Ղարաբաղյան պատերազմի հետևանքներից մեկը ՀՀ իշխանության թուլացումն է, ինչը սահմանափակում է նրանց բանակցելու կարողությունը․ բրիտանացի վերլուծաբան

Բրիտանացի վերլուծաբան Նեյլ Մաքֆարլեյնի խոսքով՝ Արևմուտքը համարյա ոչ մի դեր չի խաղացել Լեռնային Ղարաբաղի վերջին պատերազմում: Նա Tert.am-ի հետ զրույցում նշեց՝ նույն կարծիքն ունի նաև կարգավորման գործընթացի վերաբերյալ:

«Իմ հարցն է՝ կա՞ կարգավորման գործընթաց: Մենք գիտենք, թե որոնք են կողմերի դիրքորոշումները: Մենք քիչ թե շատ գիտենք, թե որոնք են Ռուսաստանի և Թուրքիայի դիրքորոշումները: Մենք իրական պատկերացում չունենք այն մասին, թե Արևմուտքն ինչ ներգրավվածություն ունի»,- նշեց նա։

Վերլուծաբանը նաև նկատեց, որ Արևմուտքի ներքին քաղաքականության օրակարգում չափազանց շատ բան կա, օրինակ, ԱՄՆ ընտրությունները և դրա արդյունքում խռովությունը, համավարակը և դրա սոցիալական և տնտեսական հետևանքները, պատվաստումների ջանքերը, համավարակի նոր ալիքները կանխելու ջանքերը։

«Երբ մենք դիտարկում ենք Արևմուտքի արտաքին քաղաքական օրակարգը, նկատում ենք, որ հիմնական հարցերը դաշինքի վերակառուցումն է և Չինաստանի կողմից աճող մարտահրավերների լուծումը: Մի խոսքով՝ Ղարաբաղի համար շատ տեղ չկա, և, ինչպես ես եմ տեսնում, չկա լուրջ ջանք ակտիվորեն ներգրավելու համար: Ռուսաստանի կառավարությունը տեղյակ է այդ մասին և գործում է դրան համապատասխան»,- ասաց նա։

Անդրադառնալով նրան, որ հայկական կողմը, մասնավորապես, ՀՀ արտգործնախարարը խոսում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ուժեղ լինելու անհրաժեշտության մասին՝ Նեյլ Մաքֆարլեյնը պարզապես նկատեց՝ նախարարը դա պետք է ասեր: «Ի վերջո, համապատասխան դիրքում քեզ պետք է համապատասխան դերի մեջ զգաս»,- ասաց Նեյլ Մաքֆարլեյնը։

Նա նշեց, որ արդեն շուրջ 30 տարի հետևելով Մինսկի խմբի և համանախագահների գործունեությանը՝ տեսնում է, որ նրանք այդ երկարատև ժամանակահատվածում զգալի արդյունքի չեն հասել:

«Վերջին պատերազմի ընթացքում նրանք շատ բանի չեն հասել: Որևէ հիմք չեմ տեսնում ակնկալելու, որ պատերազմից հետո նրանք մեծ դեր կխաղան: Ուժեղ համանախագահությունը գալիս է կանխելու ընդհանուր քաղաքականության մեջ համանախագահների միջև առկա խոր տարբերությունները՝ կոնկրետ նաև այս հարցի շուրջ: Մյուս կողմից, եթե Ռուսաստանը ցանկանում է, որ համապատասխան դիրքում գտնվողները նշանակալի դեր ունենան, դա կարող է փոխվել»,- ասաց նա։

Անդրադառնալով պատերազմի ընթացքում հայաստանյան իշխանությունների՝ միջազգային հանրության հետ աշխատանքին՝ բրիտանացի փորձագետը նշեց, որ ինքը շատ բան այս մասին չի կարող ասել, բայց նշեց, թե գիտի, որ պատերազմի հետևանքներից մեկը գործող իշխանության թուլացումն է:

«Սա սահմանափակում է նրանց բանակցելու կարողությունը: Մեկ այլ հետևանք է՝ Ադրբեջանի կառավարության ուժեղացումը, ինչը նվազեցնում է նրանց հետաքրքրությունը բանակցային գործընթացի նկատմամբ»,- նշեց նա։

Բրիտանացի վերլուծաբանի խոսքով՝ այն, ինչ ՀՀ իշխանությունները կարող են նախընտրել անել, հիմնականում կապ չունի կարգավորման հարցում արտաքին ուժերի ներգրավվածության հետ:

«Ինչ վերաբերում է «միջազգային հանրության հետ աշխատելուն», ապա հարց է առաջանում՝ կա՞ միջազգային հանրություն: Ես հիշում եմ Հենրի Քիսինջերին վերագրվող մեկնաբանությունը, երբ նրան հարցնում էին՝ բայց ի՞նչ կասեր Եվրոպական տնտեսական համայնքը (Եվրամիության նախորդը- Ն․ Մ․), նա իբրև պատասխան հարցնում էր՝ ո՞րն է նրանց հեռախոսահամարը: Ճիշտ է, թե ոչ, լավ հարց է: Ե՞Մ, թե՞ ՆԱՏՕ։ Դա նույնիսկ ավելի լավ հարց է, որը «միջազգային հանրությանն» է վերաբերում»,- ասաց նա։