցնելու դեպքում աղեստամոքսային տրակտի աշխատանքն ակտիվացնող գրգռող հանգամանքը կանհետանա, ուստի շատերը կարծում են, որ մանրաթելերի պակասի հետևանքով կարող է փորկապություն առաջանալ, սակայն հետազոտությունները ցույց են տվել, որ մեծ քանակությամբ մանրաթելերի գործածության դեպքում պերիստալտիկայի հետ կապված խնդիրներ ունեցող մարդկանց միայն 20%-ի մոտ է բարելավվում մարսողությունը, մինչդեռ չկա որևէ հստակ փաստ, որը կապացուցի, որ մանրաթելերի պակասը նպաստում է փորկապության զարգացմանը:

Մարզվելն օգնում է ազատվել փորկապությունից

Ենթադրվում է, որ ֆիզիկապես ակտիվ մարդիկ հազվադեպ են բախվում փորկապության խնդրին, ինչն իրականում մասամբ համապատասխանում է իրականությանը: Պարբերաբար մարզվելու դեպքում իսկապես փորկապություն ավելի հազվադեպ է զարգանում, սակայն այնուամենայնիվ մարզումների միջոցով փորկապությունը բուժել հնարավոր չէ: Հաստ աղիքի պատերի կծկումները կապված են քնի ու հանգստի ցիկլերի հետ, ինչը նշանակում է, որ առողջ մարդկանց հաստ աղիքը քնած ժամանակ չի գործում, իսկ արթնանալուց հետո պերիստալտիկան ակտիվանում է: Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ հաստ աղիքի ակտիվությունն առողջ մարդկանց ու փորկապություն ունեցողների մոտ նույնն է և կախված չէ ֆիզիկական ակտիվությունից: Միևնույն ժամանակ ֆիզիկական ակտիվությունը կարող է նվազեցնել փորկապության զարգացման հավանականությունը, սակայն սա վերաբերում է միայն տարեց մարդկանց:

Փորկապության պատճառով մարդը կարող է թունավորվել սննդի տարրալուծման հետևանքով օրգանիզմում կուտակված նյութերով

Համարվում է, որ փորկապության դեպքում հաստ աղիքի բակտերիաները չմարսված սննդի մնացորդներից տոքսիկ նյութեր են արտազատում, որոնք ներծծվում են հաստ աղիքի մեջ ու թունավորում օրգանիզմը, սակայն բազմաթիվ հետազոտություններ ցույց են տվել, որ նման բան պարզապես չի կարող տեղի ունենալ: Բացի այդ, առայժմ գիտնականները չեն հայտնաբերել որևէ տոքսին, որը կվկայի նյութափոխանակության արգասիքներով թունավորման մասին:

Լուծողական դեղամիջոցները կախվածություն են առաջացնում

Փորկապության դեպքում շատերն ընդունում են լուծողական դեղամիջոցներ, սակայն կա թյուր կարծիք, որ նման դեղամիջոցները կարող են կախվածություն առաջացնել: Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ տարիներ շարունակ այս դեղամիջոցներն ընդունելու և օրական չափաբաժինը մի քանի անգամ գերազանցելու դեպքում հաստ աղիքը նյարդավորող նեյրոններն իսկապես կարող են փոփոխությունների ենթարկվել, սակայն նման փոփոխություն կնկատվի միայն տասնյակ տարիներ պարբերաբար այս դեղերն ընդունելու դեպքում: Ճիշտ ընդունելու դեպքում նման դեղամիջոցները երբեք չեն կարող կախվածություն առաջացնել:

Նյութի աղբյուրը՝ medikforum.ru